Modern Devlet'in çıplak sureti

Modern devlet dediğimiz yapıyı anlamak için, modern öncesi oluşumlara da bakmak gerekir. Böylece siyasal iktidarın bir bölümü olan modern devleti daha net anlayabiliriz. Her şeyden önce, modern devlet, siyasal iktidarın kurumsallaşmış halidir. Başka bir ifadeyle, modern devlet, siyasal iktidarın en ağır ve modern açılımıdır. Devletsiz toplumlardan ve kutsallaştırılmış siyasi iktidardan faklı olarak, kurumsallaşmış siyasal iktidarda, yasayı söyleyen de, onu uygulayan da farklı organlardır. Artık yasa-uygulama birliği ortadan kalkmıştır. Modern devlet, fiziksel, rasyonel ve hukuksal özelliklere sahiptir. Modern devletin omurgası, meşru şiddet tekelidir ve egemenlik ve sınırlarla birlikte devletin fiziksel yapısını meydana getirir. İdari merkezileşme anlamına gelen bürokrasiyle ise, devlet rasyonel bir nitelik kazanır.Meşruiyet kaynağının Tanrıdan koparılması ve tebaanın yerini yurttaşların alması, devletin hukuksal yapısını gösterir bizlere.

The bare aspect of the modern state

It is necessary to examine the pre-modern forms to understand the structure called the “modern state” so that we can understand clearly the modern state as a part of political power. First of all, the modern state is an institutionalized form of political power. In other words, it is the most serious and modern development in political power. In institutionalized forms of political power, law-making and enforcement bodies are different organizations, unlike the stateless societies and the sanctified political power. Anyhow, the unity of law-making and enforcement has been destroyed. The modern state has substantial, rational and juridical characteristics. The spine of the modern state is the legitimate monopoly of violence. The legitimate monopoly of violence is a substantial structure of the state which is composed of sovereignty and boundary. Bureaucracy, which means administrative centralization, reaches a rational nature in the modern state. The juridical structure of the modern state demonstrates to us that the source of legitimacy does not belong to the god and that the citizen supersedes the “tebaa” (vassal).

___

  • AKAL Cemal Bali, İktidarın Üç Yüzü, 3. Baskı, Dost Kitabevi Yay., Ankara 2005.
  • AKAL Cemal Bali, Yasa ve Kılıç, Afa Yay., İstanbul 1991.
  • ALGAN Bülent, “Değişen Egemenlik Anlayışı ve Küreselleşme Bağlamında İnsan Hakları”, Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, Sayı: 27-28, Yıl: 2006.
  • ARENDT Hannah, Şiddet Üzerine, çev. Bülent Peker, Seçme Eserler 6, İletişim Yay., İstanbul 2003.
  • BAUMAN Zygmunt, Modernite ve Holocaust, çev. Süha Serthabiboğlu, Sarmal Yay., İstanbul 1997.
  • BAUMAN Zygmunt, Modernlik ve Müphemlik, çev. İsmail Türkmen, Ayrıntı Yay., İstanbul 2003.
  • BAUMAN Zygmunt, Yasa Koyucular ve Yorumcular (Modernite, Postmodernite ve Entelektüeller Üzerine), çev. Kemal Atakay, Metis Yay., İstanbul 1996.
  • CLASTRES Pierre, Devlete Karşı Toplum, çev. Mehmet Sert/M. Nedim Demirtaş, Ayrıntı Yay., İstanbul 2006.
  • ÇELEBİ Aykut, Devlet Toprak Egemenlik: Carl Schmitt'in Düşüncesinde Siyasal Kavramı ve Kurucu İktidar Sorunu, İmaj Yay., Ankara 2007.
  • ELIAS Norbert, “Şiddet ve Medeniyet: Fiziki Şiddet Üzerindeki Devletin Tekeli ve Bunun İhlali”, Sivil Toplum ve Devlet: Avrupa’da Yeni Yaklaşım, der. John Keane, çev. E. Akın ve diğerleri, Ayrıntı Yay., İstanbul 1993.
  • ERÖZDEN Ozan, Devlet Kuramı, der. Cemal Bali Akal, Dost Yay., Ankara 2000.
  • GAUCHET Marcel, “Anlam Borcu ve devletin kökenleri. İlkellerde din ve siyaset”, çev. Ozan Erözden, der. Cemal Bali Akal, Dost Yay., Ankara 2000.
  • GIDDENS Anthony, Modernliğin Sonuçları, çev. E. Kuşdil, 2. Basım, Ayrıntı Yay., İstanbul 1998.
  • GIDDENS Anthony, Ulus Devlet ve Şiddet, çev. Cumhur Atay, Devin Yay, 2005.
  • HARRIS Marvin, Yamyamlar ve Krallar (Kültürlerin Kökenleri), çev. M. Fatih Gümüş, İmge Yay., Ankara 1994.
  • HOBBES Thomas, Leviathan, çev. Semih Lim, YKY, İstanbul.
  • KÖKER Levent /Mehmet Ali AĞAOĞULLARI, Kral Devlet ya da Ölümlü Tanrı, İmge Yay., Ankara 1994.
  • LUBASZ Heinz, “Introduction”, The Development of the Modern State, ed. H. Lubasz, Macmillan, 1964.
  • MARX Gary, “Police and Democracy”, http://web.mit.edu/gtmarx/www/dempol.html, erişim tarihi: 25/01/2010.
  • MICHAUD Yves, Şiddet, çev. C. Muhtaroğlu, Cep Üniversitesi, İletişim Yay., İstanbul 1991.
  • MONTESQUIEU, Kanunların Ruhu Üzerine I ve II, çev. Fehmi Baldaş, Toplumsal Dönüşüm Yay., İstanbul 1998.
  • PIERSON Christopher, Modern Devlet, çev. Dilek Hattatoğlu, Çivi Yazıları Yay., Ankara 2000.
  • POGGI Gianfranco, Devlet: Doğası, Gelişimi ve Geleceği, çev. Aysun Babacan, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay., İstanbul 2007.
  • POGGI Gianfranco, Modern Devletin Gelişimi- Sosyolojik Bir Yaklaşım, çev. Şule Kut/Binnaz Toprak, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yay., İstanbul 2001.
  • RICHES David, “Şiddet Olgusu”, Antropolojik Açıdan Şiddet, der. David Riches, çev. D. Hattatoğlu, Ayrıntı Yay., İstanbul 1998.
  • SANCAR Mithat, “Şiddet, Şiddet Tekeli ve Demokratik Hukuk Devleti”, Doğu-Batı Dergisi, Sayı: 13, 2001.
  • SAYGILI Abdurrahman, “Modern devletin polis teorisine giriş”, Kazancı Hakemli Hukuk Dergisi, Sayı: 4, Aralık 2004.
  • SCHMITT Carl, Siyasal İlahiyat- Egemenlik Kuramı Üzerine Dört Bölüm, çev. A. Emre Zeybekoğlu, Dost Kitabevi Yay., Ankara 2000.
  • TERRAY Emmanuel, “Devlet, rastlantı ve zorunluluk. Bir tarih üzerine düşünceler”, çev. Gürbüz Sarı, Devlet Kuramı, der. Cemal Bali Akal, Dost Yay, Ankara 2000.
  • WEBER Max, Sosyoloji Yazıları, çev. Taha Parla, İletişim Yay., İstanbul.