ORMAN(-LAR), ORMANLIK ALAN VE ORMAN ALANI TERİMLERİ: KULLANIM SORUNLARI VE ÖNERİLER

Türkiye ormancılık yazılı kaynaklarında "Orman(-lar)", "Ormanlık Alan" ve "Orman Alanı" en sık kullanılan terimlerdir. Orman terimi, tanımlanırken, ormanlar, ormanlık alan ve orman alanı terimleri tanımlanmadan çeşitli bilim dallarınca ve mevzuatta kullanılmıştır. Bu terimlerin kullanımında zaman zaman karışıklıklar da görülmektedir. Aynı terimler farklı anlamlarda ya da aynı anlamda farklı terimler kullanılmaktadır. Bu nedenle çalışmada söz konusu terimlerin ormancılık bilimlerinde ve mevzuatında çeşitli kaynaklardaki anlamları incelenmiştir. "Orman" teriminin iki anlamda kullanıldığı belirlenmiştir; 1) Arazi kullanım şekli, 2) Bir vejetasyon tipi. "Ormanlar" teriminin kullanımında ise herhangi bir ölçüte göre orman çeşitlerine vurgu yapılmıştır. "Ormanlık alan" ise iki anlamda kullanılmıştır; 1) Vejetasyon anlamındaki ormanla kaplı yer, 2) Orman alanı (yüzölçümü) . Ormanlık alanın ikinci anlamdaki kullanımı anlam kaymalarına yol açmaktadır. Bu çalışmada ele alınan terimlerin kaynaklara ve uygulamada karşılaşılan durumlarına göre yapılan değerlendirilmesi sonucunda: "Ormanlık" yerine "ormanlı" teriminin kullanımı önerilmiştir. Böylece "orman alanı" ormanlı ve ormansız alanların toplamı olarak düzenlenmiştir. Bu alanlara girenler ise ayrıntılı olarak çizelgede sunulmuştur.

TERMS OF ORMAN(-LAR), ORMANLIK ALAN AND ORMAN ALANI: USE ISSUES AND RECOMMENDATIONS

"Orman(-lar)", "Ormanlık Alan" and "Orman Alanı" are the most used terms. The term "orman" is used by definition, but the terms "ormanlar", "ormanlık alan" and "orman alanı" are used by various sciences and legislations, without being described. This occasionally can cause confusion. Sometimes same terms can be used in different meanings or the different terms can be used in the same meaning. So therefore in this study, the definition and meaning of these terms, which are used in forestry and its legislation, have been analysed. It has been specified that the term "orman" has two meanings. 1) land use type, 2) a vegetation type. The term "ormanlar" expresses variety of forests in different sizes. "Ormanlık alanı" also can have two meanings. 1) The area which is covered with forest or set aside for cultivation of forests. 2) Forest surface area. The usage of second meaning of "ormanlık alan" would lead / cause misguidance. This study has been concluded by evaluating the sources of these terms and the circumstances, which occur by the usage of these terms. Therefore it has been suggested that the term "ormanlı" should be used instead of "ormanlık alan". In this case "orman alanı" includes the total area with forest, wood and the area without forest but planned to be forested. The details of terms within this definition are listed in the following chart/table.

