Yaşam Doyumu İle İşgören Performansı İlişkisini İncelemeye Yönelik Bir Alan Araştırması

Günümüzde yeni yönetim anlayışları ile birlikte insanların önemi de giderek artmıştır.Organizasyonlar bir yandan teknolojik yenilikleri yakalamaya çalışmakta ve fiziki şartlarınıgeliştirmeyi hedeflerken diğer yandan çalıştırdığı işgörenlerinden en üst düzeyde performansalmayı hedeflemektedir. İşgörenlerin performansları çeşitli yöntemlerle artırılabilir. İşgörenlerinperformansları üzerinde etki eden faktörlerden birisi de yaşam doyumudur. Bu nedenleyöneticilerin işgörenlerin yaşam doyumunu artırmaya yönelik çalışmalar yapması gerekmektedir.Bu araştırmanın amacı; yaşam doyumu ile işgören performansı arasındaki ilişkiyi tespit etmek veişgören performansı üzerinde yaşam doyumunun etkisini ortaya koyabilmektir. Bu kapsamda,Ankara’da faaliyet gösteren Ankara İl Gençlik ve Spor Müdürlüğü personelleri üzerinde anketyoluyla veriler toplanmıştır. Araştırmanın sonucunda, yaşam doyumu ile işgören performansıarasında anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki olduğu ve demografik değişkenler arasında farklılıkolduğu tespit edilmiştir

A Field Research for Examining the Relationship Between Life Satisfaction And Employee Performance

Today, the importance of people with new management concepts has increased. Organizations aim to achieve the highest level of performance from the employees they work on, while aiming to improve technological conditions and to improve their physical conditions. Employees' performances can be increased by various methods. One of the factors affecting the performance of employees is life satisfaction. Therefore, managers need to work to increase the life satisfaction of employees. The purpose of this research; to determine the relationship between life satisfaction and employee performance and to demonstrate the effect of life satisfaction on employee performance. In this context, data were collected by means of surveys on Ankara Provincial Youth and Sports Directorate personnel operating in Ankara. As a result of the study, it was determined that there was a significant and positive relationship between life satisfaction and employee performance and there was a difference between demographic variables

PDF

___

Bekiş, T., Bayram A.,& Şeker, M. (2013). “Kurumsal İtibarın İşgören Performansı Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt:5, Sayı:2, 19-27.
Benligiray, S. (2011). İnsan kaynaklarının yönetimi, Anadolu Üni. Eskişehir
Boylu, Y.,& Sökmen, A. (2002). Sınır Birim İş görenlerinin Performans Değerlendirme Kriterlerine Bakışı: Ankara’daki Otel İşletmeleri Üzerine Bir Uygulama. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 167-182.
Çınar, Ö.,& Özyılmaz, F. Z.(2019). İş Tatmini İle Yaşam Tatmini Arasındaki İlişki: Bayburt Üniversitesinde Bir Uygulama.Iğd. Üniv. Sos Bil Der, No:17, 533-556.
Dağlı A.,& Baysal, N. (2016). Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçe’yeUyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59): 1250-62.
Dehaghi, M. R.,&Rouhani, A. (2014)‚Studying the Relationship between the Effective Factors on Employees’ Performance in Iran’s University and the Students’ Satisfaction with regards to Employees’ Performance‛ Procedia Social and Behavioral Sciences 141, 903 – 908.
Diener, E.,Emmons, R. A., Larsen, R. J., &Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
Dost, M.T. (2007). “Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(22); 132-143.
Dündar, S. (1993). “Teorik Çerçeve İçinde Yaşamdan Duyulan Tatmin Kavramı”, Yönetim Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 15, 49-54.
Engin, H. (2008). Kamuda İnsan Kaynakları Planlaması Olarak Norm Kadro, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Jones M.D.(2006). ‘‘Which is a Better Predictor of Job Performance: Job Satisfactionor Life Satisfaction?’’ Journal of Behavioral and Applied Management, Vol.8, Iss.1, 20-42
Kale, E. (2015). “Lider Desteği ve İş Arkadaşları Desteğinin İş Performansı Üzerine Etkileri: İş Tatmini ve Yaşam Tatmininin Aracı Rolü”, International Journal of Economic & AdministrativeStudies, 7(14), 103-119.
Kirkman, B.L.,&Roren, B. (1999).Beyond Self-Management: Antecedentsand Consequences of Team Empowerment, Academy of Management Journal, 42, 58-74.
Neugarten BL.,Havighurst RJ.,&Tobin, SS. (1961) Theme asurement of life satisfaction. Journal J Gerontol 16:134- 143.
Sigler, T.H. &Pearson C. M. (2000). “Creating An Empowering Culture: Examining the Relationship Between Organizational Culture and Perceptions of Empowerment” Journal of Quality Management, 5:27-52.
Özer, K, E.,& Doğan, E. (2017). “Yaşam Doyumu ve Performans İlişkisi: Adıyaman Üniversitesi Akademik Personeli Uygulaması”, Vol:3, Issue:13; 307-315 (ISSN:2149-8598)
Özer, M.,& Karabulut, Ö.Ö. (2003). “Yaşlılarda Yaşam Doyumu”, Turkish Journal of Geriatrics, 6(2); 72-74.
Turnalı, D. (2013) İnsan Kaynakları Yönetiminde Örgütsel Bağlılığın İşgören Performansı Üzerine Etkisi, İstanbul: Beykent Üniversitesi
Tutar, H.,& Altınöz, M. (2007). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: Ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(2), 195-218.
Wang, G. &Netemeyer, R.G. (2002). The Effects of Job Autonomy, Customer Demandingness and Trait Competitiveness on Salesperson Learning, Self-Efficacy and Performance, Journal of the Academy of Marketing Science, 30 (3): 217-228.
Veenhoven, R. (1996). “Developments in Satisfaction Research” Social IndicatorsResearch, Vol. 37
Zhao, X.,Qu, H., & Richard, G., (2011). “Examining the Relationship of Work–Family Conflict to Job and life Satisfaction: A Case of Hotel SalesManagers”, International Journal of Hospitality Management, Vol. 30, Iss. 1, 46-54.