Dünyada başka hiçbir devlet kurucusu, büyüğü, kurtarıcısı ölümünden elli küsur yıl geçtikten sonra devlet katında milleti tarafından böyle her yıl anılmamıştır. Bu yüce duyguya sadece peygamberler konu olmuşlardır. Devrim gençliği, bizzat devrimlerin gerçekleşmesinde rol almış veya devrimin sıcaklığı, problemleri, sıkıntılarının henüz devam etmekte bulunduğu dönemlerde yaşamış gençlerden oluşur. Adı geçenler devrimin heyecanını bir süre korurlar; sonra duygular normalleşir. Bu sosyo-psikolojik gerçek karşısında yapılacak şey, bugünün gençlerine yeni ve canlı sloganlar marifetiyle yenileştirilmiş hedefler göstermek olmalıdır. Heyecan ve duyguların sürekliliği ancak bu yolla sağlanabilir.

No fifty-odd years since the death of any other state-founder, eldest, and savior in the world has been mentioned every year by the nation on the state floor. Only the prophets were the subject of this great feeling. Revolution youth consists of young people who have taken part in the realization of the revolutions themselves or who have lived during the periods when the temperature, problems and problems of the revolution have been going on. Those who are mentioned maintain the excitement of the revolution for a while; then emotions become normal. What should be done in the face of this socio-psychological reality is to show today's young people new goals with new and vibrant slogans. The continuity of excitement and emotions can only be achieved in this way.