GÖRSEL-İŞİTSEL İLETİŞİM ÖZGÜRLÜĞÜNDE TEKEL VE OLİGOPOL SORUNUNA GENEL BİR BAKIŞ

Günümüzde görsel-işitsel iletişim özgürlüğü, ifade özgürlüğünü kullanmanın en yaygın ve etkin yollarından biridir. Görsel-işitsel iletişim özgürlüğünün en etkin olarak kullanıldığı alan ise radyo ve televizyondur. Radyo ve televizyon yayıncılığı, kitle iletişim alanının en önemli ve en yaygın aracı konumundadır. Dördüncü kuvvet de denilen bu iletişim alanının önünde duran en büyük engel ve tehlikelerden birisi, tekelleşme ve oligopolleşmedir. İşte bu çalışmada ilk olarak görsel-işitsel iletişim özgürlüğünün ne olduğu konusuna değinilecek, daha sonra ise söz konusu özgürlüğün kullanılmasını engelleme riski taşıyan tekelleşme ve oligopolleşme konuları üzerinde durulacaktır

Anahtar Kelimeler:

Görsel-işitsel iletişim özgürlüğü, Tekel, Oligopol

An Overview of the Issue of Monopolies and Oligopolies regarding the Freedom of Audio-Visual Communication

Today, the freedom of audio-visual communication is one of the most effective and common ways of exercising the freedom of speech. Radio and television are two areas in which the freedom of audio-visual communication is achieved (practised) most effectively. Radio and television broadcasting is the most important tool to provide communication between different communities. The existence of an oligopoly or monopoly in the communications sector is one of the greatest obstacles to this area of freedom and this sector, which is accepted as the ‘fourth force.’ This article will focus on the concept of the freedom of audio-visual communication and will subsequently examine the possible risks created by monopolies and oligopolies in this sector for the freedom of audio-visual communication.

Keywords:

The freedom of audio-visual communication, Monopoly, Oligopoly,

PDF

___

Aziz, Aysel (1976), Radyo ve Televizyona Giriş, Ankara Üniversitesi, S.B.F. Yayınları, Ankara.
Aşkun, İnal Cem (1989), “İletişimin Kavramsal Anlamı Üzerine Düşünceler”, Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Dergisi, S.6, Eskişehir, Haziran, s.1-15.
Çiftçi, A. (1999), Uluslararası Hukuk Açısından Radyo ve Televizyon Hukuku, Ankara.
Doğru, Osman (2002), İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi İçtihatları, İstanbul Barosu Yayınları, C.1, İstanbul.
Dönmezer, Sulhi (1996), “Yine Basın Özgürlüğü Üstüne”, Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı, Yıl:2, S.11, s.247.251.
Eriş, Metin (1996), “Kitle İletişim Araçlarının Artan Gücü”, Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı, Yıl:2, S.11, s.520-529.
Gevgilili, Ali (1992-1993), “2000’li Yılların Eşiğinde Modern İletişim Toplumu ve Yazılı Basının Geleceği”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, s.213-224.
Göksel,Ahmet B. (1999), “Kitle İletişim Araçlarının Olumlu ve Olumsuz Etkileri”, Düşünceler, Yıl 7, Şubat, İzmir, s.27-35.
Griffiths, Alan, Wall, Stuart Applied Economics: An Introductory Course , 8th ed.,Pearson Education Inc., New York, 1999.
Gölcüklü, Feyyaz ve Gözübüyük, Şeref (2002), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulanması, Turhan Kitabevi, Ankara.
Güngör, Nazife (2000), “Türk Basınında Tekelleşme ve Oligopolleşme”,