Türk İş Hukukunda Meslek Edinilmiş Geçici İş İlişkisi

Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi, özel istihdam bürolarının kendisine iş sözleşmesi ile bağlı olan işçilerini işçi temini sözleşmeleri yoluyla geçici işverenlere devretmesiyle söz konusu olan geçici iş ilişkisini ifade etmektedir. Meslek edinilmiş geçici iş ilişkisi hukukumuzda ilk defa 2016 yılında 6715 sayılı Kanunla değiştirilen 4857 İş Kanunu ile düzenlenmiştir. Söz konusu düzenlemeler bir taraftan geçici iş i lişkisinin kurulmasını birtakım sınırlamalara tabi tutarken, diğer taraftan tarafl arın hakları ve borçlarına ilişkin önemli hükümler içermektedir. İş Kanunu’nun 7. maddesinde yer alan bu hükümler çoğunlukla Avrupa Birliğinin 2008/104/EC sayılı Direktifi nden örnek alınarak hukukumuza dahil edilmiştir. Çalışmamızın amacı, Avrupa Birliğinin adı geçen direktifi ni de dikkate alarak, uygulamada sıklıkla karşılaşılan söz konusu hukuki ilişkiye ilişkin getirilen yeni düzenlemelerin incelenmesi ve değerlendirilmesidir.

Anahtar Kelimeler:

Geçici iş ilişkisi, iş sözleşmesi, eşit davranma borcu, geçici işçi, geçici işveren

TEMPORARY AGENCY WORK IN TURKISH LABOUR LAW

Temporary agency work refers to the temporary employment relationship, in which the agency transfers to the workers who are bound by the employment contract to the temporary employers. In Turkish Law, temporary agency work is regulated by 4857 Labor Law amended by Law 6715 for the fi rst time. Such regulations involve subjecting the establishment of a temporary agency work to certain limitations from one side, while involves signifi cant provisions relating to the rights and obligations of the parties from another side. These provisions, which are included in Article 7 of the Labor Law, have been included in our law mostly by taking the example of Directive 2008/104 / EC of the European Union. The purpose of our study is, to examine and evaluate the new regulations that are often related to the legal relationship in practice having regard to the said directive of the European Union.

Keywords:

Temporary agency work, labour contract, the principle of equal treatment, agency workers, temporary employer,

