Bu makale bir role modeli olarak Türkiye fikri üzerinde yapılan tartışmayı, Türkiye ve Ortadoğu’daki yaklaşımları biraraya getirerek 2002 yılında Adalet ve Kalkınma partisi iktidara gelişi ve 2010 ve 2011 yıllarında Ortadoğu’daki halk ayaklanmaları arasındaki süre içinde tekrar ele almaktadır. Tartışmaya katılanlar Türkiye’nin siyasi sisteminin nitelikleri konusunda açık bir şekilde bölünmüştür. Ancak Ortadoğu’da Türkiye’nin o zamanki Türk dış politikasını demokratik doğası ve dengeli yaklaşımı dolayısıyla takdir etme konusunda birleşmişlerdir. Dolayısıyla, bir rol modeli olarak Türkiye fikri uygulamaya koyulamasa bile, analiz edilen dönem içerisinde Türkiye’nin mevcudiyetinin güçlü ve zayıf taraflarıyla bölgede ders çıkarmaya katkı sağladığı açıktır

This article revisits the debate on the idea of Turkey as a role model by bringing together Turkish and Middle Eastern perspectives between the Justice and Development Party’s (JDP) rise to government in 2002 and the popular uprisings in the Middle East between 2010 and 2011. Participants to the debate were clearly divided over the virtues of the Turkish political system. However, in the Middle East, they were united in their appreciation of the democratic nature of then Turkish foreign policy-making and its balanced approach. Therefore, even though Turkey as a role model idea may not be put into practice, in the period under analysis it is clear that Turkey’s presence with its strengths and weaknesses led to lesson-drawing in the region