Yugoslavya’nın dağılma sürecinde önce Sırpların, sonra Hırvatların, Bosna-Hersek’i işgal maksadıyla saldırmaları üzerine, 1992-1995 yılları arasında kanlı bir savaş yaşanmıştır. ABD ve AB’nin girişimleriyle 1995’te Dayton Antlaşması yapılmış ve Bosna-Hersek Cumhuriyeti Sırp, Hırvat ve Boşnak bölgelerine bölünmüştür. 43 ay süren savaşta, işgalciler 200.000-250.000 Boşnakı plânlı ve sistemli bir şekilde katletmiş ve yüz binlerce insanı evlerinden kovmuştur. Ancak Sırplar, en büyük vahşeti ve soykırımı BM’nin Güvenli Bölgesi Srebrenitsa’da yapmışlardır. 1993’te BM Güvenlik Konseyi kararıyla Srebrenitsa, “Güvenli Bölge” olarak ilân edilmiş ve BM Koruma Gücü’nün koruması altına alınmıştır. Buna rağmen kuşatma altında olan Srebrenitsa’ya, Sırp saldırıları 3 yıl boyunca devam etmiştir. 11 Temmuz 1995’te Sırp kuvvetleri güvenli bölge Srebrenitsa’yı işgal etmişlerdir. Fakat BM Koruma Gücü’nün Hollandalı askerleri, Sırpların önünden çekilerek görevlerini yapmamışlardır. Sırp işgalciler, Srebrenitsa ve çevresinde II. Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa’da en büyük soykırımı yapmışlardır. Sırplar bebek, çocuk ve kadınlar dâhil olmak üzere 8.000-12.000 Boşnakı katlederek toplu mezarlara atmış, 30.000 civarında Müslümanı silâh zoruyla evlerinden kovmuş, Türk-Boşnak-İslâm eserlerini tahrip etmiş ve her çeşit vahşeti sergilemişlerdir. Bu çalışmanın amacı Srebrenitsa’da yapılan soykırımı süreç analizi bağlamında incelemektir

A bloody war burst out between the years of 1992 and 1995 in the dissolution process of Yugoslavia when first the Serbs and later the Croats attacked Bosnia-Herzegovina in order to occupy. The Dayton Agreement was signed with the initiative of USA and EU in 1995 and the Republic of Bosnia-Herzegovina was divided into the regions of Serb, Croat and Bosniak. Occupants slayed 200.000-250.000 Bosniaks in a planned and systematic way and expelled hundreds of thousands of people in the war lasting 43 months. However, the Serbs carried out the biggest violence and genocide in Srebrenica which was UN’s Safety Zone. Srebrenica was declared as “Safety Zone” with UN Security Council Resolution in 1993 and put under protection of UN Protection Force. Even so, Serb attacks to besieged Srebrenica continued for 3 years. The Serb forces occupied Safety Zone Srebrenica on 11 July 1995. However, the Dutch soldiers of UN Protection Force didn’t do their duty by getting out of the way of the Serbs. Serb occupants carried out the biggest genocide in and around Srebrenica after the Second World War. They slayed 8.000-12.000 Bosniaks including babies, children and women and dumped their bodies in mass graves. They also expelled around 30.000 Muslims from their houses by force, destroyed Turkish-Bosniak-Islamic work of arts and executed all sorts of violence. The aim of this study is to examine the genocide in Srebrenica within the context of process analysis