Üniversiteler; eğitimli ve donanımlı bireylerin yetiştirildiği, bilginin üretildiği ve toplumla paylaşıldığı kamusal mekânlardır. Üniversite kampüsleri gerek fiziksel büyüklükleri, gerekse üstlendikleri kamusal görevleri ile kent içinde etkili ve özel konumlara sahiptirler. 2006 yılından sonra Türkiye’de Üniversite sayısı hızla artmıştır. Kent içinde hızla sayısı artan üniversiteler için yeterli alan sağlanamadığından dolayı üniversitelerin kurulmasında kent dışı alanlar ve kampüs modeli benimsenmiştir. Eğitim-öğretim ve bilimsel faaliyetler, sosyal ve kültürel yaşam, alışveriş ve barınma gibi birçok işlevi bir arada barındıran kampüs alanlarının planlanması ve tasarımı mimari ve kentsel çevre açısından önemlidir. Dünyadaki örneklerine bakıldığında kampüsler farklı planlama modellerine sahiptir. Fakat morfolojik yapısı ne olursa olsun kampüsler, binalar ve binaları çevreleyen açık alanları ile bir bütünü ifade etmektedir.   Bu bütüncül yapının oluşturulmasında mimari ve kentsel tasarım ilkelerinin kullanılması mevcut durumun kalitesi ve sürdürülebilirlik açısından oldukça önemlidir. Bu çalışma; Artvin Çoruh Üniversitesi, Seyitler ve Şehir kampüslerinin morfolojik açıdan incelenmesini kapsamaktadır. Farklı morfolojik karakterlere sahip olan bu iki kampüs planlama ve tasarım ilkeleri açısından değerlendirilerek, kampüsler avantaj ve dezavantajları açısından karşılaştırılacaktır.