Mustafa BUĞDAYCI, Leyla YUMRUKAYA, Selen YEĞENOĞLU

SAĞLIK KURUMLARINA YAPILAN GERİ ÖDEME YÖNTEMLERİNİN SAĞLIK EKONOMİSİ PERSPEKTİFİNDEN İNCELENMESİ

Amaç: Sağlık sektörüne ayrılmış olan kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasını ve bu hizmetlerin topluma en iyi şekilde nasıl bölüştürülebileceğini araştıran sağlık ekonomisi, sağlık politikalarının belirlenmesinde en önemli noktalardan biri haline gelmiştir. Bu çalışmada sağlık ekonomisi alanında önemli bir yer tutan geri ödeme sistemlerinin hem ekonomik hem de sağlık hizmet kalitesi açısından incelenmesi amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık ekonomisi, geri ödeme, sağlık politikası, ilaç ekonomisi

THE REVIEW OF METHODS OF REIMBURSEMENT TO HEALTH INSTITUTIONS FROM THE POINT OF HEALTH ECONOMICS

Objective: Health economics aims to use all the resources allocated to the healthcare sector with the most efficient way and how this service can be distributed to the society in the best way. This discipline has become one of the important topics in the determination of health policies. In this study, we aimed to review the reimbursement systems, which have a significant place in the field of health economics, regarding both economics and healthcare service quality.

Keywords:

Sağlık ekonomisi, geri ödeme, sağlık politikası, ilaç ekonomisi,

PDF

___

1. T.C Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı Web Site. (2018). Retrieved May 15, 2021, from https://ms.hmb.gov.tr/uploads/2019/11/426-Murat-U%C4%9EURLU-.pdf. Erişim tarihi: 15.05.2021
2. Yeǧenoǧlu, S., Emre, H. (2004). Farmakoekonomı̇ alanında temel Kavramlar. Ankara Universitesi Eczacılık Fakültesi Dergisi, 33(1),41–61. [Crossref]
3. Akalın, E. (1995). Sağlık ekonomisi: Temel tanımlar. Antibiyotik ve Kemoterapi Dergisi, 9(3), 233–235.
4. Eroğlu, L. (1995). Tedavi Maliyetinde Güncel Kavramlar. Antibiyotik ve Kemoterapi Dergisi, 9(3), 232.
5. Yıldız, N.Ç. (2017). Makro İktisat. İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi, p.10.
6. Hausman, D.M. (2018). The bond between positive and normative economics. Revue D'économie Politique, 128(2), 191–208.
7. Rexford, E., Santerre, S.P.N. (2010). Basic Healthcare Economic Tools and Institutions. In: Rexford E., Santerre SPN., Neun S. (Eds) Health Economics Theories, Insights and Industry Stuides. Fifth Edition. p. 3–35. Ohio: South-Western Cengage Learning.
8. World Health Organization Web site. (2021). Retrieved: May 16, 2021, from: https://www.euro.who.int/en/health-topics/environment-and-health/health-impact- assessment/environment-and-health-economics . Erişim tarihi: 16.05.2021
9. World Health Organization Web site. (2003) Retrieved May 20, 2021, from: https://www.who.int/whr/2003/en/Chapter7.pdf . Erişim tarihi: 20.05.2021
10. World Health Organization Web site. (2021) . Retrieved: May 23, 2021, from: https://www.who.int/health-topics/health-financing#tab=tab_1 . Erişim tarihi: 23.05.2021
11. Kulesher, R., Forrestal, E. (2014). International models of health systems financing. Journal of Hospital Administration, 3(4), 127–139. [Crossref]
12. Casto, AB., Layman, E. (2006). Principles of healthcare reimbursement. American Health Information Management Association, Chicago, Illinois, 1–15.
13. Çelik, Y. (2019). Sağlık Ekonomisi. Siyasal Kitabevi.
14. Barnum, H., Kutzin, J., Saxenian, H. (1995). Incentives and provider payment methods. International Journal of Health Planning and Management, 10:, 23–45. [Crossref]
15. Akyürek, Ç.E. (2012). Sağlıkta bir geri ödeme yöntemi olarak global bütçe ve Türkiye. Sosyal Güvenlik Dergisi, 2, 124–53.
16. Fetter, R.B., Shin, Y., Freeman, J.L., Averill, R.F., Thompson, J.D. (1980). Case mix definition by diagnosis-related groups. Medical Care, ;18(2 Suppl):iii, 1-53.
17. Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Web site. (2014). Retrievet May 25, 2021, from: https://shgmsgudb.saglik.gov.tr/Eklenti/3292/0/rehber-tig-16122015son-ikpdf.pdf . Erişim tarihi: 25.05.2021.