PDF

___

AKYİĞİT, Ercan: İş Hukuku Açısından Ödünç İş İlişkisi, 1. Baskı, Kamuİş Yayını, Ankara, 1995.
ALPAGUT, Gülsevil: “Geçici İş İlişkisini Düzenleyen Avrupa Birliği Yönergesi’nin Değerlendirilmesi”, Prof. Dr. Sarper Süzek’e Armağan, 1. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2011, s. 353–368.
ALPAGUT, Gülsevil: “Mesleki Anlamda Geçici İş İlişkisi: Sınırlamadan Teşvike”, Prof. Dr. Can Tuncay’a Armağan, 1. Baskı, Legal Yayınevi, İstanbul, 2005, s. 260-278. (2005)
ALPAGUT, Gülsevil: “Mesleki Anlamda Geçici İş İlişkisi ve Yargıtay’ın Konuya İlişkin Bir Kararının Düşündürdükleri”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, Y. 2006, S.10, s. 570-584. (2006)
BAŞTERZİ, Süleyman: “İş İlişkisinin Kurulması, Hükümleri ve İşin Düzenlenmesi Açısından Yargıtay’ın 2009 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Derneği (Türk Milli Komitesi), Yargıtay’ın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi 2009, 1. Baskı, Kamuİş Yayını, Ankara, 2011, s. 1-135.
BENLİ, Abdurrahman / YİĞİT, Yusuf: “4857 sayılı İş Kanunu’na Göre Geçici İş İlişkisi ve Bu İlişkinin Hukuki Sonuçları”, Kamu-İş Dergisi, Y. 2006, C.8, S. 42, s. 6-40.
CANİKLİOĞLU, Nurşen: “İş Kanunu’nda Değişiklik Öngören Mesleki Anlamda Geçici İş İlişkisi ve Esnek Çalışma Biçimlerine İlişkin Tasarıların Genel Olarak Değerlendirilmesi”, İşveren Dergisi, S. Ocak-Şubat 2012, s. 56-61.
CİVAN, Orhan Ersun: Meslek Edinilmiş (Ödünç) İş İlişkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2008.
ÇANKAYA, Osman Güven / ÇİL, Şahin: İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, 1. Baskı, Yetkin Yayınevi, Ankara, 2006.
ÇELİK, Nuri / CANİKLİOĞLU, Nurşen / CANBOLAT, Talat: İş Hukuku Dersleri, 29. Bası, Beta Yayınevi, İstanbul, 2016.
DERELİ, Toker: “Geçici İş İlişkisinin Özel İstihdam Büroları Aracılığıyla Kurulmasına İlişkin Yeni Düzenleme Önerileri”, Sicil İş Hukuku Dergisi, Mart 2012, Y. 7, S. 25, s. 10-14.
DOĞAN YENİSEY, Kübra: “Yeni Bir Tasarı Işığında Mesleki Faaliyet Olarak Geçici İş İlişkisi ve Geçici İş İlişkisi”, Prof. Dr. Turhan Esener Armağanı I. İş Hukuku Uluslararası Kongresi, 1. Baskı, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2016, s. 133-172.
DOĞAN YENİSEY, Kübra: “İş İlişkisinin Kurulması, Hükümleri ve İşin Düzenlenmesi Açısından Yargıtay’ın 2013 Yılı Kararlarının Değerlendirilmesi”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Derneği Yargıtay’ın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi 2013, 1. Baskı, Kamu- İş Yayını, İstanbul, 2015, s. 9-149. (2013)
EKMEKÇİ, Ömer: “4857 sayılı İş Kanunu’nda Geçici (Ödünç) İş İlişkisinin Kurulması, Hükümleri ve Sona Ermesi”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, Y. 2004, S. 2, s. 367-382.
EKONOMİ, Münir: “Mesleki Faaliyet Olarak Ödünç (Geçici) İş İlişkisi”, Prof. Dr. Devrim Ulucan’a Armağan, 1. Baskı, Legal Yayınevi, İstanbul, 2008, s. 231- 266.
HEKİMLER, Alpay: “Özel İstihdam Büroları Aracılığıyla Geçici İş İlişkisine İlişkin Mevzuat ve Taslakların Genel Değerlendirilmesi”, TİSK Özel İstihdam Büroları Aracılığıyla Geçici İş İlişkisi Semineri (25 Ocak 2013), 1. Baskı, TİSK Yayını, Matsa Basımevi, Ankara, 2013, s. 49-76.
JUNKER, Abbo Dr. İur.: GrundkursArbeitsrecht, 12. Aufl age, Verlag C. H. Beck, Münhchen, 2013.
KABAKÇI, Mahmut: “5920 sayılı Kanunun Ödünç İş İlişkisi Hakkındaki Veto Edilen Hükmünün AB Yönergesi Işığında Değerlendirilmesi”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Y. 2011, S. 4, s. 73-111.
McCANN, Deirdre: Regulating FlexibleWork, 2nd Edition, Oxford University Press, Oxford, 2009.
MOLLAMAHMUTOĞLU, Hamdi / ASTARLI, Muhittin / BAYSAL, Ulaş: İş Hukuku, 6. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara, 2014.
NARMANLIOĞLU, Ünal: “İşverenin Emir ve Talimat Verme Yetkisinin Geçici Süre İle Sınırlı Olarak Başkasına Devredilmesi (Ödünç “Geçici” İş İlişkisi)”, Sicil İş Hukuku Dergisi, Eylül 2011, Y. 6, S. 23, s. 15-21.
NAZLI, Seçkin: Özel İş Aracılığı, 1. Baskı, Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2009.
O’NEIL QC, Aidan: EU Law for UK Lawyers, 2nd Edition,Hart Publishing, Oregon, 2011.
ODAMAN, Serkan: “Ödünç İş İlişkisinde Değişiklik Bu Defa Gerçekleşiyor Mu?”, Sicil İş Hukuku Dergisi, Mart 2012, Y. 7, S. 25, s. 44-53.
ODAMAN, Serkan: “Güvenceli Esneklik Açısından Fransa ve Türkiye Uygulamaları”, İşveren Dergisi, S. Ocak-Şubat 2012, s. 63-66. (2012)
ODAMAN, Serkan: Yeni Düzenlemeler Çerçevesinde Türk İş Hukukunda Ödünç İş İlişkisi Uygulaması, Sicil İş Hukuku Dergisi, Y. 2016, S. 36, s. 41-61. (2016)
ÖZDEMİR, Erdem: “Mesleki Faaliyet Olarak Geçici İş İlişkisi: Düzenlenmeli Ama Nasıl?”, Sicil İş Hukuku Dergisi, Haziran 2010, Y. 5, S. 18, s. 20-32.
PITT, Gwyneth: Employment Law, First Edition, Thomson Sweet & Maxwell, London, 2004.
PORTMANN, Wolfgang / STÖKLİ, JeanFritz: Schweizeris Arbeitsrecht, 3. Aufl age, Zürich 2013.
SELWYN, Norman: Selwyn’s Law of Employment, First Edition, Oxford University Press, Oxford, 2006.
SENYEN KAPLAN, Emine Tuncay: Bireysel İş Hukuku, 7. Baskı, Gazi Kitapevi, Ankara, 2015.
SÜRAL, Nurhan: “AB Müktesebatında Geçici İş İlişkisi”, TİSK Özel İstihdam Büroları Aracılığıyla Geçici İş İlişkisi Semineri (25 Ocak 2013), 1. Baskı, TİSK Yayını, Matsa Basımevi, Ankara, 2013, s. 28-48.
SÜZEK, Sarper: İş Hukuku, 12. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2016.
SÜZEK, Sarper: “İş Akdinin Türleri”, Mercek Dergisi, Y. Nisan 2001, s. 17- 35. (2001)
TAŞKENT, Savaş / KURT, Dilek: “Mesleki Anlamda Ödünç İş İlişkisi”, Kamu-İş Dergisi, C. 13, S. 1, Y. 2013, s. 1-8.
ULUCAN, Devrim: “Karar İncelemesi”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Y. 2004, S. 3, s. 145-152.
USEN, Şelale: “2008/104/EC sayılı Ödünç İş İlişkisine İlişkin Avrupa Birliği Yönergesinin Getirdiği Yeni Düzenlemelerin Türkiye Açısından Değerlendirilmesi”, Çalışma ve Toplum Dergisi, Y. 2010, S. 3, s. 169-190.
WEİSS, Manfred / SCHMİDT, Marlane: Labour Law and Industrial Relations in Germany, Fourth Edition, Wolters Kluwer Law & Business, Netherlands, 2008.
YILDIZ, Gaye Burcu: “Güvenceli Esneklik ve 4857 sayılı İş Kanunu”, Prof. Dr. Sarper Süzek’e Armağan, 1. Baskı, Beta Kitapevi, İstanbul, 2011, s. 203-232.
YILDIZ, Gaye Burcu: İşverenin Eşit İşlem Yapma Borcu, 1. Baskı, Yetkin Kitapevi, Ankara, 2008. (2008)