Muhammed Bahaeddin Nakşibend (1318 -1389) tarafından kurulan Nakşibendiyye tarikatı 14. yy’den günümüze kadar İslâm dünyasında çok tutulmuş ve en yaygın Sünnî tarikatı olarak tanınmıştır. Buhara civarında ortaya çıkan bu tarikat özellikle Türkler (Özbekler, Tatarlar, Kazaklar ve Türkmenler gibi tüm büyük Türk halkları) arasında çok yaygınlaşmıştır. Нem bâtınî hem de zahirî sistemleri birleştiren Nakşibendilik, sûfîler arasında büyük rağbet görmüştür. İki tarikatın da kurucu atası sayılan Ebû Ya’kub Yûsuf Нemedanî’nin yönetmesiyle Yesevîyye tarikatıyla birlikte Nakşibendiyye tarikatı da Orta Asya topraklarında benimsenmiş ve daha hızlı olarak nüfuzunu genişletmiştir. Aynı kökenli olan bu iki tarikat arasındaki temel ayrım zikir metoduna dayanmaktadır. Kazak mutasavvıf şairi, evliya Meşhur Jüsip Köpeyuli (1858-1931) Nakşibendiyye tarikatının bu topraklardaki en tanınmış şahsiyetlerinden biridir. Dini eğitimi sırasında farklı hocalardan ders gören şair, aynı zamanda İslâm dinini yaymak amacıyla hizmet etmiştir. Kaleme aldığı bütün eserlerinin tasavvufi yönü ile sosyal hayatındaki davranışlarından şairin Nakşibendilik tarikatı yolunu tuttuğunu görebiliyoruz. Anahtar Kelimeler: Tarikat, Nakşibendî, Kazak şairi Мeşhur Jüsiр Köрeyulı

The Nakshibendia sect which has been established by Muhammed Bahaeddin Nakshibend (1318 -1389) is the populest Sunni sect in the İslamic World since 14 centry. This sect has become populated near Buhara specially among Turkish Uzbek, Tataria, Kazakhs and Turkmen like as the biggest Turkish community. The Naqshbandi, which combines both the sacred and the zahiric systems, has gained great popularity among the Sufis. With the administration of Abu Yamişkub Yûsuf Hemedanî, who was considered as the founder ancestor of the two sects, the Naqshbandiah sect with Yeseviahyah order was adopted in Central Asia and expanded its influence more rapidly. The fundamental distinction between these two sects lies in the invocation method. Meshur Jusup Kopeyulı (1858-1931) is one of the most prominent figures of the Naqshbandi order in this land. During his religious education, he was taught by different professors and he also served as a missionary in order to spread the religion of İslam. From the mystical aspect of all the works he wrote, we can see from his behavior in social life that the poet undoubtedly holds the path of the Naqshbandi sect.