Üniversite Öğrencilerinde Premenstrual Sendrom ve Fiziksel Aktivite Düzeyi

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinde PMS sıklığının ve fiziksel aktivite durumlarının belirlenmesi amaçlandı. Araştırma İç Anadolu bölgesinde bir sağlık bilimleri fakültesinde yapıldı. Örneklem seçimine gidilmeyip sağlık bilimleri fakültesi ebelik ve hemşirelik bölümü kız öğrencilerinin tamamına (N=380)  ulaşılması amaçlandı. Çalışma evrenin %80’inine ulaşılarak 304 kız öğrenci ile tamamlandı. Veriler araştırmacı tarafından literatür taranarak hazırlanan Öğrenci Bilgi Formu, Premenstrual Sendrom Ölçeği (PMSÖ) ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) ile toplandı. Veriler sayı, yüzde, student t testi ve ki-kare testi kullanılarak değerlendirildi. Öğrencilerin yaş ortalamasının 19.6±1.8, BKI ortalamasının 21.8±3.2 ve menarş yaşı ortalamasının 13.2±1.2 olduğu, %71.3’ünün inaktif olduğu belirlendi. Çalışmada PMS görülme oranın %61.8 ve PMSÖ total puan ortalamasının 120.3±35.8 olduğu saptandı. Öğrencilerin aktivite düzeylerinin ve düzenli egzersiz yapma durumlarının PMS yaşama durumlarını etkilemediği saptandı (p>0,05). Katılımcıların yarısından fazlasının PMS deneyimledikleri ve fiziksel aktivite düzeyinin PMS deneyimleme durumunu etkilemediği belirlendi. 

Premenstrual Syndrome and Physical Activity Level in the University Students

This study aims to determine the prevalence of Premenstrual Syndrome and status of physical activity in universty students. The study was conducted a health sciences faculty in Central Anatolia. It was aimed to reach all the female students of the faculty of health sciences, department of midwifery and nursing. The study was completed with 304 female students by reaching 80% of the universe. Data were collected by using Student İnformation Form prepared by the investigators, Premenstrual Syndrome scale and International Physical Activity Scale.  The data were evaluated using number, percentage, student t test and chi-square test. It was determined that the mean age of the students was 19.6 ± 1.8 years, the mean BMI was 21.8 ± 3.2 and the mean age of menarche was 13.2 ± 1.2, 71.3% were inactive. It was found that the PMS incidence rate was 61.8% and PMSÖ total score was 120.3 ± 35.8. It was determined that activity level and regular exercise status of students did not affect PMS status (p> 0.05). More than half of the participants experienced PMS ve and physical activity did not affect PMS experience.

