16 Nisan 2017 halkoylamasıyla kabul edilen anayasa değişikliğiyle, Türkiye’nin yüz yıllık parlamenter birikimi bir yana bırakılmış ve “Cumhurbaşkanlığı Sistemi” adı altında, başkanlık sisteminin yozlaşmış bir biçimi olan yeni bir sistem benimsenmiştir. Kurulmak istenen yeni düzende, partili olmasının önündeki engeller kaldırılan Cumhurbaşkanının sisteme bütünüyle hâkim olması hedeflenmiştir. Söz konusu sistemin temel niteliği, bir yandan tüm iktidarı Cumhurbaşkanında yoğunlaştıracak bir yapıyı kurarken, diğer yandan onu denge ve denetimden bağışık kılmasıdır. Bu çerçevede, 16 Nisan değişikliğiyle, Türkiye’de 1961 Anayasası döneminden beri tartışma konusu olan yargı yüksek kurulu ile ilgili değişiklikler de yapılmış; Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun hem adı hem de yapısı değiştirilmiştir. Bu çalışmada, 1961 Anayasasından bugüne Türkiye’deki yargı kurullarının gelişimi kısaca gözden geçirilmekte; 16 Nisan anayasa değişikliği ana hatlarıyla ele alınmakta ve oluşturulan yeni kurul (Hâkimler ve Savcılar Kurulu) anayasa değişikliğinin bütünü çerçevesinde değerlendirilmektedir.

With the 16 April 2017 constitutional referendum, the century-long parliamentary system has been set aside in Turkey, a govermental system which is called “The Presidency of the Prepublic System” and which, in fact, is a corrupt form of presidentialism has been adopted. In the new system it is intended that the omnipotent President, who can from now on be a member of a political party and who is exempted from checks and balances, controls all. Within this context, the name and the structure of the Turkish High Council of Judges and Prosecutors has also been amended on 16 April. In this paper the evolution of the judicial councils from the period of the 1961 Constition to present day is breifly review