Öz İnsânlar yaşamları boyunca sürekli olarak birşeyler yaparlar ya ela yapıyormuş gibi görünürler. Vallacher ve Wegner (1985) tarafından öne sürülen Eylem Kimlikleme Kuıamı’nda “eylem akışı” olarak adlandırılan ve sözkonusu kuramın çıkış noktalarından birini oluşturan bu olgu, pekçok yazar tarafından (Örneğin: Heider, 1958; Barker, 1964; Gürkay-nak 1978; Atkinson ve Bircb, 1977) vurgulanmaktadır