PDF

___

Acatay, A., 1959. Orman Koruması. İst. Ün. Orman Fak. Yayın NU: 824/62.
Aksoy, H., 1978. Karabük - Büyükdüz Araştırma Ormanındaki Orman Toplumları ve Bunların Silvikültürel Özellikleri Üzerine Araştırmalar. İst. Ün. Yayın Nu: 2332, Orman Fak. Yayın Nu:237.
Anonim, 1963-93. Derleme Sözlüğü, 12 Cilt, Türk Dil Kurumu Yayını
Anonim 1969. Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu, Ankara.
Anonim 2004a. Ormanların Korunması Hakkında Sayıştay Raporu. Türkiye Büyük Millet Meclisine Sayıştayca Sunulan Rapor. T.C. Sayıştay Başkanlığı, 06100 Balgat/ANKARA
Anonim 2004b. Türkiye Ulusal Ormancılık Programı 2004 - 23. http://web.ogm.gov.tr/birimler/merkez/Strateji Gelistirme/Dokumanlar Erişim Tarihi: 05.01.2012.
Anonim 2004c. Ormancılığın Güncel Sorunları I - II. İstanbul Üni. Yayın 4478/477 ve 4511/482, Düzenleyen; Ertuğrul Görcelioğlu, İstanbul.
Anonim, 2005. I. Çevre ve Ormancılık Şurası Kararları: AB Sürecinde Çevre ve Orman 22-24 Mart 2005 tarihleri arasında Antalya http://web.ogm.gov.tr/birimler/merkez/ Erişim tarihi: 04.02.2012
Anonim 2006. Orman Varlığımız. Çevre ve Orman Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü,
Ayanoğlu, S., 1985. Hukuksal Açıdan Orman Emlaki ve Orman Mülkiyetinin Temelleri. İst. Üni. Fen Bilimleri Enst. Doktora Tezi, 187 sayfa.
Ayanoğlu, S., 1999. Anayasa Hükümleri Karşısında Orman Mevzuatımız. Ormancılık Hukuku Toplantısı, 3-4 Haziran 1999, Düzenleyen Türkiye Çevre Vakfı Yayını, ISBN: 975 - 7250 - 51 - 1.
Ayanoğlu, S., Y. Güneş, ve A. Aydın, 1993. Ormanı İşgal ve Faydalanma Suçu. İst. Ün. Orman Fak. Dergisi B serisi,cilt 43: 95-104.
Ayverdi, İ., 2011. Misalli Büyük Türkçe Sözlük. Kubbealtı Lügâtı, Maş Matbaacılık, ISBN: 975 - 6444 - 23 - 3.
Banguoğlu, T., 1990. Türkçenin Grameri. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu Yayınları. 528.
Çağlar, Y., 1979. Türkiye'de Ormancılık Politikası. Çağ Matbaası, Ankara, 463 sayfa.
Çepel, 1995. Orman Ekolojisi. İstanbul Üni. Orman Fak. Yayın Nu: 3886/433, ISBN; 975 - 404 - 398 - 1
Diker, M., S. İnal, 1945. Ormancılığımızın Ana Davâlarından Ağaçlandırma. Y.Z.E. Dergisi, Sayı:3, s, 1 (9).
Diker, M., 1947. Türkiye'de Ormancılık. Tarım Bak. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları; 61, Ankara.
Diker, M., ve K. Savaş, 1947. Yurdda Orman Azalması. Orman Genel Müd. Yayın Sayı: 73.
Dobbertin, M. K., 1998. Indicators for forest biodiversity in Europe: Proposal for terms and definitions. Technical Report No:4.
Eren, H., 1999. Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü. Ankara, ISBN: 975 - 94 577 - 0 - 9.
Ergun, P., 2010. Türk Kültüründe Ruhlar ve Orman Kültü. Millî Folklor, 2010, Yl 22, Sayı: 87: 113 - 121.
Irmak, A., 1952. Türkiye'de Ormanın Korunması için Dağ Köylerinde Tarla Topraklarının Gübrelenmesindeki Lüzum ve Ehemmiyet. İstanbul Ün. Orman Fak. Dergisi, B Serisi, Sayı 2, sayfa: 42-47.
Irmak, A., 1970. Orman Ekolojisi. İst. Ün. Yayın Nu: 1650, Orman Fak. Yayın Nu: 149.
İnal, S., 1971. Türkiye'de Anayasa ve Ormancılık İlişkileri. İstanbul Ün. Orman Fak. Yayın Nu: 1647/171, İstanbul
