Türk Bankacılık Sektöründe Aktif Büyüklüğü ile Risk Alma Davranışı Arasındaki İlişkinin Analizi

Temel işlevleri çerçevesinde bankacılık bir risk alma ve yönetme işi olduğundan, bankacılık faaliyetlerinden kaynaklanan risklerin gereğince anlaşılması, ölçülmesi ve iyi yönetilmesi gereklidir. Finansal sektörün temel yapı taşını oluşturan bankalar, finansal istikrarın sağlanmasında önemli rol oynamaktadırlar. Özellikle bankaların yüksek kar sağlayabilmek bağlamında, daha riskli davranışlarda bulunması finansal düzene yönelik tehdit oluşturabilmektedir. Bu açıdan ele alındığında bankaların risk alma davranışları üzerinde etkili olabilecek unsurların tespit edilebilmesi, finansal istikraraçısından büyük önem arz etmektedir.Bankacılık sektörüneyönelik olarak yapılan sektör düzenlemeleri, makroekonomik düzenlemeler, bankaların sermaye yapıları, büyüklüğü, kredi hacmi, aktif büyüklüğü ve finansman yapısı gibi değişkenler bankaların risk alma davranışları üzerinde etkili olmaktadır. Bu çalışmanın amacı Türk bankacılık sektöründe risk alma davranışı ve bu davranışa etki edebilecek faktörlerin etkilerinin tespit edilebilmesidir.

Analysis of The Relationship Between Asset Size and Risk Taking Behavior in the Turkish Banking Sector

Since banking is a risk taking and management business within its core functions, it is necessary to properly understand, measureand manage the risks arising from banking activities. Banks, which are the basic building blocks of the financial sector, play an important role in ensuring financial stability. Especially in the context of high profits, banks behaving riskier can pose a threat to the financial order. In this respect, it is of great importance in terms of financial stability to identify the factors that may have an impact on banks' risk-taking behavior.Variables such as sector regulations made for the banking sector, macroeconomic regulations, banks 'capital structures, size, loan volume, asset size and financing structure affect banks' risk-taking behavior. The purpose of this study is to determine the risk taking behavior in the Turkish banking sector and the effects of the factors that may affect this behavior.

PDF

___

Aklan, A., Akay, H. K., & Çınar, M. (2014). Türkiye’de Para Politikalarının Bankaların Risk Yüklenimleri Üzerindeki Etkileri, . Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi,, 10(21).
Ertuğrul, H. M. (2013). Türkiye’de Enerji Tüketimi GSYH İlişkisi: Dinamik Bir Analiz. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi,, 25, 249-266.
ITO, T. (2011). Reform of Financial Supervisory and Regulatory Regimes: What has Been Achieved and What is Still Missing. International Economic Journal, 25(4), 553-569.
Laeven, L., Ratnovski, L., & Tong, H. (2016). Bank size, capital, and systemic risk: Some international evidence. Journal of Banking & Finance, 69(1), 25-34.
Navruz, B. (2019). Bankacılıkta Sistemik Risk Sorunu ve Pigovian Çözüm Yaklaşımı: Türk Bankacılık Sektörü Açısından Bir Değerlendirme.(G. M. A.Ş, Dü.) İstanbul: Türkiye Bankalar Birliği,.
Pham, M. (2016). Bank Size, Ownership and Risk-Taking Behavior: An Empirical Study of Vietnamese Commercial Banks . SSRN Electronic Journal.
Varatto, S., & Zhao, L. (2018). Systemic Risk and Bank Size. Journal of International Money and Finance, 82, 45-70.
Yavuz, N. Ç. (2005). Türkiye’de İhracat ve İktisadi Büyüme Arasında Nedensellik Analizi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Siyaset Konferansları.49, s. 964. İstanbul Üniversitesi.
Yazıcı, E., Göker, İ. K., & Oktay, M. .. (2019). Türk Bankacılık Sektöründe Büyüklüğün Risk Alma Davranışı Üzerindeki Etkisi. Muhasebe ve Finans İncelemeleri Dergisi, 2(2), 149-154.