Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Öğretimde Öğrenciye Yaklaşma Biçimlerinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı fen bilimleri öğretmenlerinin öğretim ortamlarında öğrenciye yaklaşım biçimlerinin tespit edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda 51 fen bilimleri öğretmeni ile yüz yüze görüşmeler yapılmış ve açık uçlu sorulardan oluşan anket uygulanmıştır. Uygulanan anketin amacı öğretmenlerin öğrencilere yaklaşım biçimlerinin belirlenmesi ve bunları belirleyen unsurların açığa çıkarılmasıdır. Araştırma sonucunda fen bilimleri öğretmenlerinin yaklaşım biçimlerini belirlemede öğrenci özelliklerine göre karar verdikleri, çekinen öğrenciler için içsel motivasyon kaynaklarını harekete geçirmeye çalıştıkları diğer öğrenciler içinse sınıf içi yaklaşım tercihlerine göre davrandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmenlerin utangaçlık/çekingenlik sorununa sahip olmadığını düşündükleri öğrenciler içinse sosyal ilişkileri kullanarak öğretimin kalitesini arttırmaya çalıştıkları tespit edilen bulgular arasındadır.

Anahtar Kelimeler:

İşbirlikli, Öğretmenler, Öğretmen Yaklaşımı, Fen Bilimleri, Hizmet İçi Eğitim

Investigating the Science Teachers’ Way of Approaching to Students in Instruction

Aim of this study is to reveal the factors which effect science teachers’ usage of different approaches for students. For the aim of study face to face interviews have been done with science teachers and a survey which consists of open ended questions are applied to 51 science teachers. Purpose of the survey is to reveal the factors which effect teachers’ approaches to students in instruction. Study results revealed that teachers decide to use different approach methods with respect to students’ characteristics, also teachers use inner motivation factors to reach students who are shy/timid. On the other hand it is also revealed that if teachers believe students are not shy/timid then they tend to use social relations to increase quality of instruction.

Keywords:

Cooperative, Science Teachers, Teacher Attitude, Science, In Service Training,

PDF

___

Akcay, N.O., Doymuş, K., Şimşek, Ü., & Okumuş, S. (2012). The effect of cooperative learning model on academic achievement in physics. Energy Education Science and Technology Part B-Social and Educational Studies, 4 (4), 1915-1924.
Aksoy, G. (2011). Öğrencilerin fen ve teknoloji dersindeki deneyleri anlamalarına okuma-yazma-uygulama ve birlikte öğrenme yöntemlerinin etkileri. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi.
Alexander, G., & Wyk, M.V. (2012). Exploring the value of cooperative learning in enhancing teaching in integrated school environments of the Northern Cape Province. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 47, 1945-1949.
Anthony, E. M. (1963). Approach, method and technique. English language teaching, 17(2), 63-67.
Aydoğdu, S., Doymuş, K., & Şimşek, U. (2012). Instructors’ practice level of chickering and gamson learning principles. Mevlana International Journal of Education, 2 (2), 11-24.
Bayrakçeken, S., Doymuş, K., Doğan, A., Akar, S., & Dikel, S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli uygulama düzeyleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 127-144.
Bear, G.G., Gaskins, C., Blank, J., & Chen, F.F. (2011). Delaware school climate survey-student: Its factor structure, concurrent validity, and reliability. Journal of School Psychology 49, 157-174.
Bursal, M. (2010). Turkish preservice elementary teachers’ self-efficacy beliefs regarding mathematics and science teaching. International Journal of Science and Mathematics Education, 8, 649-666.
Byrd, D. (2012). Social studies education as a moral activity: Teaching towards a just society. Educational Philosophy and Theory, 44 (10), 1073-1079.
Cohen-Vogel, L. (2011). “Staffing to the test”: Are today’s school personnel practices evidence based?. Educational Evaluation and Policy Analysis, 33 (4), 483-505.
Çelik, S., Aytın, K., & Bayram, E. (2013). Implementing cooperative learning in the language classroom: opinions of Turkish teachers of English. Procedia Social and Behavioral Sciences, 70, 1852-1859.
Dikel, S. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu yöntemi sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: Erzurum il örneği. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.
Doğan, A., Uygur, E., Doymuş, K., & Karaçöp, A. (2010). İlköğretim 7. sınıf fen ve teknoloji dersinde jigsaw tekniğinin uygulanması ve bu teknik hakkındaki öğrenci görüşleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 75 - 90.
Doymuş, K., & Koç, Y. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modelini sınıftaki uygulaması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 174-183.
Feldman, A., & Pirog, K. (2011). Authentic science research in elementary school after-school science clubs. Journal of Science Education and Technology, 20, 494-507.
Floden, R.E. (2012). Teacher value added as a measure of program quality: interpret with caution. Journal of Teacher Education, 63 (5), 356-360.
Garderen, D.V., Hanuscin, D., & Lee, E. (2012). Quest: A collaborative professional development model to meet the needs of diverse learners in k-5 science. Psychology in the Schools, 49 (5), 429-443.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Karadeniz, Y. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin işbirlikli öğrenme modeli hakkında bilgilendirilmesi, bu yöntemi sınıfta uygulamaları ve elde edilen sonuçların değerlendirilmesi: Iğdır il örneği. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kaya, O.N., Yager, R., & Doğan, A. (2009). Changes in attitudes towards science-technology-society of pre-service science teachers. Research in Science Education, 39, 257-279
Koçak, R. (2008). The effects of cooperative learning on psychological and social traits among undergraduate students. Social and Behavior and Personality, 36 (6), 771-782.
Korkmaz, Ö. (2012). A validity and reliability study of the Online Cooperative Learning Attitude Scale. Computers & Education, 59, 1162-1169.
Lavasani, M.G., & Khandan, F. (2011). The effect of cooperative learning on mathematics anxiety and help seeking behavior. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 15, 271-276.
McMillan, J.H., & Schumacher, S. (2006). Research in education: Evidence based inquiry. Sixth Edition. Allyn and Bacon, Boston, MA.
Okur Akçay, N. (2012). Kuvvet ve hareket ünitesinin öğretilmesinde işbirlikli öğrenme yöntemlerinden grup araştırması, okuma-yazma-sunma ve birlikte öğrenmenin etkisi. Doktora Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Oortwijn, M.B., Boekaerts, M., Vedder, P., & Strijbos, J-W. (2008). Helping behaviour during cooperative learning and learning gains: the role of the teacher and of pupils’ prior knowledge and ethnic background. Learning and Instruction, 18, 146-159.
So, W.M.W., & Ching, N.Y.F. (2011). Creating a collaborative science learning environment for science inquiry at the primary level. The Asia Pacific Education Researcher, 20 (3), 559-569.
Surmeli, H. (2012). Examination the effect of science fiction films on science education students’ attitudes towards STS course. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 47, 1012-1016.
Troia, G.A., Harbaugh, A.G., Shankland, R.K., Wolbers, K.A., & Lawrence, A.M. (2013). Relationship between writing motivation, writing activity, and performance: effects of grade, sex and ability. Reading and Writing, 26 (1), 17-44. https://doi.org/10.1007/s11145-012-9379-2
Warwick, P., Mercer, N., Kershner, R., & Staarman, J.K. (2010). In the mind and in the technology: the vicarious presence of the teacher in pupil’s learning of science in collaborative group activity at the interactive whiteboard. Computers & Education, 55, 350-362.
Zimmerman, B.J., Bonner, S., & Kovach, R. (1996). Developing self-regulated learners: beyond achievement to self-efficacy. Washington, DC: American Psychological Association.