Türkiye'deki Aile Hekimliği Uygulamasında Geliştirilmesi Gereken Noktalar

Aile Hekimliği uygulaması ile birinci basamak sağlık hizmetlerinin güçlendirilmesi ve yeniden yapılandırılması hedeflenmiştir. Maalesef uygulamada bazı uyumsuzluklar yaşanmaktadır. Bu yazıda, tespit edilen problemler ile bu problemlere yönelik olarak atılması gereken adımlar tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Aile Hekimliği, Türkiye, birinci basamak sağlık hizmetleri

Points to be Improved in Family Practice in Turkey

Strengthening and restructuring the primary health services have been aimed by the family medicine implementation. Unfortunately some discrepancies have been encountered in practice. In this article, the identified problems and necessary steps regarding these problems are discussed.

Keywords:

Family Medicine, Turkey, primary health care services,

PDF

___

Boelen C, Haq C, Hunt V, Rivo M, Shahady E. Improvıng Health Sysems: The Contribution of Family Medicine, A Guidebook. Singapore: WONCA, Bestprint Publications; 2002:11.
Şahin B, Top M. Bigger Expectations at the Smaller World: Future Health Systems. Sağlık ve Toplum 2002;12(3):3.
Figueras J, Menabde N, Busse R. The road to freedom. BMJ 2005;331:170-1.
Korukluoğulu S, Üstü Y, Kasım İ, Doğusan AR, Hacıimamağaoğlu A. Ed: Aydın S. Family Medicine, The Turkish Model, Published by the Ministry of Health of Turkey, 1st ed. Ankara: Çetin Ofset; 2006:66-89.
Starfield B, Shi L, Macinko J. Contribution of Primary Care to Helath Systems and Health, Health 2005;83(3):457-502.
Saltman RB, Rico A, Boerma WGW. Primary Care in the Driver’s Seat? Organisational Reform in European Primary Care. European Observatory on Health Systems and Policies. England: Open University Press; 2006.
The world health report 2000 - Health systems: improving performance, WHO Library Cataloguing in Publication Data, http://www.who.int/whr/2000/en/whr00_en.pdf?ua=1, (Erişim tarihi: Mart 2014).
Özcan F, Ünlüoğlu İ. Türkiye’de ve Dünya’da Aile Hekimliği. Sendrom 1996:8(7):83–5.
Rakel RE. The Family Physician. In: Textbook of Family Practice. Philadelphia: Saunders; 2011: 2-19.
Koç S, Yorulmaz C. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Soysal Z, Çakalır C (editörler). Adli Tıp I içinde, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1999:45-60.
Tıpta Yanlış Uygulama (Malpraktis) Konulu Marbella Bildirgesi, 44. Dünya Tabipler Birliğinin Genel Kurulu, 1992.
Erman B. Ceza Hukukunda Tıbbi Müdahalenin Hukuka Uygunluğu. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2003.
OECD Sağlık Sistemi İncelemeleri– Türkiye – ISBN 978-975-590-282-1 – © OECD VE IBRD/Dünya Bankası 2008:14-5,43.
Top M. Priority Setting in Health Services:General Overview an Learning From International Experince for Turkey. Sağlık ve Toplum 2003;13(1):7.
Rakel RE. The Family Physician, In: Textbook of Family Medicine. (Ed. Rakel RE, Rakel DP) 8th ed., Philadelphia: Elsevier Saunders; 2011:4-15.
Akpınar E, Şahin EM (editörler). Ayrışmamış hastaya yaklaşım. Birinci Basamakta Klinik Yaklaşım Aile Hekimliği Uyum Eğitimi Kurs Notları, 1. Aşama) içinde, Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı; 2009:108-22.
Üstü Y. Uğurlu M. Bir Analiz: Aile Hekimliği Ülkemizde Etkin Kullanılıyor mu? Ankara Med J 2015;15(4):244-8.
Çeçem K. B, Üstü Y. Uğurlu M, Fransa’da Aile Hekimliği Uygulaması ve Eğitimi: Türkiye Modelinin İncelenmesi, Ankara Med J 2015;15(3):153-60.