Kentsel Suçları Önlemede Yerel Yönetimlerin Rolü New York’ta Rudy Giuliani ve Sıfır Tolerans Politikası Üzerine Bir Değerlendirme

Kentler dünya nüfusunun çoğunluğuna ev sahipliği yapan heterojen birliktelikler olarak günümüzün ve geleceğin en önemli yaşam alanlarıdır. Dünyanın geleceği açısından sıklıkla gündeme gelen sürdürülebilirlik yaklaşımları kentleri insanların yaşam kalitesini arttırma amacı ile düzenleme arayışı içerisindedir. Sürdürülebilir bir kentin en önemli unsurlarından birisi ise kentsel güvenliktir. İhtiyaç hiyerarşisinin ilk basamağı olan güvenlik unsuru kentlerdeki heterojen yapı içerisinde daha büyük bir önem kazanmaktadır. İnsanlar özel alandan kamusal alana doğru güvenlik ihtiyacı ile daha az ilgili hale geldiğinden dolayı makro düzeyde güvenlik sağlanması bireylerden ziyade kurumların misyonu haline gelmektedir. Kentsel suçu kaynağında önlemek daha büyük bir güvenlik sorununun ortaya çıkmasını önlemek için en önemli unsurlardan birisidir. Suç ekolojisi teorilerinde sıklıkla referans verilen kırık pencereler teorisinin kentsel güvenlik bağlamında ele alındığında kentsel alanda düzeltilmeyen küçük bir suç unsurunun kısa sürede büyük bir kentsel güvenlik zaafına yol açabildiği bilinmektedir. Bu bağlamda suç mahalline en yakın yönetim birimleri olan yerel yönetimlere, kentlerin güvenliğinin sağlanmasında önemli yetkiler ve kaynaklar devredilmeye başlanmıştır. Aynı zamanda yerel yönetimler ve kolluk teşkilatları arasında eşgüdüm sağlanması için önemli mekanizmalar oluşturulmaya başlanmıştır. 1994 – 2001 yılları arasında New York belediye başkanlığı görevini yürüten Rudy Giuliani yönetimi uyguladığı sıfır tolerans (zero tolererance) politikası ile en fazla suç oranına sahip kentlerden birisinde suç oranları büyük miktarda düşüş göstermiştir. Bu çalışmada yerel yönetimlerin kentsel güvenliğin sağlanmasındaki önemli rolünü bu alandaki en başarılı örneklerden birisi olarak kabul edilen Rudy Giuliani dönemi New York kenti üzerinden değerlendirilecektir. İstatistiki veriler ışığında Giuliani dönemi, öncesi ve sonrasındaki suç oranları ve yöntemleri karşılaştırmalı olarak değerlendirilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Kentsel Suç, Kentsel güvenlik, Sıfır tolerans politikası, Kırık pencereler teorisi, Yerel Yönetimler

PDF

___

Ayhan, U. (2006). Metropoliten alanlarda güvenlik sorunu ve çözüm önerileri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi.
Atasoy, S. (2007). Giuliani’sini Bekleyen İstanbul. http://www.hurriyet.com.tr/giuliani-sini-bekleyen-istanbul-6290499
Bal, H. (2006). Kent Sosyolojisi. Fakülte Kitabevi Yayınları. Ankara
Beşe, E. (2006). Kırık Pencereler Teorisi Bağlamında Kentsel Yaşamda Suç ve Güvenlik. Polis Bilimleri Dergisi, 8(1), 1-24
Bratton, W., & Knobler, P. (1998). Turnaround: How America's top cop reversed the crime epidemic. New York: Random House USA.
Corman, H., & Mocan, N. (2005). Carrots, sticks, and broken windows. The Journal of Law and Economics, 48(1), 235-266.
Davis, M. (2001). The Flames of New York. New Left Review, 12, 34.
Greene, J. A. (1999). Zero tolerance A case study of police policies and practices in New York City. Crime & Delinquency, vol. 45, no 2, 171-187.
Harvey, D. (2005). A brief history of neoliberalism. Oxford University Press.
Harvey, D. (2012). Marx’ın Kapitali için Klavuz.
Henry, V. E. (2002), The Compstat Paradigm: Management Accountability in Policing, Business and the Public Sector, Flushing, NY: Looseleaf Law Publications
Kaid, L. L., & Holtz-Bacha, C. (Eds.). (2007). Encyclopedia of political communication. SAGE publications.
Levitt, S. D. & Dubner, S. J. (2006). Freakonomics. A Rogue Economist Explores the Hidden Side of Everything
Molotch, H., & McClain, N. (2003). Dealing with urban terror: Heritages of control, varieties of intervention, strategies of research. International Journal of Urban and Regional Research, 27(3), 679-698.
Mountz, A., & Curran, W. (2009). Policing in drag Giuliani goes global with the illusion of control. Geoforum, 40(6), 1033–1040
O'Connell, P. E. (2002). Using performance data for accountability: the New York City Police Department's CompStat model of police management. Managing for Results, 179-223.
Osborne, D. (1993). Reinventing government. Public productivity & management Review, 349-356.
Ömeroğlu, Ö. (2012). Suç Korkusu, Cezanin Caydırıcılığı ve Küçük Suçlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XVI, Y, 329-370.
Siegel, F. & Siegel, H. (2005). The Prince of the City: Giuliani, New York and the Genius of American Life-Encounter Books.
Smith, N. (1998). Giuliani time; the revanchist 1990s. Social text, (57), 1-20.
Smith, N. (2006). Yeni Küresellik, Yeni Şehircilik; Küresel Kentsel Strateji Olarak Soylulaştırma. çev; İlknur Urkun-Bowe-İbrahim Gündoğdu), Planlama Dergisi, (2), 13-27.
Susser, I., & Schneider, J. (2003). Wounded Cities: Destruction and Reconstruction in a Globalized World. Berg.
Şeker, G. (2009). Polisin Kent Güvenlik Uygulaması ve Yönetim Modeli. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi
Weikart, L. A. (2001). The Giuliani administration and the new public management in New York City. Urban Affairs Review, 36(3), 359-381.
Walsh, W. F. (2001). Compstat: An analysis of an emerging police managerial paradigm. Policing. An International Journal of Police Strategies & Management, 24(3), 347-362
Wilson, J. Q. and G. E. Kelling, (1982), "Broken windows: The police and Neighborhood Safety", Atlantic Monthly, 29, 38.