Kan toplama ve muhafaza etme konusundaki problemler, ek maliyet, dünya çapındaki rezerv noksanlığı gibi sorunlar, kan yerine geçen maddelerin geliştirilmesine yol açmıştır. Yapay kan çalışmaları temel olarak; oksijen taşıyıcı bileşiklerin geliştirilmesi, kök hücre bazlı doğal eritrosit hücrelerinin in vitro ortamda üretilmesi ve eritrositlerde bulunan doğal hemoglobin molekülünün işlev ve hareketlerinin yapay eritrositler aracılığı ile gerçekleştirilmesini hedef alır. Bu nedenle, yapay kan araştırmalarında başlıca hemoglobin temelli oksijen taşıyıcıları, perflorokarbonlar, respirositler ve kök hücre çalışmaları üzerinde durulmaktadır. Bu yapay eritrosit hücreleri günümüzde henüz doğal alyuvarların tüm işlevlerini tam olarak yerine getiremeseler de, klinikte ve klinik dışı uygulamalarda bir çok potansiyel kullanım alanları bulunmaktadır. Günümüzde, geliştirilmekte olan yapay kan ürünlerinin yan etkilerinin bertaraf edilmesi konusunda çalışmalar devam etmekte ve güvenilirlikleri ile faydaları konusunda kapsamlı klinik çalışmalar sürdürülmektedir. Yapay kan ürünleri ancak kapsamlı klinik çalışmaların ardından gerekli kullanım izinlerinin alınması ile hastalar üzerinde uygulanabilecek ve donör azlığı, toplanan kanın saklanması, kan transfüzyonu ile hastalık bulaşması gibi sorunlara küresel bir çözüm olacaktır.

The problems and additional cost factor involved in collecting and storing human blood, as well as the pending worldwide shortages are the main driving forces in the development of blood substitutes. Studies on artificial blood basically aim to develop oxygen carrying compounds, produce stem cell-based erythrocyte cells in vitro and, implement the functions and movements of natural hemoglobin molecules found in erythrocyte cells through artificial erythrocyte cells. Consequently, major areas of research in artificial blood studies are haemoglobin-based oxygen carriers, perfluorochemicals, respirocytes and stem cells. Even though these artificial erythrocyte cells do not qualify as perfect red blood cell substitutes yet, they have many potential clinical and non clinical uses. Studies are being carried out on the elimination of side effects of blood substitutes and extensive clinical trials are being conducted to test their safety and efficacy. Artificial blood substitutes could only be used clinically for patient management following clinical trials and approvals, and will be the ultimate global solution to the problems associated with donor scarcity, blood collection and transfusion-mediated diseases.