İtilaf Devletleri, Birinci Dünya Savaşı Yıllarında savaşlarda sivillere ve mallarına saldırı düzenlenmesini yasaklayan ve bireylerin yaşamlarına saygı gösterilmesini karara bağlayan 1907 tarihli Lahey Sözleşmelerine aykırı davranarak, Osmanlı Devleti'ndeki bazı sivil yerleşim merkezlerini bombalamışlar ve can ve mal kaybına neden olmuşlardır. Askerlikle ilgisi olmayan sivil insanları tutuklayıp, esir sıfatıyla dünyanın uzak bölgelerine sürgün etmişlerdir. Osmanlı Devleti de bunlara karşılık, ülkesindeki İtilaf Devletleri uyruklularının bazılarını ülkenin değişik bölgelerine sürgüne göndermiş, İtilaf Devletleri'nin muamelelerinden maddi zarara uğrayan vatandaşlarının zararını yine bu ülkelerin Osmanlı Devleti'ndeki ekonomik kurumlarının bazı mallarına ve çıkarlarına el koyarak tazmin etmeye çalışmıştır.

During the First World War the Allied States broke the terms of Lahey Agreements in 1907, which had resolved to prohibit the agressions towards civilians and their property and respect their lives, by bombing some civilian settlements within the Ottoman State costing consulties and the loss of property. By arresting the civilians having no connection with military service they were exiled to the distant region's of the world. As opposition to these, The Ottoman State exiled some of the citizens of the Allied States to various regions of the Empire and strove to compensate the material loss of their citizens as a result of the maltreatment of the Allied States by confiscating the interests and the properties of the institutions of the Allied States working within the Ottoman Empire.