Bu çalışmada, 10-18 yaşları arasında çoğunluğu aile içi fiziksel ve duygusal şiddete maruz kalmış 250 kız ve erkek çocuğunun eş şiddetine bakış açıları araştırılmıştır. Cinsiyetinden dolayı erkeğin evin doğal reisi kabul edildiği ve bu yüzden evli bir kadının kocasından bağımsız olarak hareket edemeyeceği değer yargısının; küçük yaşlardan itibaren çocukların düşüncelerinde yer aldığı tablolara yansımıştır. Bulgularımızda; Altındağ semtinde yaşayan hem kız çocuklarının (%87,4), hem de erkek çocuklarının (%79,7) çoğunluğunun, belli koşulları yerine getirmeyen kadınlara, eşlerinin şiddet kullanmalarının olabileceğini kabul ettikleri saptanmıştır. Çocukların kurban ve tanık olarak yaşadıkları aile içi şiddetin; bu düşünceyi pekiştirmede önemli olduğu düşünülmektedir

In this research, the attitude of a group of 250 girls and boys between the ages of 10 and 18,which were exposed to physical and mental violence, towards domestic violence (spouse abuse) has been studied. The idea which states that the father is the natural leader of the household and therefore a married woman cannot act independent from her husband,had been deeply rooted inside the children’s minds and this can easily be reflected by the tables. It has been verified that the majority of both the girls (%87,4) and the boys (%79,7) living in Altındağ thinks that the husband’s exertion of violence towards her wife in case she doesn’t fulfill her matrimonial duties, is justifiable. It can be defended that domestic violence, which affects and is witnessed by children, seriously intensifies their judgement of the phenomenon