HİTİTÇE METİNLERDE GEÇEN BAZI YEREL ŞARKICILAR ÜZERİNE

Hititlerde müzik icrasında en çok kullanılan enstrümanlardan biri insan sesi olmuştur. Hititçe belgelerde geçen müzisyenler arasında şarkı söyleyen pek çok görevli görülmektedir. Çeşitli sazlar seslendiren ve törendeki durumuna göre sesini de kullanan müzisyenler bunlardandır. Bununla birlikte, esas görevi şarkı söylemek olan pek çok müzisyen de kaydedilmiştir. Bazı kentlerin kendi bünyelerinde koroları vardır. Çalışmada bu kentler ve yerel şarkıcılar üzerinde durulacaktır.

On Some Local Singers in Hittite Texts

One of the most used instruments in performing music in the Hittites was human voice. There were many officers who sang among the musicians in the Hittite documents. These were the musicians who played a variety of musical instruments and used their voices in accordance with their place in the ceremony. On the other hand, many musicians whose main job was only singing were also recorded. Some cities had their own constructions. This study will focus on these cities and local singers.

___

  • Akdoğan, Rukiye. “Boğazköy'den Yayınlanmamış Bir Hititçe Tablet (Bo 3891) ve zintuhiKadınları”, Kubaba Arkeoloji-Sanat Tarihi- Tarih Dergisi, İzmir 2016: 53-63.
  • Archi, Alfonso. “The Singer of Kaneš and his Gods”, Offizielle Religion, lokale Kulte und individuelle Religiosität. Akten des religionsgeschichtlichen Symposiums, Bonn 2004: 11-26.
  • Beckman, Gary. “The Hittite Assembly” JAOS 102, 1982, 435-442.
  • Badalí, Enrico. Strumenti musicali, musici e musica nella celebrazione delle feste ittite, THeth 14/1, Heidelberg 1991.
  • Bahar, Hasan – Turgut, Murat – Küçük, Bora. Hititlerde Yerleşim Yeri- Kutsal Dağ İlişkisi Üzerine Bir Mesafe Önerisi, Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 39, Konya 2018: 403-424.
  • Czichon Rainer.M. “Zur Lage von Nerik” VII. Uluslararası Hititoloji Kongresi Bildirileri, Çorum 2010: 157-162.
  • Dardano, Paola. Die hethitischen Tontafelkataloge aus Ḫattuša (CTH 276- 282), (StBoT 47) Wiesbaden 2006.
  • Dinçol, Ali. M. –Yakar, Jak. “Nerik Şehrinin Yeri Hakkında / The Theories on the Localization of Nerik”, Belleten 38 , Ankara 1974: 563-572 / 573-582.
  • Ertem, Hayri. Hitit Devletinin İki Eyaleti: Pala-Tum(m)ana, Ankara 1980.
  • Friedrich, Johannes. Hethitisches Wörterbuch, Heidelberg 1952.
  • Forlanini, Massimo. “Toponymie antique d'origine hattie?”, Hethitica 8, Louvain 1987: 105-122.
  • Forlanini, Massimo. “The Central Provinces of Hatti: an Updating”, in: K. Strobel (ed.), New Perspectives on the Historical Geography and Topography of Anatolia in the II and I Millennium B.C. EOTHEN 16 2008 : 145- 188.
  • Garstang, John - Gurney, O.R. The Geography of the Hittite Empire, London 1959.
  • Goetze, Albrecht. Kulturgeschichte Des Alten Orients- Kleinasien, München 1957.
  • Gorny R. L. “2002-2005 Yılları Arasında Çadır Höyük’te Düzenlenen Arkeolojik Kazı Çalışmaları: İkinci Bin Yerleşimleri- The Excavation Seasons at Çadır Höyük: The Second Millennium Settlements” İdol- Arkeologlar Derneği Dergisi, Sayı: 10, 2006: 8- 23.
  • Görke, S. (ed.), hethiter.net/: CTH 399 (Expl. A, 20.10.2011)
  • Groddek, Detlev. Hethitische Texte in Transkription. KBo 22 (Dresdner Beitrage zur Hethitologie 24), Wiesbaden 2008.
  • Gurney, Oliver Robert. “The Hittite Names of Kerkenes Dağ and Kuşaklı Höyük”. Anatolian Studies 45, 1995, 69 – 71.
  • van den Hout, Theo P. J. “A Tale of Tiššaruli(Ya): A Dramatic Interlude in the Hittite KI.LAM Festival?”, Journal of Near Eastern Studies, Vol. 50, No. 3, The University of Chicago Press 1991,s.193-202.
  • Haas, Volkert. Geschichte der Hethitischen Religion, Handbuch der Orientalistik. Der Nahe und Mittlere Osten 15, Leiden, New York, Köln:Brill 1994.
