ARKEOLOJİK CAM ESERLERDE SU VE NEMDEN KAYNAKLANAN BOZULMALARIN PİROTEKNOLOJİK ÖZELLİKLER ÇERÇEVESİNDE DEĞERLENDİRİLMESİ

Cam eserlerin piroteknolojik üretim safhasında cam harmanına katılan oksitler ile arkeolojik gömü ortamındaki nem varlığı bozulma proseslerinin en temel unsurları olarak karşımıza çıkmaktadır. Dolayısıyla cam bozulmalarının anlaşılabilmesi için camın ağ yapısı ile bu ağda yer alan iyonların su karşısındaki davranışlarının bilinmesi büyük önem arz etmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Cam, camın bozulmarı, camın piroteknolojisi, arkeolojik cam eserler

PDF

___

Caner-Saltık, E. N. (2011). Arkeometrik Çalışmalar Işığında Belirlenen Cam Bozulmaları, II. ODTÜ Arkeometri Çalıştayı, Ankara, s. 57-67.
Cronyn, J. M. (1990). The Elements of Archaeological Conservation, London.
Davison, S. (2003). Conservation and Restoration of Glass, Oxford.
İzmirlioğlu, E. B. (2001). Cam Ergitme Fırını Rejenaratör Üstyapı Refrakterleri İçin Testler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Kocabağ, D. (1997). Cam Hammaddeleri: Bir İşlevsel Değerlendirme, 2. Endüstriyel Hammaddeler Sempozyumu, İzmir, s. 110-122.
Megep (2013). Seramik ve Cam Teknolojisi / Cam Türleri ve Camı Oluşturan Oksitler (Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi), Ankara.
Orbay, B. (2007). Potasyum Mikası ve Kordierit İçeren İşlenebilir Cam Seramiklere Çekirdeklenme Katalisti (TiO2) İlavesinin Kristalizasyon Davranışı ve Elektriksel Özellikler Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Rodgers, B. A. (2004). The Archaeologist’s Manual For Conservation, New York.
Römich, H. (2006). Glass and Ceramics, Conservation Science Haritage Materials (Ed. E. May - M. Jones), Cambridge, s. 160-184.
Torraca, G. (2009). Lectures on Materials Science for Architectural Conservation, Los Angeles.