Türkiye’de Örgütsel Sessizlik ile İlgili Yapılan Araştırmalara Yönelik Literatür İncelemesi

Bu çalışmanın amacı, örgütsel sessizlik ile ilgili Türkiye’de yapılmış olan araştırmaları inceleyerek; araştırmaların yapıldığı hedef grupları ortaya koyabilmek, örgütsel sessizlik kavramı ile birlikte ele alınan diğer kavramların sessizliğe olan katkılarını tespit edebilmek ve bundan sonraki çalışmalarda yol gösterici olabilmektir. Örgütsel sessizlik ile ilgili Türkiye’de yapılan araştırmalara ulaşabilmek için Google akademik arama motoru, YÖK veritabanı, PubMed, Ebscohost, ISI-Web of Knowledge, ProQuest, Science Direct, Scopus elektronik veri tabanları taranmıştır. Bu yolla, literatürde yapılmış makale, kitap, kitap bölümü ve bildiri gibi basılı yayınlar ve tezlere ulaşılmıştır. Araştırmalar, belirlenen kriterlere göre elenmiş ve 49 araştırma incelemeye alınmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda, araştırmaların yaklaşık yarısının (%53) son iki yılda yapıldığı; %45’inin yüksek lisans tezi olduğu; %38’inin eğitim sektörü çalışanlarına yönelik yapıldığı saptanmıştır. Ayrıca, çalışmaların %18’inin örgütsel bağlılık ve yine %18’inin liderlik tarzları ile örgütsel sessizlik ilişkisine odaklandığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Örgütsel Sessizlik, Örgütsel Davranış, Literatür İncelemesi

Literature Review of Researchs Related Organizational Silence in Turkey

The purpose of this study is to detect the contributions of other variables which taken together with the organizational silence and to be guiding to the following studies by examining the researches in Turkey about organizational silence. To reach all of researches, electronic databases such as Google academic search, YOK database, PubMed, EBSCOhost, ISI Web of Knowledge, ProQuest, Science Direct, Scopus were searched. In this way; articles, books, thesis, book chapters and papers have been reached. Criterias are taken into account and finally 49 researches which has these criterias were examined. As a result of the examination; 53% of the researches made the last two years; 45% of researches are master’s thesis; 38% of researches made for the education sector employees. Moreover, it is determined that 18% of researches are taken together with organizational commitment; while the other 18% of them are taken together with leadership styles.

Keywords:

