2008 KÜRESEL KRİZİ SONRASI DÖNEM TÜRKİYE CUMHURİYETİ MERKEZ BANKASI PARA POLİTİKASI UYGULAMALARI

2007 yılı Temmuz ayında Amerika Birleşik Devletleri’nde (ABD) başlayan finans sektörü ağırlıklı ekonomik sıkıntılar, 2008 yılı Eylül ayında ABD’nin en büyük bankalarından biri olan Lehman Brothers’ın iflas etmesiyle birlikte finansal bir kriz haline gelmiştir. ABD’de başlayan bu kriz, türev enstrümanlarının yoğun olarak kullanılması ve tüm ülkelerin finans piyasalarının birbirleriyle olan sıkı entegrasyonu sonucunda diğer ülkelere de sirayet ederek küresel bir kriz halini almıştır. Küresel krizin etkilerinin azaltılması amacıyla gelişmiş ülke para politikası uygulayıcıları, politika faizlerini hızla indirerek finansal piyasalara daha önce görülmemiş boyutlarda likidite enjekte etmeye başlamışlardır. Söz konusu likidite bolluğu, başta gelişmekte olan ülkeler olmak üzere tüm merkez bankalarını yeni para politikası stratejileri uygulamaya sevk etmiştir. 2001 yılında Türkiye’de yaşanan krizden çok büyük dersler çıkaran Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB), 2001 yılından itibaren döviz kurlarını dalgalanmaya bırakmış ve sabit faiz oranları belirlediği politika stratejilerini uygulamaya başlamıştır. 2008 küresel krizinin yaşandığı döneme söz konusu politika uygulamaları ile giren TCMB, küresel krizin olumsuz etkilerinin azaltılması amacıyla yurtdışı ile daha sıkı entegrasyona dayalı stratejiler uygulamıştır. Bu noktadan hareketle çalışmada, 2008 küresel krizi sürecinde ve sonraki dönemlerde TCMB’nin uygulamış olduğu para politikası uygulamaları kronolojik olarak incelenmektedir.

___

  • KARA, A. Hakan ve ORAK, Musa. (2008). “Enflasyon Hedeflemesi”, Ekonomik Tartışmalar Konferansı, (Çevrimiçi) http://www.tcmb.gov.tr/wps/wcm/connect/505c4630-cdbb-4ae3-94b3-829571b72a57/enfhed_kara_orak.pdf?MOD=AJPERES&CACHEID=ROOTWORKSPACE-505c4630-cdbb-4ae3-94b3-829571b72a57-m3fBeeF, Erişim tarihi: 13.11.2018.
  • KARA, A. Hakan. (2012). “Küresel Kriz Sonrası Para Politikası”, Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası Çalışma Tebliği, No:12/17.
  • ÇETİN, Müzeyyen Özlem. (2016). “Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) Para Politikası Uygulamalarının Gelişimi”, Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 8 (14), 67-101.
  • ÖZATAY, Fatih. (2009). “Türkiye’de 2000-2008 Döneminde Para Politikası”, İktisat İşletme ve Finans, 24 (275), 37-65.
  • ÖZATAY, Fatih. (2011). Parasal İktisat: Kuram ve Politika, İkinci Baskı, Ankara, Efil Yayınevi.
  • TAŞAR, M. Okan. (2010). “Türkiye’nin Güçlü Ekonomiye Geçiş Programı ve Makro Ekonomik Etkilerinin Analizi”, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 3(1), 76-97.
  • TUNA, Abdülkadir, ÖNER, Selma ve ÖNER, Hakan. (2015). “Rezerv Opsiyonu Mekanizmasının Optimal Kullanımı ve Türk Bankacılık Sektörü Açısından Maliyet Analizi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 29, Sayı: 2, s. 219-232.
  • Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası. (2012). 2013 Yılı Para ve Kur Politikası, Ankara.
  • Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası. Merkez Bankası Para Politikası Çerçevesi, (Çevrimiçi) http://www.tcmb.gov.tr/wps/wcm/connect/TR/TCMB+TR/Main+Menu/Temel+Faaliyetler/Para+Politikasi/Para+Politikasi+Cerceve, Erişim tarihi: 12.11.2018.
  • YÜCEMEMİŞ, Başak Tanınmış, ALKAN, Ufuk ve DAĞIDIR, Canan. (2015) "Yeni Bir Para Politikası Aracı Olarak Faiz Koridoru: Türkiye’de Para Politikası Kurulu Faiz Kararlarının Enflasyon Üzerindeki Etkisi", Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(13), 449-478.