___

Alp, S. (1997). İşletme Örgütlerinde Çatışma ve Yönetimi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Akat, İ., Budak, G. (2002). İşletme Yönetimi (4.baskı), İzmir: Barış Yayınları Fakülteler Kitapevi, Şafak Matbaacılık, ss.483.

Aycan, Z. (2001). “ Human Resource Management in Turkey: Current ıssueus and future challenge”, Internatıonal Journal of manpower, 22, s.252.

Aycan, Z. ve Eskin, M. (2005). “Relative Contributuons of Childcare,Spousal Support,and Organizational Support in Reducing Work-Family Conflict for men and women: The case of Turkey”, Sex Roles, 53 (7/8), ss.453-471.

Baysal, C., Tekarslan, E. (1996). Davranış Bilimleri (2.baskı) , İstanbul: Avcıol Basım- Yayın, ss.361.

Bumin, B. (1990). Organizasyonlarda Çatışma Yönetimi, Ankara: Siyasal Kitapevi.

Can, H. (2002). Organizasyon ve Yönetim (6.baskı), Ankara: Siyasal Kitapevi.

Çağlayan, O. A. (2006). “Örgütsel Çatışma Yönetimi ve Bir Araştırma”, (Yüksek Lisans Tezi), Denizli: Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı, ss. 181.

Çelik, Y. (2010). “Bankacılık Sektöründe Çatışma Yönetimi: Kahramanmaraş’ta bir Çalışma”,Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Eren, E. (1989), Yönetim Psikolojisi (3.baskı), İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayınları.

Eren, E. (2003). Yönetim ve Organizasyon (6.baskı), İstanbul:Beta Basım A.Ş., ss. 667.

Erdoğan, İ. (1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul.

Eroğlu, F. (1992). “Örgüt-Çevre Etkileşimi Açısından Çatışma Yönetimi”, Yüksek lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Ertürk, M. (2000). İşletmelerde Yönetim ve Örgüt (3.baskı), İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.

Ertürk, M. (2001), İşletme Biliminin Temel İlkeleri (5. baskı), İstanbul: Beta Yayınevi.

Friedman, R. A. ve diğerleri. (2000). "What Goes Around Comes Around: The Impact Of Personal Conflict Style On Work Conflict And Stress", The International Journal of Conflict Management, Vol.11, No.1, ss. 32-55.

Genç, N. ( 2005). Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar, Ankara: Seçkin, ss.368.

Goodvvin, J. (2001). “Resolving Auditor-Client Conflicts Concerning Financial Statement Issues”.

Karip, E. (2003). Çatışma Yönetimi (3.baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık, ss. 233.

Karip, E. (1999). Çatışma Yönetimi, Ankara: Pegem Yayıncılık.

Kılınç, T. (1985). Örgütlerde Çatışma: Mahiyetleri ve Nedenleri, İstanbul: İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi, cilt no:14, sayı no:1

Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği, Yönetim ve Organizasyon-Organizasyonlarda Davranış Klasik-Modern-Çağdaş Yaklaşımlar, İstanbul.

Koçel, T. (2005). İşletme Yöneticiliği, Yönetim ve Organizasyon-Organizasyonlarda Davranış-Klasik-Modern-Çağdaş Yaklaşımlar, İstanbul.

Koçel, T. (2007). İşletme Yöneticiliği, Yönetim ve Organizasyon-Organizasyonlarda Davranış-Klasik-Modern-Çağdaş Yaklaşımlar, İstanbul.

Kreıtner, R.ve Angelo, K. (2004). Organizational Behavior, USA: Mcgraw Hill, New York,

Luthans, F. (1992). Organizational Behaviour, (Seventh edition) . USA: McGraw-Hill,

Moberg, P. J. (2001). “Linking Conflict Strategy to the Five Factor Model: Theoretical and Empricial Foundations”, International Journal of Conflict Management, 12,1, ss .47-68

Özalp, İ. (1989). “Örgütlerde Çatışma”, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, ss.81- 114.

Rahım, M. A. (1983). “A Measure Of Styles Of Handling Interpersonal Conflict”, Academy Of Management Journal, 26 (2), ss.368-376.

Rahım, M. A. (2000). “Empirical Studies On Managing Conflict”, The ınternational Journal Of Conflict Management, 11 (1) ,ss. 5-8.

Rahım, M. A. (2002). “Toward A Theory Of Managing Organizational Conflict”, The International Journal Of Conflict Management, 13 (3), ss.206-235.

Rahım, M. A., Gabriel F. B. ve Douglas W. (1999). “An Empirical Study The Stages Of Moral Development And Conflict Management Styles”, The International Journal Of Conflict Management, 10 (2), ss.154-171.

Rahım, M. A., Nace R. M. ve Debra L. S. (2000). “Do Justice Perceptions Influence Styles Of Handing Conflict With Supervisors?: What Justice Perceptions, Precisely?”, The International Journal Of Conflict Management, 11 (1), ss. 9-31.

Rahım, A. ve Clement, P. (2002). “A Model Of Emotional Intelligence And Conflict Management Strategies: A Study In Seven Countries”, The International Journal Of Organizational Analysis, 10 (4), ss.302-326.

Robbıns, P. S. (2001). Organizational Behavior, New Jersey: Prentice Hall Inc.

Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1998). Örgütsel Psikoloji. (3. baskı). İstanbul: Alfa Yayınevi, ss.165.

Şimşek, M. Ş. (2002). Yönetim ve Organizasyon, (7. Baskı), Konya.

Şimşek, M. Ş. (1999). Yönetim ve Örgüt, (5.baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Taştan, S. (2000).Yönetim, Organizasyon ve İnsan Kaynakları Yönetimi. Çatışma ve Çatışma.

Tekarslan, E., Baysal A. C., Hüner Ş., Tanıl K. (2000). Davranışın Sosyal Psikolojisi, İstanbul: Dönence Basım, ss. 334.

Tjosvold, D. (1991). The Conflict: Positive Organization, New York: Praeger Publishers.

Tjosvold, D. (1989). "Interdependence Approach to Conflict Management in Organizations", Managing Conflict: An Interdisciplinary Approach, (Editör: M.Afzalur Rahim) .New York: Praeger Publishers.

Tosı, H. L., Neal P. M. ve John R. R. (2000). Managing Organizational Behavior, US: Blackwell Publishing

Uysal, İ. (2004). “Örgütsel Çatışma Yönetimi Ve Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası'na Yönelik Bir Uygulama” Uzmanlık yeterlilik tezi.

Wiilson, D. C. ve Rosenfeld, R. H. (1990). Organizational Behavior Management, London ve Newyork: McGraw Hill.