TÜRKİYE ARICILIĞINDA VERİM DÜŞÜKLÜĞÜNÜN SEBEPLERİ

Ülkemizdeki arıcıların önemli bir kısmı arıların bakım ve beslenmesi, yemleme teknikleri, arı hastalık ve zararlıları, arıların biyolojisi, kışlatma kayıplarının azaltılması, kaliteli ana arı yetiştiriciliği ve arı ıslahı gibi konularda yeterli teknik bilgilere sahip değildir. Ekolojik koşullar arıcılığa çok uygun olmasına rağmen, arıcıların arı yönetimiyle ilgili yanlış uygulamaları nedeniyle her yıl çok sayıda koloni sönmekte ve yaşayabilenlerde verim çok düşük olmaktadır. Başka bir ifade ile modern arıcılıkta yüksek verim almak için arıcıların; eğitim, kayıt tutma (ıslah), damızlık ana arı yetiştiriciliği, bakım besleme ve hastalıklar gibi konularda yeterli donanıma sahip olması gerekmektedir. Bunun için arıcıların eğitimi birinci elden yani konunun uzmanları tarafından verilmelidir. Arıcılar arılıkta yapmış oldukları her türlü faaliyetlerini kayıt altına almalıdır.

REASONS FOR LOW YIELD IN TURKISH BEEKEEPING

A significant number of beekeepers in our country do not have sufficient technical knowledge on issues such as care and feeding of bees, feeding techniques, bee diseases and pests, biology of bees, reduction of wintering losses, quality queen breeding and bee breeding. Although ecological conditions are very suitable for beekeeping, many colonies die each year due to beekeepers' misapplications regarding bee management, and the yield is very low in those that survive. In other words, in order to get high efficiency in modern beekeeping, beekeepers; education, record keeping (breeding), breeding queen bee breeding, care, feeding and diseases should have sufficient equipment. For this, the training of beekeepers should be given first hand, that is, by experts in the subject. Beekeepers should record all their activities in the apiary.

___

  • Arslan, S., Cengiz, M. M., Gül, A., Sayed, S. (2021). Evaluation of the standards compliance of the queen bees reared in the Mediterranean region in Turkey. Saudi Journal of Biological Sciences, 28(5), 2686-2691.
  • Cengiz, M. M., Yazıcı, K. (2018). Ardahan Yöresinde Bal Arısı (Apis Mellifera L.) Kolonilerinde Kışlama Kayıpları ve Muhtemel Sebepleri Üzerine Bir Anket. Uludağ Arıcılık Dergisi, 18(2), 111-122.
  • Genersch, E. (2010). Honey bee pathology: current threats to honey bees and beekeeping. Applied microbiology biotechnology, 87(1), 87-97.
  • Genç, F., Cengiz, M. M. (2019). Bal Arısı (Apis mellifera L.) Anatomisi, Genetik ve Islahı ile Ana Arı Yetiştiriciliği. Gece Kitaplığı, Ankara, 203.
  • Oldroyd, B. P. (2007). What's killing American honey bees? PLoS biology, 5(6), e168.
  • Uygur, Ş. Ö., & Girişgin, A. O. (2008). Bal arısı hastalık ve zararlıları. Uludağ Arıcılık Dergisi, 8(4), 130-142. Uzundumlu, A., Aksoy, A., & Işık, H. B. (2011). Arıcılık işletmelerinde mevcut yapı ve temel sorunlar; Bingöl ili örneği. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 42(1), 49-55.
  • Van der Werf. (2000). Livestock straight-breeding system structures for the sustainable intensification of extensive grazing systems. Developing breeding Strategies for Lower Input Animal Production Environments, 105.