Hükümlünün topluma yeniden kazandırılması süreci, kişinin infaz kurumuna girdiği andan itibaren başlar, ancak hükümlü infaz kurumundan çıktığı anda sona ermez. Salıverilen eski hükümlünün, özellikle uzun süre infaz kurumunda kaldıktan sonra, özgür yaşamda kendi ayakları üzerinde durabilmesi, kısa bir süre içerisinde yeniden suç işleyerek infaz kurumuna dönmemesi ve hukuka saygılı bir vatandaş olarak yaşamını sürdürebilmesi için, mutlaka yardıma ihtiyacı vardır.Bu çalışmamızda, mevcut infaz mevzuatımızda ve “Ceza Ve Tedbirlerin İnfazı Hakkında Kanun Tasarısı”nda yer alan ve infaz kurumundaki hükümlülükten başlayarak, salıverilme sonrasında da bir süre devam edecek olan yardım ile ilgili hükümleri, karşılaştırmalı hukuktaki duruma da yer vererek incelemekteyiz

Resosialisierung geht nicht zu Ende mit der Entlassung des Gefangenen aus der Vollzugsanstalt. Sondern braucht der alte Gefangene im freien Leben mehr Hilfe, als er in der Vollzugsanstalt bekommen hat. Freilassen ohne Unterstützung öfter kann Rückkehrt des alten Gefangenen in kurzer Zeit wieder zur Vollzugsanstalt durch Begehung einen anderen Straftat bedeuten. In diesem Aufsatz wird die Regelungen über dieses Thema im türkischen Strafvollzugsgesetzes und im türkischen Strafvollzugsgesetzesentwurf unter Berücksichtigung auf Rechtsvergleichung eingehend erörtert.