ABD’NİN GELENEKSEL OLMAYAN PARA POLİTİKASI UYGULAMALARININ GELİŞMEKTE OLAN ÜLKE TAHVİL PİYASALARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Öz Bu çalışmanın amacı, Amerikan Merkez Bankası’nın 2008 küresel krizi sonrasında nicel gevşeme programları yoluyla uyguladığı geleneksel olmayan para politikasının, gelişmekte olan ülke tahvil piyasaları üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla, ABD 10 yıllık gösterge tahvil faiz oranları ile gelişmekte olan ülke tahvil piyasalarına ait 10 yıllık gösterge tahvil faiz oranları arasındaki kısa ve uzun dönemli ilişkiler analiz edilmiştir. Gelişmekte olan piyasa tahvil faiz oranlarını temsilen Meksika, Peru, Şili, Polonya, Macaristan, Rusya, Çin, Hindistan, Endonezya, Filipinler ve Türkiye’nin 10 yıllık gösterge tahvil faiz oranları kullanılmıştır. Çalışma, 04.01.2010-20.12.2017 dönemine ait işgünü verilerini kapsamaktadır. Ekonometrik analizde Engel-Granger Eş-bütünleşme Testi ve Granger Nedensellik Testi uygulanmış ve değişkenler arası ilişkiler Hata Düzeltme Modeli vasıtasıyla yorumlanmıştır. Analiz neticesinde, Filipinler dışındaki tüm gelişmekte olan ülke ekonomilerine ait 10 yıllık gösterge tahvil faiz oranları ile ABD 10 yıllık gösterge tahvil faiz oranlarının hem uzun hem de kısa dönemde birbirleriyle ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

ABD Tahvil Faiz Oranları, Gelişmekte Olan Piyasa Tahvil Faiz Oranları, Finansal Entegrasyon

PDF

___

Bhattarai, S., ve Chatterjee, A. (2015), “Effects of US Quantitative Easing on Emerging Market Economies”, Federal Reserve Bank of Dallas, Globalization and Monetary Policy Institute Working Papers, No.255.
Bowman, D., Londono, J. M., ve Sapriza, H. (2014). “U.S. Unconventional Monetary Policy and Transmission to Emerging Market Economies”, Board of Governors of the Federal Reserve System, International Finance Discussion Papers, No.1109.
Brooks, C. (2002). Introductory Econometrics for Finance, Cambridge University Press, Cambridge.
Bulut, E., Demirel, B., ve Akar, N. Ç. (2017). “2008 Krizi Sonrası FED’in Faiz Artırımının Yükselen Piyasa Ekonomilerindeki Portföy Yatırımları Üzerine Etkileri”, Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 3(1), 35-58.
Chen, Q., Filardo, A., Hei D., ve Zhu, F. (2015). “Financial Crisis, US Unconventional Monetary Policy and International Spillovers”, IMF Working Papers, WP/15/85.
Dahlhaus, T., ve Vasishtha, G. (2014). “The Impact of U.S. Monetary Policy Normalization on Capital Flows to Emerging-Market Economies”, Bank of Canada Working Papers, No.2014-53.
Gujarati, D. N. (2005). Temel Ekonometri, Çev. Şenesen, Ü., & Şenesen, G. G., 3. baskı, Literatür Yayıncılık, İstanbul.
Hofmann, B., ve Takáts, E. (2015), “International Monetary Spillovers”, BIS Quarterly Review, Eylül, 105-118.
Hördahl, P., Sobrun, J., ve Turner, P. (2016). “Low Long-Term Interest Rates as a Global Phenomenon”, BIS Working Papers, No.574.
Jaramillo, L., ve Weber, A. (2013). “Global Spillovers into Domestic Bond Markets in Emerging Market Economies”, IMF Working Papers, WP/13/264.
Miyajima, K., Mohanty, M., ve Chan, T. (2015). “Emerging Market Local Currency Bonds: Diversification and Stability”, Emerging Markets Review, 22, 126-139.
Miyajima, K., Mohanty, M., ve Yetman, J. (2014). “Spillovers of US Unconventional Monetary Policy to Asia: The Role of Long-Term Interest Rates”, BIS Working Papers, No.478. Reuters Veri Dağıtım Servisi, 20 Aralık 2017.
Sevüktekin, M., ve Nargeleçekenler, M. (2010). Ekonometrik Zaman Serileri Analizi, Geliştirilmiş 3. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Sobrun, J., ve Turner, P. (2015). “Bond Markets and Monetary Policy Dilemmas for The Emerging Markets”, BIS Working Papers, No.508.
Tuna, K., Öner, S., ve Öner, H. (2014). “2008 Küresel Kriz Döneminde Türkiye ile Gelişmekte Olan Ülkeler Arasında Krizin Yayılma Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Çalışma”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(1), 21-32.
Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası (2014). Bülten, Mart 2014, Sayı 33.
Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası (2017). Enflasyon Raporu, 2017-IV.