BİLGİ ÇAĞINDA İLETİŞİM OLGUSU VE “İLETİŞİMSİZLİK” BECERİSİ

Özellikle son yıllarda teknolojinin gelişimine paralel olarak iletişim araçlarının sayısında çok hızlı bir artış yaşanmıştır. Gelişen bilgisayar altyapısına paralel olarak sosyal ağlar, bireyler için gündelik yaşamın vazgeçilmez araçları durumuna gelmiştir. Enformasyonun ağırlıklı olduğu bilgi toplumunda bireyler zamanlarının büyük bir bölümünü sosyal ağlarda geçirmeye başlamışlardır. Sosyal ağlar günlük hayatımızın niteliğini arttırırken, kişilerarası iletişimin etkinliği açısından ciddi sorunlar ortaya koymaktadır. Sanal dünyada gün geçtikçe daha fazla vakit geçirmeye başlayan bireyler yalnızlaşmakta, sanal dünyada kurulan “yapay” ilişkiler, gerçek dünyadan kopuk olduğu için sonuçta mutsuz bireyler ortaya çıkmaktadır. Günümüzde en önemli sorun iletişimsizlik olarak kabul edilmektedir. Başkalarına kendimizi ifade edemiyor, kendimizi anlatamıyor, başkalarını dinleme tahammülümüzü git gide kaybediyoruz. Empatik tutum ve davranış geliştiremiyoruz. İletişim çağında yaşamamıza rağmen geleneksel ilişkilerin giderek kaybolmasıyla birlikte birbirine gittikçe yabancılaşan bir toplum içerisinde yaşıyoruz. Çalışmamızda iletişimsizliğin bu kadar yaygın olduğu toplumumuzda, iletişim olgusu ve önemine değinerek, bilgi toplumu kavramı çerçevesinde kitle iletişim araçlarının kişilerarası ilişkiler üzerindeki etkisi ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim, Bilgi Toplumu, Medya

PDF

___

Beck, U. (2000). What is Globalization, Polity Press, UK,USA
Bourdieu, P.(1997). Televizyon Üzerine, (çev.Turhan Ilgaz), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
Can H. Aşan Ö. ve Aydın M. E. (2006). Örgütsel Davranış, Arıkan Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
Cüceloğlu, D.(2007). Keşke’siz Bir Yaşam İçin İletişim, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Deniz İ. (2003). İletişim Becerileri Eğitiminin İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin İletişim Becerisi Düzeylerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Erdoğan.İ. ve Alemdar, K. (2002). Öteki Kuram: Kitle İletişimine Yaklaşımların Tarihsel ve Eleştirel Bir Değerlendirmesi, Ankara: Erk Yayınları.
Erigüç G. ve Köse Durukan S. (2013). Evaluation of Emotional Intelligence and Communication Skills of Health Care Manager Candidates: A Structural Equation Modeling. International Journal of Business and Social Science. 4(13):115-123.
Erkan H. (1998). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara.
Gün, N.(2003). İlişkilerimizde Değiştiremediklerimiz Karakterlerimiz, Birinci Basım, İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
Güney S. (2007).Yönetim ve Organizasyonun Bazı Temel Kavramları, Yönetim ve Organizasyon. İçinde: Güney S. (ed.) ss: 25-58. Nobel Yayın Dağıtım, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Ankara.
Güngör, M.(2011). İletişim, Kuram ve Yaklaşımlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Irzık G (2002). Bilgi Toplumu mu, Enformasyon Toplumu mu? Analitik-Eleştirel Bir Yaklaşım, İ Tekeli, S Ç Özoğlu, B Akşit, G Irzık ve A İnam (der), Bilgi Toplumuna Geçiş: Sorunlar/Görüşler, Yorumlar/Eleştiriler ve Tartışmalar, Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, Ankara, 53-62.
İrge, N.F.(2012). “Enformasyon Toplumu ve Toplumsal Değişim Sürecinde Sosyal Medya”. Akdeniz İletişim Fakültesi Dergisi, (17), s.63-86.
Kılıç, V. (2005). Dilin İşlevleri ve İletişim, İstanbul: Papatya Yayınları.
Korkut F. (1996). Lise Öğrencilerinin Bazı Değişkenler Açısından İletişim Becerilerini Değerlendirmeleri. III. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
Korkut F. (1999). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1076, ss:208-218, Eskişehir.
Kumcağız H. Yılmaz M. Çelik S.B. ve Avcı İ.A. (2011). Hemşirelerin İletişim Becerileri: Samsun İli Örneği. Dicle Tıp Dergisi. 38(1):49-56.
Kurtyılmaz Y. (2005). Öğretmen Adaylarının Saldırganlık Düzeyleri ile Akademik Başarıları, İletişim ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkiler: (Anadolu Üniversitesi ve Osmangazi Üniversitesi Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma). Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
McQuail D. (1997). Kitle İletişim Modelleri, İstanbul: İmge Kitabevi
Tekman E (2002). Enformatik sistemler ve Bilgi Toplumu, İ Tekeli, S Ç Özoğlu, B Akşit, G Irzık ve A İnam (der), Bilgi Toplumuna Geçiş: Sorunlar/Görüşler, Yorumlar/Eleştiriler ve Tartışmalar, Türkiye Bilimler Akademisi Yayınları, Ankara, 265-280.
Soydaş,N.(2018). İletişim Bence, İstanbul, İnkilap Yayınları.
Stanton, N.(1982). What do you mean “Communication” An Introduction To Communication In Business, London: Pan Books.
Toktamışoğlu, M.; Alkış C. (2004). İnsan Tanıma Kılavuzu, 1.Basım, Ankara: Düş Yıldızı Yayınları
Tomlinson,J. (1999). Globalization and Culture, Polity Press, UK
Usluata, A. (1994). İletişim, Cep Üniversitesi, 1.Basım, İstanbul: İletişim Yayınları.
(www.irfanerdogan.com).