Kurumsal İşbirliği Stratejileri Geliştirme: Nijerya Yükseköğretiminin Akademik Bağlantılarının Retoriği ve Gerçekliği

Bağımsızlık sonrası yıllarda birçok Afrika ülkesi yüksek eğitim programlarının güçlenmesini desteklemek için genelde ABD orijinli hibe-yapıcı hayırsever organizasyonlara güvendi. Bu destek hizmetleri yorumcular tarafından post kolonyal küreselleşme ABD ve diğer ‘kalkınma ortakları’na dost ve sadık Afrikalı vatandaşlar üretme gündeminin bir parçası olarak algılandı. Sonraki yıllarda, her nasılsa, Afrika yüksek eğitimindeki postkolonyal söylem için akademik bağların prensip ve mekanizmalarının, alıcı kurumların beyan ettikleri ihtiyaçlarını temel alarak yeniden değerlendirmeye ihtiyaç duyduğu iyice açığa çıktı. Bu çalışma 3 Amerikalı hayırsever kuruluş ile Nijerya Hükümetinin yüksek eğitim alanında kurumsal işbirliği mekanizmalarını araştırmaktadır. Çalışma, Afrika’da yüksek eğitime katkıda bulunan ortakların dışardan değil de içerden gelen ihtiyaçlara yönelmeleri sonucunda gelişerek devam eden kurumsal desteğe yeni stratejiler belirlemektedir

Developing Institutional Co-operation Strategies: The Rhetoric and Reality of Academic Linkages with Nigerian Higher Education

For many years after independence, many African countries relied on philanthropic grant-making organizations, principally from the United States, to provide institutional support empowerment in the development of their higher education programs. These support services were perceived by critics as part of the larger agenda of postcolonial globalization guaranteed to produce future African citizens with affinity and allegiance to the United States and other ‘development partner’ nations. Over the years, however, it became increasingly clear that the postcolonial discourse in African higher education requires a renegotiation of the principles and mechanisms of academic linkages which should be based on declared needs of the recipient institutions. This paper traces the mechanism of institutional co-operation between three American charitable organizations and Nigerian government in the area of higher education. It concludes by presenting the new strategies that were evolved as a basis for continuing institutional support to African higher education based on internal, rather than external needs of development partners