Gastrointestinal (GI) geçiş süresi, sürekli salım yapan oral ilaç şekillerinin geliştirilmesinde kontrol edilmesi gereken fizyolojik sınırlamalardan birisidir. Midede kalış süresini uzatan ilaç şekilleri alt GI bölgede düşük emilime sahip etkin maddeler için kontrollü salım sağlamak amacıyla veya midedeki hastalıkların lokal tedavisi için geliştirilmiştir. İlaç şeklini midede tutmak için çeşitli yaklaşımlar denenmiştir. Bu yöntemler, (1) intragastrik yüzen sistemler, (2) yüksek dansiteli sistemler, (3) mukoadhezif sistemler, (4) manyetik sistemler, (5) açılabilen, genişleyebilen veya şişebilen sistemler ve (6) çok gözenekli hidrojel sistemleri içermektedir. Bu derlemede, midenin anatomisi ve fizyolojisi, gastrik boşalma süreci ve ilaç şekillerinin midede kalışına etki eden faktörler hakkında genel bilgiler verilmiş ve gastrik kalış süresini uzatmak için kullanılan ilaç taşıyıcı sistemler değerlendirilmiştir

Gastrointestinal transit time is one of the physiological limitations to be controlled in the development of oral sustained release dosage forms. Gastric retentive dosage forms were developed to provide controlled release of drugs with low absorption in the lower GI tract or for local treatment of gastric diseases. Various approaches were attempted to retain the dosage form in the stomach. These methods include, (1) intragastric floating systems, (2) high-density systems, (3) mucoadhesive systems, (4) magnetic systems, (5) unfoldable, extendible or swellable systems and (6) superporous hydrogel systems. In this review, general information on the anatomy and physiology of the stomach, gastric emptying process, and factors affecting the gastric retention of dosage forms is given, and drug delivery systems used to extend gastric retention time are evaluated