Albert Camus'nün Caligula'sında Yaşam Ölüm Diyalektiği

İnsan yaşamının trajik olgusu olan ölüm, varolmanın zorunlu bir koşuludur. Ölümün varoluşsal gerçekliği, insana geçici ve kısa olan varlığını hatırlatmaktadır. Albert Camus, yapıtlarında bir yandan yaşamın anlamsızlığını vurgularken diğer yandan ölüme karşı başkaldırıyı işlemiştir. Yaşam sevgisi ve ölüm bilinci arasındaki çatışma sonucu uyumsuzluk duygusuyla karşı karşıya gelen Roma İmparatoru, ölümsüzlük arayışına girmiştir. Sevgilisi ve kız kardeşi Drusilla'nın ani ölümü Caligula'yı harekete geçirmiş, ölümü ve onu içinde barındıran bu dünyayı reddederek insanların ölmeyecekleri fizikötesi bir dünyayı arzulamıştır. Ölüme karşı tavır alan Caligula, yüce bir amaç olan yaşamak uğruna tüm gücüyle savaşım vermiştir. Yaşam oldukça ölümün de her an olacağını bilen Caligula, yaşamı ölüme üstün tutmuştur.

The death which is a tragic fact of human life is the condition of existence. Existential truth of death reminds the human an existence which is short and transitory. On one hand, Albert Camus had talked about that life which was meaningless and on the other hand he portrayed the rebellion against death in his works. Emperor of Rome, who had come face to face with a lack of harmony because of the conflict of passion far living between concious of death, looked for immortality. Drusilla's sudden death, who was Caligula's sister and lover, had been the reason of Caligula's rejection of death and world in which includes death and had desired a metaphysical world where humans never dies. Caligula who had fighted with death in the name of the life and waged war against struggle to fight with the sublime aim of life. As long as life goes on, death will exist, too. According to Caligula knowing this reality, life is superior to death.

___

  • - Anamur, Hasan, "Caligula İstanbul'da", Eleştirmen Gözüyle Cumhuriyet Dönemi Türk Tiyatrosu Seçkisi II, Ankara, 1994, ss.183-189.
  • - Balaban, Memduh, "Başkaldıran Adam: Albert Camus", Varlık Dergisi, sayı: 565, Ocak 1962, ss.14-15.
  • - Çelenk, Sami, "Ankara'da Caligula", Varlık Dergisi, sayı: 540, Ankara, 15 Aralık 1960, s.14.
  • -Ertem, Tuna, "Camus'nün Tiyatro Anlayışı", Oluşum, Aylık Sanat ve Düşün Dergisi, sayı: 107,Mayıs 1983, ss.6-9.
  • -Goth, Maja, "Albert Camus ve Franz Kafka'da 'Absürde" Kavramı", Çev. Yrd. Doç. Dr. Tuna Ertem, Ortak Kitap 89, sayı: 1, Mayıs 1989, ss.223- 239.
  • -Keskin, Yıldırım, "Albert Camus için", Varlık Dergisi, sayı: 518, 15 Ocak 1960, s.6.
  • -Picon, Gaetan, "Albert Camus", Çev. Asım Bezirci, A Dergisi, sayı: 22-23, Kasım-Aralık 1959, ss.2-3.
  • -Tümer, Gürhan, "Camus Konuşuyor", Gösteri Dergisi, sayı:52, Mart 1985, ss.4-7.
  • -Yılmaz, Nevzat, "Camus'nün Yapıtlarında Ölüm", Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 4, 1989, ss.51-59.
  • -Yılmaz, Nevzat "Albert Camus'de Birleşme ve Ayrılma Sorunu", Ortak Kitap 89, Ankara, 1989, sayı: 1, ss.l 14-124.
  • -Yılmaz, Nevzat "Otuzuncu Ölüm Yılında Düzenlenen Açık Oturum- Camus Özel Bölümü", Frankofoni, sayı:3 Ankara, 1991, ss.14-20.
  • -Yılmaz, Nevzat " Albert Camus'ün Mutluluk Arayışı", Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı: 4,1991, ss.27-31.
  • -Quilliot, Roger, Albert Camus, Theâtre, Recits, Nouvelles, Bibliotheque de la Pleiade, Editions Gallimard, 1962.
  • -Suetone, La vie des douze Cesars, Gallimard, Paris, 1935.
  • -Treil, Claude, L'indijference dans l'oeuvre d'Albert Camus, Ed. Cosmos, Quebec, 1971.
  • -Yakupoğlu, M.Mukadder, Varoluş Ahlak ve Ölüm, Mor Yayınları, Ankara, 2001.
  • -Camus, Albert, Caligula, Çev. Abdullah R>za Ergüven, Berfin Yayınları, İstanbul, 1993.
  • -Cruickshank, John, Albert Camus ve Başkaldırma Edebiyatı, Çev. Rasih Güran, De Yayınları, İstanbul, 1965.
  • -Lebesque, Morvan, Albert Camus, Çev. Ayla Kurultay, Alan Yayınları, İstanbul, 1984.
  • -Lev, Braun-Master Brain, Düşüşün Tanıklığı, Çev. ibrahim Şener, izdüşüm Yayınları, istanbul, 2000.
  • -O'Brien, Conor Cruise, Camus, Çev. Fatih Özgüven, Afa Yayınları, İstanbul, 1984.