Hızal, A., Y. Serengil, M. Özcan, 2008. Ekosistem Tabanlı Havza Planlama Metodolojisi ve Havza Çalışmalarında Yapılan Yanlış Uygulamalar. TMMOB 2. Su Politikaları Kongresi, sf: 1 - 12.
Görcelioğlu, E., 1995. Havzalarda Orman ve Otlak Alanları Amenajmanının Su Verimine ve Kalitesine Etkileri" Üzerine Bazı Açıklamalar. İstanbul Ün. Orman Fak. Dergisi B Serisi, Cilt 45, Sayı 1-2: 39-52.
Karagül, R. 1994. Trabzon-Söğütlüdere Havzasında Farklı Arazi Kullanma Şekilleri Altındaki Toprakların Bazı Özellikleri ile Erozyon Eğilimlerinin Araştırılması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Kaşgarlı, M., 1072. Divânû Lûgât-it-Türk. Çeviren: Besim Atalay, 1998, 4. Baskı, Türk Dil Kurumu Yayınları: 521, 4 Cilt.
Kayacık, H., ve B. Aytuğ, 1979. Orman Ağaçlarının Hayatı İç ve Dış Yapıları. İ. Ü. Orman Fakültesi Yayını, Roto Baskı, İstanbul.
Korkmaz, Z., 2003. Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi). Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları: 827, 975 - 16 - 1643 - 3, Ankara.
Kuvan, Y., 2012. Doğa Koruma ve Koruna Alanlar. İst. Ün. Yayın Nu: 5066, Orman Fak. Yayın Nu: 499, ISBN: 975 - 978 - 404 - 914 - 5.
Lund, H. G., 2013. Definitions of Forest, Deforestation, Afforestation, and Reforestation. http://home.comcast.net/~gyde/DEFpaper.htm Erişim Tarihi; 01.02.2013.
Musaev, K. M., 1973. A.N. Samoyloviç ve Türk Dillerinin Karşılaştırmalî Leksikolojisi. Sovetskaya Tyurkologıya. No. 5, (Baku 1973), s. 49-57, (Çeviren; Irıskül TURSUNOVA), Çeviri; Manas Sosyal Bilimler Dergisi 2004 11-II: 29 - 36,
Nazîmâ, A. ve F. Reşad, 1901. Mükemmel Osmanlı Lügati. Türk Dil Kurumu Yayınları 802, ikinci baskı 2005, Hazırlayanlar; Necati Birinci, Kâzım Yetiş, Fatih Andı, Erol Ülgen, Nuri Sağlam ve Ali Şükrü Çoruk, ISBN: 975-16-1548-8.
Özdönmez, M., T. İstanbullu, A. Akesen, 1989. Ormancılık Politikası. İstanbul Üni. Orman Fak. Yaayın Nu: 3553/401, İstanbul.
Özhan, S., 1994. "Havzalarda Orman ve Otlak Alanları Amenajmanının Su verimine ve Kalitesine Etkileri" Adlı Makaleye İlişkin Bir Açıklama. İstanbul Ün. Orman Fak. Dergisi B Serisi, Cilt 44. Sayı 3-4: 65-76.
Püsküllüoğlu, A., 1995. Türkçe Sözlük. Yapı Kredi Yayınları, ISBN: 975-363-451-X, İstanbul.
Saatçioğlu, F., 1976. Silvikültürün biyolojik esasları ve prensipleri. Sermet Matbaası, İstanbul.
Sevgi, O., O. Y. Yılmaz, H. B. Tecimen, T. Okan, 2012. Türklerde Toprak Bilgisinin Kökenleri. Acta Turcica, 222 - 234.
Soykan, B., 1963. 1963 Yılında Geçerli Olan Orman Amenajman Planlarına Göre Orman Varlığımız. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Teknik Bülten Serisi Nu : 39, Ankara.
Tolunay, D. ve A. Çömez, 2008. Orman topraklarında karbon depolanması ve Türkiyedeki durum. Küresel İklim Değişimi ve Su Sorunlarının Çözümünde Ormanlar. 13-14 Aralık 2007, İstanbul, 97-108.
Zülfikar, H., 1991. Terim Sorunları ve Terim Yapma Yolları. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları: 569, Ankara.
Vefik, A. 1876. Lehce-i Osmani, haz. Prof. Dr. Recep Toparlı, Türk Dil Kurumu, 2000 (ilk basımı 1293/1876, ikinci genişletilmiş ve yeniden düzenlenmiş basımı 1306/1889).
www.tdk.gov.tr Erişim:26.12.2012.