Öz Marcia (1966), Erikson’un (1968) ego kimliği oluşumunu, dört kimlik düzeyinde ya da sonuçlanma (çözülme) biçiminde açıklamıştır: kimlik kazanma, moratoryum, mevcut kimliği benimseme (foreclose) ve kimlik dağılması. Bunalım ve bağlamın (commitment) derecesi bir bireyi belirli bir kimlik durumunda sınıflandırmak içi kullanılır. “Bunalım, ergenin anlamlı seçenekler arasında seçimler yapmakla ilgilendiği dönemi ifade eder, bağlanım bireyin gösterdiği kişisel yatırımın derecesini ifade eder” (Marcia, 1966, s. 551). Bu ölçütlere göre, kimlik kazanan bireyler bir bunalım dönemine girmiştir, ve kendi değerlendirmelerine dayanan bir meslek ve ideolojiye (din ve politika) bağlanımlar yapmışlardır. Moratoryum yaşayan bireyler bir bunalım dönemindedir ve soyut bağlanımlar ve değerlerle uğraşma sürecindedirler. Mevcut kimliği benimseme (foreclose) durumundaki bireyler hiçbir bağlamınla karşılaş-ıııamış, ancak anababalarınm bağlanım ve değerlerini benimsemişlerdir. Kimlik dağdımı yaşayan bireyler hiçbir bağlanım yapmamışlardır