Organizational Silence, Organizational Behaviour, Review of the Literature,

PDF

___

Afşar, L. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Güven İlişkisi: Konuya İlişkin Bir Araştırma. İstanbul Üni- versitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Akbolat, M., Arslan S., Emiroğlu A. (2013). Personel Güçlendirme ve Örgütsel Sessizlik: Sağlık Çalışan- ları Üzerine Bir Araştırma.7. Ulusal Sağlık ve Has- tane İdaresi Kongresi, 534-546, Konya.
Aktaş, H., Şimşek, E. (2013). Örgütsel Sessizlik Ve Bi- reysel Performans İlişkisinde Örgüt Kültürünün Rolü: Sussan Olmuyor, Susmasan Olmaz.. , 21. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 630-635, Kütahya.
Alioğulları, Z.D. (2012). Örgütsel Sessizlik Ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Bir Uygu- lama. Atatürk Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Er- zurum.
Alparslan, A.M. (2010). Örgütsel Sessizlik İklimi Ve İş Gören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üni- versitesi, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
Amaratunga, D., Baldry, D., Sarshar, M., Newton, R. (2002). Quantitative and Qualitative Research in The Built Environment: Application Of “Mixed” Research Approach. Work Study, 51(1), 17-31.
Arlı, D. (2013). İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessiz- lik İle İlgili Görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 69-84.
Batmunkh, M. (2011). Liderlik Tarzları İle Örgütsel Bağlılık Ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki Ve Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Bayram, T.Y. (2010). Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Abant İzzet Baysal Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik Ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
Bowen, F., Blackmon, K. (2003). Spirals Of Silence: The Dynamic Effects Of Diversity On Organizati- onal Voice. Journal of Management Studies, 40(6), 1393- 1417.
Brinsfield, Chad T. (2009). Employee Silence: İnvestiga- tion Of Dimensionality, Development Of Measures And Examination Of Related Factors. Ohio State University, Doctoral Dissertation, Ohio.
Can H., Aşan Ö., Aydın E.M. (2006). Örgütsel Davra- nış. İstanbul: Arıkan.
Can, A., Alparslan, A.M. (2012). Hemşireler Neden Sessiz Kalırlar? Bir İçerik Analizi Çalışması. 6. Sağ- lık ve Hastane İdaresi Kongresi, 261-266, Isparta.
Çakıcı, A. (2006). Örgütlerde Sessiz Kalma ve Sesini Çıkartma. Önce Kalite Dergisi, 15(106), 42-47.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri Ve Algılanan Sonuçları Üze- rine Bir Araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
Çakıcı, A. (2010a). Örgütlerde Sessizliğin Teorik Çer- çevesi. Ayşehan Çakıcı (Ed.), Örgütlerde İşgören Sessizliği-Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz? içinde (s.7-43). Ankara: Detay.
Çakıcı, A. (2010b). İş görenlerin Yöneticileriyle Açıkça Konuşmak İstedikleri Konular Üzerine Bir Araş- tırma. Ayşehan Çakıcı (Ed.), Örgütlerde İşgören Sessizliği-Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz? içinde (s.65-73). Ankara: Detay.
Çakıcı, A. (2010c). Örgütlerde Açıkça Konuşma: Üni- versiteler İçin Bir Açıkça Konuşma Mekanizması Önerisi, Ayşehan Çakıcı (Ed.), Örgütlerde İşgören Sessizliği-Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz? içinde (s. 75-105). Ankara: Detay.
Dalvi, M.R., Dashti, F.S. (2014). The Effect Of Internal Marketing On Organizational Silence: Case Study in Esfahan Taxation Office. Quarterly Journal of Development Process, 26(1), 39-60.
Demir, M. (2010). Algılanan Adalette Örgütsel Ses- sizlik Davranışının Kariyer Beklentisine Etkisi. 11. Ulusal Turizm Kongresi, 577-589, Kuşadası.
Demir, M., Demir Ş.Ş. (2012). Yükseköğretim Kurum- larında Örgütsel Sessizlik: Turizm Lisans Eğitimi Kurumları Örneği. Milli Eğitim, 193, 184-199.
Demir, M. (2014). The Relationship Between Emplo- yees’ Silence Behavior And Career Expectations Within The Scope Of Justice Perception. Internati- onal Journal of Human Sciences, 11(1), 1095-1113.
Deniz, N., Noyan, A., Ertosun, Ö.G.(2013). The Relati- onship Between Employee Silence And Organiza- tional Commitment İn A Private Healthcare Com- pany. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 99, 691 – 700.
Durak, İ. (2013). Yöneticilerle Açıkça Konuşabilme Düzeyinin Genel Konuşma Nedenlerine Etkisi: Üniversitelerde Bir Araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 41, 111- 136.