  • Jian, Liu. “Hittite Women Singers: MUNUSzintuḫi MUNUSKI.SIKIL”, Journal of Ancient Civilizations 9 , 1994: 82-94.
  • Klinger, Jörg. Untersuchungen zur Rekonstruktion des hattischen Kultschicht (StBoT 37), Wiesbaden 1996.
  • de Martino, Stefano. “Song and Singing in Hittite Literary Evidence”, Hickmann, E., A.D. Kilmer ve R. Eichmann (Eds.) Studien zur Musikarchäologie III, Rahden/ Westf.: Verlag Marie Leidorf 2002, 623-629.
  • Melchert, H. Craig- Bryce, Trevor R.- Hawkins, J.D. – Hutter, Manfred. Anadolu’nun Gizemli Halkı Hurriler, İstanbul 2010.
  • Mouton, Alice. “Un nouveau joint relatif au culte de Lallupiya – Ištanuwa (CTH 773)”, Zeitschrift für Assyriologie und vorderasiatische Archäologie ZA 98, Berlin 2008: 251-261.
  • Murat, Leyla. “Hitit Tarihi-Coğrafyasında Hakmiş ve Iştahara Ülkelerinin Konumu”, Tarih Araştırmaları Dergisi, Sayı 44, Ankara 2008, 181- 204: 183-184.
  • Nakamura, Mitsuo. Das hethitische nuntariiašḫa-Fest, PIHANS 94, Leiden 2002.
  • Neu, Erich. Althethitische Ritualtexte in Umschrift, (StBoT 25), Wiesbaden 1980.
  • Özgüç, Tahsin. “The Bitik Vase”, Anadolu (Anatolia), Sayı: 2, Ankara 1957, s. 57-78.
  • Özgüç, Tahsin. “Bitik Vazosu”, A.Ü.D.T.C.F. Dergisi Cilt: 16, Sayı:1-2; Ankara 1958: 1-18.
  • Pecchioli Daddi, Franca. Mestieri Professioni E Dignità Nell’Anatolia Ittita, Roma 1982.
  • Rutherford, Ian. “Women Singers and the Religious Organisation of Hatti. On the Interpretation of CTH 235.1 & 2 and Other Texts”, Offizielle Religion lokale Kulte und individuelle Religiosität, (Ed. Manfred Hutter ve Sylvia HutterBraunsar) Bonn 2004, s. 377-394.
  • Schuol, Monika. Hethitische Kultmusik, Eine Untersuchung der instrumental-und vokalmusik anhand hethitischer Ritualtexte und von archäeologischen Zeugnissen (Orient Archäeologie 14), Rahden 2004.
  • Schuster, Hans-Siegfried. Die Hattisch-Hethitischen Bilinguen, Leiden 1974.
  • Singer, Itamar. The Hittite KI.LAM Festival Part I (StBoT 27), Wiesbaden 1983.
  • Singer, Itamar. The Hittite KI.LAM Festival Part II (StBoT 28), Wiesbaden 1984.
  • Sipahi, Tunç. “Hüseyindede’ den Hitit Tasvir Sanatı İçin Yeni Bir Sahne”, V. Uluslararası Hititoloji Kongresi Bildirileri, Ankara 2005.
  • Sir Gavaz, Özlem.”Hitit Merasim Gezilerin Üç Önemli Merkez: Hattuša- TahurpaArinna”, 2.Çorum Kazı ve Araştırmalar Sempozyumu, Çorum 2012:123-130.
  • Soysal, Oğuz. Hattischer Wortschatz in hethitischer Textüberlieferung, Brill Academic Publications, 2004.
  • Starke, von Frank. Die keilschrift- luwischen Texte im Umschrift (StBoT 30), Wiesbaden 1985.
  • Taggar-Cohen, Ada. Hittite Priesthood (THeth 26), Heidelberg 2006.
  • Taracha, Piotr. “Looking for Ziplanda, The Hittite Names of Kuşsaray and Kaletepe”, Sacred Landscapes of Hittites and Luwians Proceedings of the International Conference in Honour of Franca Pecchioli Daddi. (Ed. Anacleto D’Agostino, Valentina Orsi, Giulia Torri, Firenze), Firenze 2015. 57 – 66.
  • Tischler, Johann. Hethitisches Handwörterbuch, Mit dem wortschatz der Nachbarsprachen Innsbruck 2001. Ünal, Ahmet. Hititler Devrinde Anadolu II, İstanbul 2003.
  • Ünal, Ahmet. Çivi Yazılı Kaynaklara Göre Hititler’de ve Çağdaş Eski Anadolu Toplumlarında Müzik, Dans, Eğlence ve Akrobatik Oyunlar, I. Uluslararası Tarihte Anadolu Müziği ve Çalgıları Sempozyumu, Ankara 2004, 98-119.
  • Ünal, Ahmet. Multilinguales Handwörterbuch des Hethitischen / A Concise Multilingual Hittite Dictionary Hititçe / Çok Dilli El Sözlüğü, Hamburg 2007.
  • Watkins, Calvert. How to Kill a Dragon: Aspects of Indo-European Poetics, New York 1995.
  • Yoshida, Daisuke. Untersuchungen zu den Sonneingottheiten bei den Hethitern, Schwurgötterliste, helfende Gottheit, Feste, (THeth 22), Heidelberg 1996.