VATANDAŞLARIN E-DEVLET GÜVENLİK ALGISININ BELİRLENMESİ: KARAMAN İLİ ÖRNEĞİ

Son yıllarda teknolojideki özellikle de internet teknolojisindeki gelişmeler vatandaşların kamu yönetimlerinden beklentilerini hem arttırmış hem de farklılaştırmıştır. Yeni kurumsal yönetim talepleri, kamu yönetimlerini şeffaf, katılımcı, sorumlu olmaya zorlamaktadır. Bu taleplere cevap vermek için kamu yönetimleri giderek daha fazla internet teknolojilerini kullanmaya başlamıştır. Bu aşamada e-devlet çalışmaları başlatılarak yaygınlaştırılmış ve geliştirilmiştir. Bugün gelinen noktada vatandaşlar birçok kamu hizmetini e-devlet aracılığıyla elektronik ortamda mekândan bağımsız olarak alabilmektedir. Gerçekten e-yönetim sistemleri bu yönüyle kamu yönetimlerine eşsiz imkânlar sunmaktadır. Ancak e-devlet sistemlerinin birçok avantajı yanında dikkatli olunmadığında sorun teşkil edecek hususları da yok değildir. Nitekim vatandaşların en önemli bilgilerinin yer aldığı bu veri tabanlarının güvenliğinin sağlanması hayati öneme sahiptir. Bu nedenle e- yönetim sistemlerinin güvenliği konusu, sağlanması üzerinde durulması gereken hususların başında gelmektedir. Bu bağlamda çalışmada e-devlet konusuna sistem güvenliği anlamında yaklaşılarak e-devlet kavramı, e-devlete güvenin önemi, teknolojiye güven eğilimi, sistem güvenliği konuları literatür ışığında ortaya konulacaktır. Ayrıca çalışmada vatandaşın e-devlet sistemlerinin güvenlik düzeyi ile ilgili düşüncelerini Karaman örneklemi üzerinden değerlendirmek amacıyla alan araştırması da yapılmıştır. Bu amaca uygun olarak Karaman il sınırları içinde ikamet eden vatandaşlara üç bölümden oluşan bir anket uygulanmıştır. Birinci bölümde demografik bilgiler, ikinci bölümde bilgisayar ve akıllı cihaz kullanımı ile ilgili bilgiler, son bölümde ise güvenlik algısı ölçeği ve güvenlik düzeyi ile ilgili bilgiler toplanmıştır. Karaman ilinde ikamet eden vatandaşların e-devlet güvenlik düzeyi ile ilgili anketleri SPSS 20.0 programı aracılığıyla analiz edilerek elde edilen bulgular tartışılmış ve bulgular ışığında bazı önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

