Bu çalışma, örgütsel iletişim doyumu ile işe angaje olma arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Özellikle, örgütsel iletişim doyumu ile işe angaje olma arasındaki ilişkide örgüte güvenin aracı rolünü tespit etmektedir. Sosyal değişim teorisini temel alan araştırma, örgütsel iletişim doyumunun çalışanların örgütlerine olan güveni güçlendireceğini ve buna bağlı olarak da çalışanların işe angaje olmalarını arttıracağını ileri sürmektedir. Araştırma örneklemi, Ankara’da bulunan bir kamu kurumunda bilişim alanında görev alan çalışanlardan oluşmaktadır. Araştırmanın hipotezleri Pearson korelasyon analiz yöntemi ve hiyerarşik regresyon analiz yöntemi kullanılarak test edilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde aracılık hipotezinin desteklendiği görülmektedir. Bu doğrultuda, örgütsel iletişim doyumunun işe angaje olma üzerinde pozitif yönlü anlamlı etkisi olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bulgular, örgütsel iletişim doyumu ile işe angaje olma arasındaki ilişkide örgüte güvenin kısmi aracılık etkisi olduğunu göstermektedir. Aynı zamanda algılanan örgütsel güveni, örgütsel iletişim doyumunu işe angaje olmaya bağlayan aracı bir mekanizma olarak ele alan araştırma modeli alan literatürüne özgün bir katkı sunmaya çalışmıştır. Bu çalışmanın bulguları, çalışanların işe angaje olmalarının artmasında örgüte güvenin oluşmasını sağlayan kaynakların önemli olduğunu göstermektedir. Çalışma, sosyal değişim teorisinin öngörüsüyle tutarlı bir biçimde, çalışanların işe angaje olmasını etkileyebilecek örgütsel iletişim doyumunu, verimli iş ve insan kaynakları yönetimi için önemli bir faktör olarak görmekte ve alan araştırmacılarının dikkatine sunmaktadır.

This study aimed to examine the relationship between organizational communication satisfaction and work engagement. Specifically,it identifies the mediating role of organizational trust in the relationship between organizational communication satisfaction and job engagement. Based on the theory of social exchange, argues that organizational communication satisfaction will strengthen the trust of the employees in their organizations and, accordingly, will increase the engagement of the employees to the work. The research sample consists of employees working in the field of informatics in a public institution in Ankara. The hypotheses of the research were tested using the Pearson correlation analysis method and hierarchical regression analysis method. As a result of the findings, it is seen that the mediation hypothesis is supported. In this direction, it has been determined that organizational communication satisfaction has a positive and significant effect on job engagement. In addition, the findings show that organizational trust has a partial mediation effect on the relationship between organizational communication satisfaction and job engagement. At the same time, the research model, which deals with perceived organizational trust as an intermediary mechanism that connects organizational communication satisfaction with job engagement, tried to make an original contribution to the literature in the field. The findings of this study show that resources that provide organizational trust are important in increasing employee engagement. Consistent with the prediction of social change theory, the study considers organizational communication satisfaction, which may affect employee engagement, as an important factor for efficient work and human resources management, and brings it to the attention of field researchers.