Yeşil Bankacılık ve Yeşil Krediler: Antalya'daki 4-5 Yıldızlı Otel İşletmelerinin Bakış Açıları Üzerine Bir Araştırma

Doğal çevre ve kaynakları koruyan yatırımların desteklenmesi için ayrılan özellikli kaynaklardan biri olan yeşil kredilere otel işletmelerinin bakış açılarının araştırıldığı bu çalışmada, amaçlı örnekleme tekniği kullanılarak 142 finans müdüründen anket formu aracılığıyla veri toplanmıştır. İşletmelerin yeşil yatırımlardan bekledikleri getirileri araştıran nitel çalışmalardan yararlanılarak geliştirilen 16 performans göstergesinin, otellerin mevcut ve yeşil kredi kullanma durumlarına göre değişimi araştırılmıştır. Temel istatistiklerin yanı sıra, araştırmada eşleştirilmiş t-Testi, açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların mevcut durumda sosyal, ekonomik ve maliyet kontrolü faktörleri altında algıladıkları performans gösterge- lerini, yeşil kredi kullanmaları durumda sosyal ve ekonomik ve maliyet kontrol olarak iki faktör altında algıla- dıkları anlaşılmıştır. Ayrıca, yeşil kredi kullanma durumunda en olumlu performans değişiminin rekabet avantajı elde etme, maliyet kontrolü ve sosyal itibar göstergelerinde gerçekleştiği buna karşın kurumsal ekonomik itibar ve borçları ödeme gücünün yeşil kredi kullanma durumuna göre istatistiksel olarak anlamlı değişiklik göstermediği ortaya çıkmıştır.

Green Banking and Green Credits: An Investigation on the Perspectives of Four and Five Star Hotels in Antalya

This study delves into hotels perspective on green credits that are one of the specialized funds to support invest- ments saving natural environment and resources. Data has been collected through questionnaires from 142 finan- cial managements by using purposing sampling method. 16 performance criteria developed from hotels expec- tations of green investment, has been evaluated by the participants considering their hotels current and possible  usage of green credit situation. In addition to basic statistics, paired sample t-Test, explanatory and confirmative  factor analyses are applied. As a result of the study, it has been understood that, while in the current situation of  the hotels, performance indicators have been perceived under three factors, which are social, economic and  cost control, same indicators are perceived under two factors those are social and economic and cost control  in presumption of using green credit. Moreover, the most significant positive performance differentiation has been  observed among the to get advantage of competiveness, cost control and social reputation indicators, in  presumption of using green credit. The indicators corporative economical reputation and capacity to pay debt  however, show no significant differentiation in terms of using green credit. 

