6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1470. ve 1471. Maddelerine İlişkin Değerlendirmeler

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1470. maddesine göre menfaat sahibinin değişmesi halinde, aksine sözleşme yoksa, sigorta ilişkisi sona ermektedir. 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1303, 1458 ve 1459. maddelerine karşılık gelen 1470. madde, sigorta uygulamaları ile uyum halindedir. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1471. maddesi ise yeni bir hükümdür. Bu maddeye göre sigorta ettirenin, hasarın saptanmasından önce, hasar konusu yerde ve malda değişiklik yapması istisnalar haricinde yasaklanmıştır. Hüküm, gerçek zararın tespitini sağlamak amacıyla getirilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Sigorta Hukuku, Menfaat Sahibinin Değişmesi, Zarar Gören Mal ve Zararın Gerçekleştiği Yerde Değişiklik.

According to article 1470 of the Turkish Commercial Code (Law No. 6102)

According to article 1470 of the Turkish Commercial Code (Law No. 6102), unless agreed otherwise, insurance contract terminates if there is a change in the owner of the insurable interest. Article 1470 which corresponds to articles 1303, 1458 and 1459 of the repealed Turkish Commercial Code (Law No. 6762), is in line with the insurance practises. On the other hand, article 1471 of the Turkish Commercial Code is a new provision which prohibits any change in the damaged property and the place where the damage has occured. This provision aims to remove the obstacles that will prevent to ascertain the real damage.

Keywords:

Insurance Law, Change in the Owner of the Insurable Interest, Change in the Damaged Property and its Place.,

PDF

___

Arseven H., Sigorta Hukuku, İstanbul 1987.
Atabek R., Sigorta Hukuku, İstanbul 1950.
Atamer K., Tosun Y., “Sigorta Hukuku”na İlişkin Türk Ticaret Kanunu Hükümlerinin Kaynakları (Deniz Sigortaları Hariç), Sigorta Hukuku Dergisi, 2005, Sayı 1, s.137-155.
Atamer K., “Deniz Sigortaları”na İlişkin Türk Ticaret Kanunu Hükümlerinin Kaynakları, Çetingil ve Kender’e 50. Birlikte Çalışma Yılı Armağanı, İstanbul 2007, s.314-329 (Anılış: Kaynaklar).
Atamer K., Yeni Türk Ticaret Kanunu Uyarınca “Zarar Sigortalarına”na Giriş, BATİDER, C.XXVII, Sa.1, s.21-106 (Anılış: Zarar Sigortaları).
Ayli A., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı’nın Sigorta Hukuku’nu Düzenleyen Altıncı Kitabının Genel Hükümlere Ayrılmış Birinci Kısmına İlişkin Bir Değerlendirme, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.215- 237.
Bennett H., The Law of Marine Insurance, Oxford 1996.
Birds J., Birds’ Modern Insurance Law, Londra 2010.
Bozer A., Sigorta Hukuku, Ankara 1965.
Can M., Türk Özel Sigorta Hukuku Ders Kitabı, Ankara 2007.
Can M., Sigorta Sözleşmesinin Tabi Olduğu Hukuki Esaslar, Ankara 2012 (Anılış: Hukuki Esaslar).
Çeker M., 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu’na Göre Sigorta Hukuku, Adana 2012.
Ertan K., Yeni Türk Hukuku’nda Tekne Sigortaları, Sempozyum Yeni Türk Ticaret Kanunu’nda Deniz Sigortaları, İstanbul 2012, s.11-47.
Hızır S., Türk Ticaret Kanunu’nda Yer Alan Mal Sigortalarına İlişkin Muhtelif Hüküm ve İlkelerin Sorumluluk Sigortasına Uygulanabilirliği, Barolar Birliği Dergisi, Yıl: 22, Sayı 86; Ocak-Şubat 2010, s.268-312.
Karayazgan A., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı Zarar Sigortaları Hükümleri Hakkında Genel Bir Bakış, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.52-78.
Kayıhan Ş., Alman ve Türk Özel Sigorta Hukukunda Sigorta Ettirenin Kurtarma Ödevi, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, C.IX, S.1-2, s.513-541.
Kender R. Türk Ticaret Kanunu Taslağı’nın Sigorta Hukukuna İlişkin Hükümleri Hakkında Düşünceler, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.7-28 (Anılış: Taslak).
Kender R., Türkiye’de Hususi Sigorta Hukuku, İstanbul 2008.
Kubilay H., Özel Sigorta Hukuku, İzmir 2003.
Memiş T., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı’nın Sigorta Hukukuna Dair 6. Kitabının Genel Hükümlerinin Değerlendirilmesi, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel, Sayı 2005, s.88-108.
Memiş T., Yangın Sigortasında Riziko, Ankara 2001.
Merkin R., Pilley R., Hjalmarsson J., Marine Insurance, (Baatz Y. (Ed.), Maritime Law, Londra 2011.
Metezade Z., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı Altıncı Kitap Birinci Kısım ile İlgili Görüşler (Genel Hükümler), Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı 2005, s.35-51.
Möller H., Versicherungsvertragsrecht, Wiesbaden 1971.
Omağ M.K., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı’nın Sigorta Hukukuna İlişkin 6. Kitabının Genel Hükümler ile Zarar Sigortalarına İlişkin Hükümlerinin Özet Değerlendirilmesi, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.29-34.
Öztan F., Türk Ticaret Kanunu Hükümlerine Göre Sigortalı Malın Sahibinin Değişmesi, Ankara 1971.
Sayhan İ., Sigorta Sözleşmesinin Konusu, Ankara 2001.
Şeker Öğüz, Z., Sözleşme Öncesi İhbar Görevi, İstanbul 2010.
Şenocak K., Türk Ticaret Kanunu’nun Mal Sigortalarına İlişkin Hükümlerinin Sorumluluk Sigortalarına Uygulanabilirliği, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.58, S.1, 2009, s.189-229 (Anılış: Uygulanabilirlik).
Şenocak K., Mal Sigortalarında Sigorta Ettirenin Zararı Önleme ve Azaltma Vecibesi (TTK m.1293), Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.44, S.1-4, 1995, s.365-424 (Anılış: Vecibe).
Şenocak K., Çifte Sigorta, Ankara 2002.
Uluğ İ., Türk Ticaret Kanunu Tasarısında Zarar Sigortaları, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.197-214.
Ünan S., Türk Ticaret Kanunu Taslağı’nın “Sigorta Hukuku” Başlıklı Altıncı Kitabı Hakkında Düşünceler, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.109-196.
Yazıcıoğlu E., Tekne Sigortası Sözleşmesi, İstanbul 2003.
Yazıcıoğlu E., Türk Ticaret Kanunu Tasarısı’nın “Sigorta Hukuku” Kitabındaki Hükümler Hakkında Bazı Değerlendirmeler, Sigorta Hukuku Dergisi, Özel Sayı, 2005, s.79-87.