___

  • Antai, A.B., Udezi, A.W., Ekanem, E.E., Okon, U.J., & Umoiyoho AU. Premenstrual syndrome: prevelance in students of the university of Calabar. Negeria. Afr J Biomed Res, 7: 45-50.
  • Bayram, G.O. (2007). Sporcuların Premenstrual Sendrom Yönünden Sedanter Bayanlarla Karşılaştırılması. Bakırköy Tıp Dergisi, 3(3):104-110.
  • Biggs, W.S., & Demuth, R.H. (2011) Premenstrual syndrome and premenstrual dysphoric disorder. Am Fam Physician, 84: 918-924.
  • Chandraratne, N., & Gunawardena, N. (2011). Premenstrual syndrome: the experience from a sample of Sri Lanka adolescents. J Pediatr Adolesc Gynecol, 24(5): 304-310. Craig, C.L., Marshall, A.L., Sjostrom, M., Bauman, A.E., Booth, M.L., et al. (2003). International Physical Activity Questionnaire: 12-Country Reliability and Validity. Medicine Science and Sports Exercise, 35: 1381-95.
  • Daley, A. (2009). Exercise and premenstrual symptomatology: a comprehensive review. J Womens Health (Larchmt), 18: 895–899.
  • Erenel, A., & Senturk, I. (2007). Health High School Students Experienced Dysmenorrhoea and Their Applications to Cope with it. Hacettepe Univ J Nurs Faculty, 14(2): 48-60.
  • Freeman, E.W., Halberstadt, S.M., Rickels, K., Legler, J.M., Lin, H., & Sammel, M.D. (2011). Core symptoms that discriminate premenstrual syndrome. Journal of Women's Health, 20(1): 29-35.
  • Gençdoğan, B. (2006). Premenstruel sendrom için yeni bir ölçek. Türkiye’de Psikiyatri Dergisi, 8(2): 81-7.
  • Goodman, L.R., & Warren, M.P. (2005). The female athlete and menstrual function. Current Opinion in Obstetrics and Gynecology, 17(5): 466-70.
  • Güney, E., Ünver, H., Derya, Y.A., & Uçar, T. (2017). Fiziksel Egzersiz Düzeylerinin Menstrual Siklusa Etkileri. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(3): 137-142.
  • Haghighi, E.S., Jahromi, M.K., Daryano Osh, F. (2015). Relationship between cardiorespiratory fitness, habitual physical activity, body mass index and premenstrual symptoms in collegiate students. The Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 55(6): 663-7.
  • Hoch, A.Z., Pajewski, N.M., Moraski, L., Carrera, G.F., Wilson, C.R. ,et al. (2009). Prevalence of the female athlete triad in high school athletes and sedentary students. Clin J Sport Med, 19(5): 421-28.
  • Keskin, T. U., Yeşilfidan, D., Adana, F., & Okyay, P. (2016). Aydın sağlık yüksekokulu öğrencilerinde perimenstrüel şikâyetler ve başa çıkma yöntemleri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 15(5), 381-5.
  • Kırcan, N., Ergin, F., Adana, F., & Arslantaş, H. (2012). Hemşirelik öğrencilerinde premenstrüel sendrom prevalansı ve yaşam kalitesi ile ilişkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 13(1): 19-25.
  • Kısa S., Zeyneloğlu, S., & Güler, N. (2012). Üniversite öğrencilerinde premenstrual sendrom görülme sıklığı ve etkileyen faktörler. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(4): 284-97.
  • Kroll-Desrosiers, A. R., Ronnenberg, A. G., Zagarins, S. E., Houghton, S. C., Takashima-Uebelhoer, B. B., & Bertone-Johnson, E. R. (2017). Recreational physical activity and premenstrual syndrome in young adult women: a cross-sectional study. PloS One, 12(1), e0169728.
  • Morino, S., Egawa, M., Hirata, H., Nishimura, H., & Aoyama, T. (2016). Association between premenstrual syndrome and daily physical activity levels. J Womens Health, Issues Care, 5(5): 1- 4.
  • Ölçer, Z., Bakır, N., & Aslan, E. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Kişilik Özelliklerinin Premenstrual Şikâyetlere Etkisi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 30-7.
  • Öztürk, M. (2005). Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Turkiye.
  • Panay, N. (2009). Management of premenstrual syndrome. J Fam Plann Reprod Health Care, 35: 187-194.
  • Ryu, A., & Kim, T. H. (2015). Premenstrual syndrome: A mini review. Maturitas, 82(4): 436-40.
  • Schmidt, J., Nieman, L.K., Danaceau, M.A., Adams L.F., & Rubinow, D.R. (1998). Differential behavioral effects of gonadal steroids in women with and in those without premenstrual syndrome. N. Engl. J. Med., 338: 209-16.
  • Tanrıverdi, G., Selçuk, E., & Okanlı, A. (2010). Üniversite öğrencilerinde premenstrual sendrom prevelansı. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(1): 52-7.
  • Teixeira, A.L.S., Oliveira, E.C.M., & Dias, M.R.C. (2013). Relationship between the level of physical activity and premenstrual syndrome incidence. Rev Bras Ginecol Obstet, 35(5): 210-4.
  • Tenkir, A., Fisseha, N., & Ayele, B. (2003). Premenstrual syndrom: prevalence and effect on academic and social performances of students in Jimma University, Ethiopia. Ethiopian Journal of Health Development, 17(3), 181-8.
  • Yilmaz, T., & Yazici, S. (2008). Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin dismenore özellikleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(3): 1-8.
  • Zegeye, D.T., Megabiaw, B., & Mulu, A. (2009). Age at menarche and the menstrual pattern of secondary school adolescents in northwest Ethiopia. BMC Womens Health, 9: 29.