PDF

___

Aaboen L., Lindelöf, P., Koch. V.C. ve Löfsten, H. (2006). Cor- porate Governance and Performance of Small High-Tech Firms in Sweden, Technovation, 26: 955-968.
Agarwal, R. ve Elston, J. A. (2001). BankFirm Relationships, Financing and Firm Performance in Germany, Economics Letters, 72: 225-232.
Aizawa, M. ve Yang, C. (2010). Green Credit, Green Stimulus, Green Revolution? Chinas Mobilization of Banks for En- vironmental Cleanup, Journal of Environment and Develop- ment, 19: 119-144.
Akgüç, Ö. (1998). Finansal Yönetim. İstanbul: Avcıol Basım Yayın. Akış, S. (1999). Sürdürülebilir Turizm ve Türkiye, Anatolia Tu- rizm Araştırmaları Dergisi, 10: 36-46.
Berns, M., Townend, A., Khayat, Z., Balagopal, B., Reeves, M., Hopkins, M. ve Kruschwitz, N. (2009). The Business Of Sustainability: What It Means to Managers Now, MIT Slo- an Management Review, 51-1: 6-20.
Bouma, J. J., Jeucken, M. ve Klinkers, L. (2001). Sustainable Ban- king: The Greening of Finance. Sheffield. Greenleaf Publis- hing and Deloitte&Touche.
Campello, M. (2006). Debt Financing: Does it Boost or Hurt Firm Performance in Product Markets?, Journal of Financial Eco- nomics, 82: 135-172.
Ceylan, A. ve Korkmaz, T. (2008). Finansal Yönetim. Bursa: Ekin Yayınevi.
Cowton, C. J. ve Thompson P. (2000). Do Codes Make a Diffe- rence? The Case of Bank Lending and The Environment, Journal of Business Ethics, 24: 165-178.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bi- limler İçin Çok Değişkenli Istatistik - Spss ve Lisrel Uygulama- ları. Ankara: Pegem Akademi.
Faulk, S. (2000). A Survey of Environmental Management by Hotels And Related Tourism Business. Prensentation Paper for Oi- kos PhD Summer Academy.
Ferri, G. ve Messori, M. (2000). Bank-Firm Relationships and Al- locative Efficiency in Northeastern and Central Italy and in the South, Journal of Banking & Finance, 24: 1067-1095.
Forsyth, T. (1997). Environmental Responsibility and Business Regulation: The Case of Sustainable Tourism, Geographi- cal Journal, 163: 270-280.
Garrod, B. ve Fyall, A. (1998). Beyond the Rhetoric of Sustainab- le Tourism?, Tourism Management, 19: 199-212.
Graci, S. ve Dodds, R. (2008). Why Go Green? The Business Ca- se for Environmental Commitment in the Canadian Hotel Industry, Anatolia: An International Journal of Tourism and Hospitality Research, 19: 251-270.
Haralambopoulos, D. A. ve Polatidis, H. (2003). Renewable Energy Projects: Structuring a Multicriteria Group Deci- sion-Making Framework, Renewable Energy, 28: 961-973.
Heinkel, R., Kraus, A. ve Zechner, J. (2001). The Effect of Green Investment on Corporate Behavior, The Journal of Financi- al and Quantitative Analysis, 36-4: 431-449.
Hooks, M. L. (2003), The Impact of Firm Size on Bank Debt Use, Review of Financial Economics, 12: 173-189.
İslamoğlu, H. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İz- mit: Beta Yayınevi.
Kassinis, G. I. ve Soteriou, A. C. (2003). Greening the Service Profit Chain. The Impact of Environmental, Management Practices, Production and Operations Management, 12: 386-403.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Krivogorsky V., Grudnitski, G. ve Dick, W. (2009). Bank Debt and Performance of Continental European Firms, http:// ssrn.com/abstract=1209022. Erişim tarihi: 15 Mart 2014.
Kurt, H. (2009). Finansal Kurumlar İçin Çevre ve Sürdürülebilir Bankacılık, Bankacılar Dergisi, 70: 70-80.
Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri. Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri, Nicel mi? Nitel mi.? Ankara: Anı Ya- yıncılık.
Lee, J. S., Hsu, L. T., Han, H. ve Kim, Y. (2010). Understanding How Consumers View Green Hotels: How a Hotels Gre- en Image Can Influence Behavioural Intentions, Journal of Sustainable Tourism, 18: 901-904.
Modinos, M. (2000). Sustainability and Regional Development: The Case of the Tourism Sector in Southern Europe, Glo- bal Nest: The Int. Journal, 2-3: 301-310.
Moreno, C. E., Lorento, C. J. ve Jimenez, D. B. (2004). Environ- mental Strategies in Spanish Hotels: Contextual Factors and Performance, The Service Industries Journal, 24: 101-130.
Ogawa, K., Sterken, E., ve Tokutsu, I. (2007). Why do Japanese Firms Prefer Multiple Bank Relationship? Some Evidence From Firm-Level Data, Economic Systems, 31: 49-70.
Özdamar, K. (2011). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Parasuraman, A., Zeithalm, V. A. ve Berry, L. L. (1985). A Con- ceptual Model of Service Quality and Its Implications for Future Research, Journal of Marketing, 49-4: 41-50.
Penny, W. Y. K. (2007), The Use of Environmental Management As A Facilities Management Tool in The Macao Hotel Sector, Facilities Review, 25: 286-295.
Phillips, P. P. ve Phillips, J. J. (2011). Şirketler İçin Yeşil Karne, Sür- dürülebilir Girişimlerde Yatırım Getirisi Nasıl Ölçülür? İstanbul: Soyak Holding.
Revilla, G., Dodd, H. T., ve Hoover, C. L. (2001). Environmental Tactics Used by Hotel Companies in Mexico, International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 3: 111-127.
Sahoo, P. ve Nayak, B. P. (2008). Green Banking in India, Indian Economic Journal, 1: 1-22.
Scholtens, B. (2006). Finance As a Driver of Corporate Social Responsibility, Journal of Business Ethics, 68: 19-33.
Shen, H. C. ve Wang, A. C. (2005). Does Bank Relationship Mat- ter for a Firms Investment and Financial Constraints? The Case of Taiwan, Pacific-Basin Finance Journal, 13: 163-184.
Sullivan, N. ve ODwyer, B. (2009). Stakeholder Perspectives on a Financial Sector Legitimation Process: The Case of NGOs and the Equator Principles, Accounting, Auditing & Accountability Journal, 22: 553-587.
Swarbrooke, J. (1999). Sustainable Tourism Management. New York: CABI Yayınları.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Temel Ilke- ler ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
Thompson, P. (1998). Assesing the Environmental Risk Exposu- re of UK Banks, International Journal of Bank Marketing, 16: 129-139.
Tzschentke, N., Kirk, D., ve Lynch, P. A. (2004). Reasons for Go- ing Green in Service Accommodation Establishments, In- ternational Journal of Contemporary Hospitality Management, 16: 116-124.
IFC (Uluslararası Finans Kuruluşu) (2007). Sustainability www.ifc.org, Erişim tarihi: 12 Şubat 2012.
Usta, Ö. (2005). İşletme Finansı ve Finansal Yönetim. Ankara: De- tay Yayıncılık.
Usta, Ö. (2008). Turizm, Genel ve Yapısal Yaklaşım. Ankara: Detay Yayıncılık.
Weber, O. (2005). Sustainability Benchmarking of European Banks and Financial Service Organizations, Corporate Social Responsibilty and Environmental Management, 12: 73-87.
White, M. A. (1996). Environmental Finance: Value and Risk in an Age of Ecology, Business Strategy and The Environment, 5: 198-206.
Yao, J. ve Ouyang, H. (2007). Dark-Side Evidence on BankFirm Relationship in Japan, Japan and The World Economy, 19: 198-213.
Yılmaz, D. Ö. (2007). Genel Turizm, Turizmde Temel Kavramlar ve İlkeler. İçinde İçöz, O. (Editör) : 1-19 Ankara: Turhan Yayınevi.