Erol Güngör'ün vicdan anlayışı

Vicdanın mahiyeti ile ilgili olarak değişik görüşler ileri sürülmektedir. Bazı düşünürler vicdanın doğuştan geldiğini, buna karşın bazıları da onun sonradan kazanıldığını iddia etmektedir. Erol Güngör, vicdanın sonradan eğitim öğretim yoluyla teşekkül ettiğini savunmaktadır. Güngör, vicdanı en büyük yaptırım olarak görmekte ve bu yüzden toplumdaki nizamın devamı için hayati öneme sahip olduğunu düşünmektedir.

Erol Güngör's conscience understanding

There are different opinions concerning conscience’s character. Some thinkers argue that the conscience comes from innate, and some thinkers claim that the conscience is obtained later in life. Erol Güngör, argues that the conscience has come to existence later by means of instruction. Güngör, considers the conscience as the greatest sanction, and therefore it is extremely important for the social order.

___

  • AKARSU, Bedia, Mutluluk Ahlâkı, İnkılâp Kitabevi, İstanbul 1998.
  • AKSEKİ, A. Hamdi, Ahlâk Dersleri, İstanbul 1968.
  • The Catholic Encyclopedia, http:// www . newadvent.org/cathen/04268a.htm (02.12.2009)
  • CEVİZCİ, Ahmet, Felsefe Sözlüğü, İstanbul 2005.
  • ERDEM, Hüsameddin, Ahlâk Felsefesi, Konya 2005.
  • GÜNGÖR, Erol, Ahlâk Psikolojisi ve Sosyal Ahlâk, Ötüken, İstanbul 2000.
  • GÜNGÖR, Erol, Değerler Psikolojisi Üzerine Araştırmalar, Ötüken, İstanbul, 1998.
  • GÜNGÖR, Erol, İslam Tasavvufunun Meseleleri, Ötüken, İstanbul, 2004.
  • GÜNGÖR, Erol, İslamın Bugünkü Meseleleri, Ötüken, İstanbul, 2006.
  • KARAMAN, Fikret, Dinî Kavramlar Sözlüğü, ed. İsmail Karagöz, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 3. baskı, Ankara 2007.
  • KILIÇ, Recep, “Erol Güngör’ün Ahlâk Anlayışı”, Felsefe Dünyası, 27, Ankara 1998.
  • Mecelletü’l ezher, cilt 8, sayı 9, Kahire 1937.
  • MUTÇALI, Serdar, el-Mu’cemu’l arabiyyi’l hadis, Dağarcık, İstanbul 1995.
  • ŞEMSEDDİN, Sâmi, Kamus-ı Turkî, Alfa, İstanbul 1998.
  • TEKŞEN, Hüsnü, Vicdan Risalesi, Mustafa Asım Matbaası, 1940
  • TÜRER, Osman, Ana Hatlarıyla Tasavvuf Tarihi, Seha Neşriyat, İstanbul 1995.