Ehtiyar, R., Yanardağ, M. (2008). Organizational Silen- ce: A Survey On Employees Working in A Chain Hotel. Tourism and Hospitality Management, 14(1), 51-68.
Emre, O. (2010). Örgütsel Adaletin Örgütsel Sessizliğe Etkisi: Teknopark Üzerine Bir Araştırma. Sakarya Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
Erdoğan, E. (2011). Etkili Liderlik Örgütsel Sessizlik ve Performans İlişkisi. Gebze Yüksek Teknoloji Ensti- tüsü, Gebze.
Erenler, E. (2010). Çalışanlarda Sessizlik Davranışının Bazı Kişisel Ve Örgütsel Özelliklerle İlişkisi: Turizm Sektöründe Bir Alan Araştırması. Hacettepe Üni- versitesi, Doktora Tezi, Ankara.
Eroğlu, A.H., Adıgüzel, O., Öztürk, U.C. (2011). Ses- sizlik Girdabı Ve Bağlılık İkilemi: İş Gören Sessiz- liği İle Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bi- limler Fakültesi Dergisi, 16(2), 97-124.
Erol, G. (2012). Liderlik Tarzları Ve Örgütsel Sessizlik İlişkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Balıkesir Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir.
Esfahani, A.N., Dalvi, M.R., Sefiddashti, F. (2013). An İnvestigation Of The Impact Of Internal Marketing On Organization Silence (Case Study: Tax Admi- nistration Of Isfahan City). Journal of Basic and Applied Scientific Research, 3(2), 413-421.
Garon, M. (2012). Speaking up, being heard: registered nurses’ perceptions of workplace communication. Journal of Nursing Management, 20(3), 361-371.
Henriksen, K., Dayton, E. (2006). Organizational Si- lence And Hidden Threats To Patient Safety. Health Research and Educational Trust, 41(4), 1539-1554.
Johnson, R.B., Onwuegbuzie, A.J. (2014). Mixed Met- hods Research: A Research Paradigm Whose Time Has Come. Educational Researcher, 33(7), 14–26.
Kahveci, G. (2010). İlköğretim okullarında örgütsel ses- sizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler. Fırat Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
Kahveci, G., Demirtaş, Z. (2013). Öğretmenler İçin Örgütsel Sessizlik Ölçeği Geliştirme Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43), 167-182.
Karacaoğlu, K., Cingöz, A. (2009). İşgören Sessizliği- nin Kaynağı Olarak Liderlik Davranışı Ve Örgütsel Adalet Algısı. 17.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 700-707, Eskişehir.
Kılıç R., Keklik B., Yıldız H. (2013). Örgütsel Sessizlik Üzerinde Etkili Liderlik Tarzlarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. 21. Ulusal Yönetim ve Orga- nizasyon Kongresi, 636-641, Kütahya.
Kılıç, G., Tunç, T., Saraçlı, S., Kılıç, İ. (2013). Örgüt- sel Stresin Örgütsel Sessizlik Üzerine Etkisi: Beş Yıldızlı Termal Otel İşletmelerinde Bir Uygulama. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(1), 17-32.
Kılınç, E. (2012). Hekim ve Hemşirelerde Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Örgütsel Sessizlik, Çalışan Performansı Ve Aralarındaki İlişkinin İncelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Sivas.
Kolay, A. (2012). Endüstri Meslek Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Ve Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişki. Yeditepe Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Kutlay, Y. (2012). Araştırma Görevlilerinin Örgütsel Adanmışlık Ve Öz-Yeterliliklerinin Örgütsel Sessiz- likleri Üzerine Etkisi. Süleyman Demirel Üniversi- tesi, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
Lee, G.L., Diefendorffb, J.M., Kimc, T.Y., Bian, L. (2014). Personality and Participative Climate: An- tecedents Of Distinct Voice Behaviors. Human Performance, 27(1), 25-43.
McGowan, R.A. (2003). Organizational Discourses: Sounds Of Silence. Silence and Voice In Organizati- onal Life Stream. 3rd International Critical Manage- ment Studies Conference, Lancester University, UK.
Milliken, F.J., Morrison, E.W., Hewlin, P.F. (2003). An Exploratory Study Of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward And Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453- 1476.
Moaşa, H. (2013). Struggling For Organizational Iden- tity: Employee Voice And Silence. Social and Beha- vioral Sciences, 92: 574-581.
Molina-Azorin, J.F., Lopez-Gamero, M.D. (2014). Mi- xed Methods Studies İn Environmental Manage- ment Research: Prevalence, Purposes And Designs. Business Strategy and the Environment, Erişim Yeri: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ bse.1862/pdf, 14.07.2014.