E-Devlet, Güvenlik, Karaman

PDF

___

Adaman, F., Çarkoğlu, A. (2000). Türkiye’de Yerel ve Merkezi Yönetimlerde Hizmetlerden Tatmin, Patronaj İlişkileri ve Reform. İstanbul: TESEV Yayınları.
Akcagündüz, E. (2013). “Türkiye’de E-Devlet Sistemine Farklı Bir Bakış: E-Devlet ve Tasarruf İlişkisi.” Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14 (2):127-140.
Alodalı, B. F., Tuncer, A., Usta, S., Halis, M. (2012). “Yerel Yönetimlerde E-Belediyecilik Uygulamaları: Akdeniz Bölgesi Örneği.” Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(1): 83-95.
Altunışık, R., Çoşkun, R., Yıldırım, E. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Ateş, H. (2004). “Kamu Yönetiminde Güven Problemi ve Halkın Devlete Güveni.” Çağdaş Kamu Yönetimi I. (Der.) Muhittin Acar ve Hüseyin Özgür. Ankara. 355-387.
Balcı, A. (2008). “E-Devlet: Kamu Yönetiminde Yeni Perspektifler, Fırsatlar ve Zorluklar.” Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar. (Der.) Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun. Ankara: Seçkin.
Bélanger, F., Carter, L. (2008). “Trust and Risk in E-Government Adoption.” Journal of Strategic Information Systems, 17(2):165-176.
Bélanger, F., Crossler, R. E. (2011). “Privacy in the Digital Age: A Review of Information Privacy Research in Information Systems.” MIS Quarterly, 35(4): 1017-1041.
Blind, P. K. (2007). “Building Trust In Government In The Twenty-First Century: Review of Literature and Emerging Issues.”, 7. Global Forum on Reinventing Government Building Trust in Government, Vienna, Austria.
Carter, L., Bélanger, F. (2005). “The Utilization Of E-Government Services: Citizen Trust, Innovation And Acceptance Factors.” Information Systems Journal,15(1):5-25.
Çelen, F. K., Çelik, A., Seferoğlu, S. S. (2011). “Türkiye’deki e-devlet uygulamalarının değerlendirilmesi”, XIII. Akademik Bilişim Konferansı, 2-4 Şubat, Malatya.
Çetinkaya, Ö., Korlu, R. K. (2012). “Yerel Demokrasinin Sağlanmasında Katılımcılık Süreci ve Kent Konseylerinin Rolü.” Maliye Dergisi, 163, 95-117.
DPT, (2009), “Bilgi Toplumu İstatistikleri” http://www.bilgitoplumu.gov.tr/Documents/1/BT_Strateji/Haberler/090500_BilgiToplumuIstatistikleri.pdf, (Erişim Tarihi:17.02.2019)
Efendioğlu, A., Sezgin, E. (2007). “E-Devlet Uygulamalarında Bilgi ve Paylaşım Güvenliği.” Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (2):219-236.
E-Devlet Kapısı, (2019), “E-Devlet Nedir?” https://www.turkiye.gov.tr/bilgilendirme?konu=sikcaSorulanlar, (Erişim Tarihi: 14.02.2019)
Esmer, Y. (1999). Devrim, Evrim, Statüko: Türkiye’de Sosyal, Siyasal, Ekonomik Değerler. İstanbul: TESEV Yayınları.
Fang, Z. (2002). “E-Government in Digital Era: Concept, Practice, and Development.” International Journal of The Computer, The Internet and Management, 10(2): 1-22.
Hardin, R. (1996). “Trustworthiness.” The University of Chicago Press, 107(1): 26-42.
Keser, H., Güldüren, C. (2015). “Bilgi Güvenliği Farkındalık Ölçeği (BGFÖ) Geliştirme Çalışması.” K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3):1167-1184.
Kızılyel, S. (2006). “E-Devlet Güvenliğinin Sağlanmasında İdari Sorumluluk ve Yetki Paylaşımı.” Türk İdare Dergisi, 78(451):55-79.
Kumaş, E., Birgören, B. (2010). “E-Devlet Kapısı Projesi Bilgi Güvenliği ve Risk Yönetimi: Türkiye Uygulaması.” Bilişim Teknolojileri Dergisi, 3(2):29-36.
Moon, M. J. (2002). “The Evolution of E-Government among Municipalities: Rhetoric or Reality?” Public Administration Review, 62(4):424-433.
Moon, Ji-Won, Kim, Young-Gul. (2001). “Extending the TAM for a World-Wide-Web context.” Information & Management, 38(4): 217-230.
Putnam, R. D. (1993). Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. Princeton , New Jersey: Princeton University Press.
Şahin, A. (2007a). “Kamu Çalışanlarının E-Devlet Algılayış Biçimleri: Beklentiler ve Sorunlar.” Kamu Yönetimi Yazıları. (Der.) Bilal Eryılmaz, Musa Eken, Mustafa Lütfi Şen. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Şahin, A. (2007b). “Türkiye’de E-Belediye Uygulamaları ve Konya Örneği.” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, 161-189.
Şahin, A., Örselli, E. (2003). “E-Devlet Anlayışı Sürecinde Türkiye.” Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 343–356.
Şahin, A., Örselli, E., Taşpınar, Y. (2016). Etik ve güven. Konya: Atlas Akademi.
Şahin, A., Taşpınar, Y. (2011). “E-Devlet Uygulamalarında Karşılaşılan Bir Sorun Olarak Sayısal Uçurum ve Boyutları: Türkiye Örneği”, 9. KAYFOR (Kamu Yönetimi Kongresi) Bildirileri, 19-21 Ekim, Ankara.
OECD (2004). “e-Transformation Turkey Project: Turkish Case for e-Government”
Özdemir, A. (2013). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
Taşpınar, Y. (2012). E-Devlet Güvenlik İlişkisi Üzerine Bir Alan Araştırması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Turan, E., Aydilek, E., Taban, H. (2017). “Vatandaşların Güven Algılarının ve Vatandaşla Devlet Arasındaki Psikolojik Sözleşmenin Kamu Yönetimine Etkisine Yönelik Uygulamalı Bir Araştırma.” Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 13, 25-44.
TÜİK, (2018), “Bilgi Toplumu İstatistikleri” http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27819, (Erişim Tarihi:17.02.2019)
Uslaner, E. M. (2000). “Producing and Consuming Trust.” Political Science Quarterly, 115(4): 569-590.
Uslaner, E. M. (2004). “The Internet and Social Capital.” Communications of the ACM, 43(12):60-64.
Vural, Y., Sağıroğlu, Ş. (2008). “Kurumsal Bilgi Güvenliği ve Standartları Üzerine Bir İnceleme.” Gazi Üniversitesi Müh. Mim. Fak. Dergisi, 23(2):507-522.
Welch, E. W., Hinnant, C. C., Moon, M. J. (2004). “Linking Citizen Satisfaction With E-Goverment and Trust in Government.” Journal of Public Administration Research and Theory, 15(3):371-391.
Yıldız, M. (2003). “Elektronik (E)-Devlet Kuram ve Uygulamasına Genel Bir Bakış ve Değerlendirme.” Çağdaş Kamu Yönetimi-I. (Der.) Muhittin Acar, Hüseyin Özgür. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.