Öz 1960'lardan başlayarak gelişen durumsallık yaklaşımı genellikle işletmeleri, çevre özelliklerine uygun yapısal özellikler geliştirerek etkinliklerini sürdüren pasif varlıklar olarak ele almaktadır. Bu yaklaşım, hangi çevre koşulları altında hangi özellikte organizasyon yapılarının uygun olacağı konusunda genellernelere varmaya yöneliktir. Ancak bu konuda yapılan araştırmaların bazen birbiriyle çelişen sonuçlara ulaştırdığı görülmektedir. Buna neden olarak genellikle, durumsal değişkenlerin çeşitli araştırmacılar tarafından farklı biçimlerde kavramlaştırılmış olması veya farklı ölçeklerin kullanılması gösterilmektedir. Öte yandan son yıllarda işletme çevresi-organizasyon yapısı ilişkisinde stratejik tercih değişkeninin etkisiönem kazanmıştır. Bu nedenle önceki araştırmaların sonuçlarındaki çelişkiler, bu değişkenin incelenmemiş olmasına da bağlanabilir.