Morrison, E.W., Milliken, F.J. (2000). Organizational Silence: A Barrier To Change And Development In A Pluralistic World. Academy of Management Revi- ew, 25(4), 706- 725.
Oruç, M. (2013). Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki: Bir Firmada Araştırma. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Özcan, N. (2011). Mobbingin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerine Etkisi ve Örgütsel Sessizlik: Kara- man İl Özel İdaresi’nde Bir Uygulama. Karamanoğ- lu Mehmetbey Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Karaman.
Özdemir, L., Sarıoğlu, Uğur S. (2013). Çalışanların “Ör- gütsel Ses Ve Sessizlik” Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi: Kamu Ve Özel Sektörde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 257-281.
Özgan, H., Külekçi, H. (2012). Öğretim Elemanlarının Sessizlik Nedenleri Ve Üniversitelerine Etkileri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 33-49.
Pinder, C.C., Harlos, K.P. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses To Percieved Injustice. Personal and Human Research Management, 20, 331-369.
Ruçlar, K. (2013). Örgüt Kültürü Ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki: Sakarya Üniversitesi Örneği. Sa- karya Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
Samadi, A., Rouholahsohrabi, & Sarayvand, E. (2013). The Study Of Organizational Learning Influence On Organizational Silence. Journal of Basic and Applied Scientific Research, 3(8), 556-561.
Sarıkaya, M. (2013). Karar Verme Süreçleri ve Örgütsel Sessizlik. Pamukkale Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Denizli.
Sarıoğlu, G.S. (2013). Mobbing ve Örgütsel Sessizlik: Enerji Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Osmaniye.
Soycan, Ş.H.(2010). Bankalarda Birleşme Sonrası Ör- gütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik İlişkisi. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Sözen, C., Yeloğlu H.O., Ateş F. (2009). Eşitsizliğe Karşı Sessiz Kalma: Mavi Yakalı Çalışanların Motivasyo- nu Üzerine Görgül Bir Çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 395-408.
Şehitoğlu, Y. (2010). Örgütsel Sessizlik Örgütsel Vatan- daşlık Davranışı Ve Algılanan Çalışan Performansı İlişkisi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
Taşkıran, E. (2010). Liderlik Tarzının Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Adaletin Rolü Ve Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi, Doktora Tezi, İstanbul.
Tikici, M., Derin, N., Kalkın, G. (2011). Örgütsel Ses- sizliğin Duygusal Tükenmişliğe Etkisi. 7. Kobi’ler ve Verimlilik Kongresi, 253-261, İstanbul.
Tiktaş, G. (2012). Örgüt Kültürü, Örgütsel Özdeşleşme Ve Örgütsel Sessizlik İlişkisine Yönelik Bir İnceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İz- mir.
Tülübaş T. (2011). Öğretim Elemanlarının Sessiz Kal- dıkları Durumlar ve Sessiz Kalma Nedenleri. Koca- eli Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli.
Vakola, M., Bouradas, D. (2005). Antecedents and Consequences Of Organizational Silence: An Em- pirical Investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
Van Dyne, L., Ang, S., Botero, I.C. (2003). Conceptu- alizing Employee Silence and Employee Voice As Multudimensional Constructs. Journal of Manage- ment Studies, 40(6), 1359-1392.
Yalçın, B., Baykal, Ü. (2012). Özel Hastanelerde Gö- revli Hemşirelerin Sessiz Kaldığı Konular ve Sessiz Kalma Nedenleriyle İlişkili Faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9(2), 42-50.
Yanık C. (2012). Örgütsel Sessizlik İle Güven Arasındaki İlişki ve Eğitim Örgütlerinde Bir Araştırma. Yedite- pe Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Yıldırım Becerikli, S. (2013). Türkiye’de Sağlık İletişimi Üzerine Yazılan Lisansüstü Tezlerin Bibliyometrik Analizi: Eleştirel Bir Bakış. Ankara Sağlık Hizmet- leri Dergisi, 12(2), 25-36.
Yıldız, E. (2013). Enigma Of Silence In Organizations: What Happens To Whom And Why?. Beykent Uni- versity Journal of Social Sciences, 6(2), 30-44.
Zareei, M.H., Fatemeh, T., Abolghasem, S. (2012). Or- ganizational Silence: Concepts, Antecedents, and Consequences. Iranian Journal of Management Sci- ences, 6(21), 104-77.
Zehir, C., Erdoğan E. (2011). The Association Betwe- en Organizational Silence And Ethical Leadership Through Employee Performance. Procedia Social and Behavioral Sciences, 24, 1389-1404.