Zümrüt BAŞBAKKAL, Sibel SÖNMEZ, Nesrin ŞEN, Figen ESENAY

3-6 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN HASTANEYE YATIŞA KARŞI DAVRANIŞSAL TEPKİLERİ KONUSUNDA VERİLEN EĞİTİMİN ANNELERİN ANKSİYETE DÜZEYİ ÜZERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Öz Araştırma, akut bir hastalık nedeniyle 3-6 yaş grubu çocuğu hastaneye yatırılan annelere çocuğun hastanede yatışa karşı davranışsal tepkileri konusunda verilen planlı eğitimin annelerin anksiyete düzeyi üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yarı deneysel olarak yapılmıştır. Araştırmanın kontrol grubunun verileri 15.09.2003 – 15.02.2005 tarihinde, deney grubunun verileri ise 15.02.2005 – 15.06.2006 tarihleri arasında bir Üniversite Hastanesi iki Sağlık Bakanlığına Bağlı Araştırma ve Eğitim Çocuk Hastanesi Servislerinde araştırmacılar tarafından toplanmıştır. Annelerin anksiyete puan ortalamaları incelendiğinde deney grubu annelerin eğitim öncesi durumluk anksiyete puan ortalaması 43.57±7.58, kontrol grubu annelerin hastaneye yatış durumluk anksiyete puan ortalaması 43.73±4.03 bulunmuştur. Eğitim sonrası deney grubu annelerin durumluk anksiyete puan ortalaması 43.23±6.07, klinik tanıtımı sonrası kontrol grubu annelerin durumluk anksiyete puan ortalaması 41.37±4.90 olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak, çocuğun kliniğe yatırılmasının annelerin anksiyete düzeyini arttırdığı, annelere hastaneye yatış sonrası çocuklarda gözlemlenebilecek davranış değişikliklerine yönelik eğitimin, annelerin anksiyetesini azaltmakta etkili olmadığı klinik hakkında bilgi verilmesinin annelerin anksiyetesini azalttığı saptanmıştır

Anahtar Kelimeler:

Hastaneye yatma, Çocuk, Davranış değişiklikler, Anne anksiyetesi

PDF

___

Board R, Ryan-Wenger N (2002). Long term effects of pediatric ICU hospitalization on families with young children. Heart Lung 31: 53-66.

Bükülmez A, Taşdelen M, Hamide M ve ark. (2006). Kronik hastalığı olan çocuklarda anksiyete düzeyi ve ebeveynlerinin tutumlarının karşılaştırılması. 50. Milli Pediatri Kongresi Bildirileri, Antalya, http://www.millipediatri.org.tr/- bildiriler/PP-021.htm

Çavuşoğlu H (2004). Hastaneye yatmanın çocuk ve aile üzerindeki etkileri, Çocuk Sağlığı Hemşireliği, Cilt 1., Sekizinci Baskı, Bizim Büro Basımevi, Ankara, 47-67

Dedik T (2004). Çocuk hemşireliğinde aile merkezli bakım. 48. Milli Pediatri Kongresi, 4. Milli Çocuk Hemşireliği Kongresi, 3. Pediatri Asistanları Kongresi ve Pediatrik Aciller Kursu Özet Kitabı, Samsun, 448-451

Er M (2006). Çocuk, hastalık, anne-babalar ve kardeşler Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi Nisan-Haziran, 49(2):155-168

Melnyk BM, Alpert-Gillis L, Feinstein NF et al. (2004). Creating opportunities for parent empowerment: program effects on the mental health coping outcomes of critically ill young children and their mothers. Pediatrics 113(6): 597.

Melnyk BM (1994). Coping with unplanned childhood hospitalization: effects of informational interventions on mothers and children. Nursing Research 43(1): 50-55.

Melnyk BM (1995). Coping with unplanned childhood hospitalization: the mediating functions of parental beliefs. Journal of Pediatric Psychology 20(3): 299-312.

Melnyk BM, Feinstein NF (2001). Mediating functions of maternal anxiety and participation in care on young children's posthospital adjustment. Research in Nursing Health 24(1): 18-26.

Ocakçı A (2006). Çocuğun aile merkezli bakımı, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Yayın No: 31, Zonguldak Sağlık Yüksekokulu Yayın no: 1, Dökel Matbaası, Zonguldak

Öner N, LE Compte A (1985). Durumluksürekli kaygı envanteri el kitabı, 2. baskı, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, 333, İstanbul

Shields L (2001). A review of the literature from developed and developing countries relating to the effects of hospitalization on children and parents. International Nursing Review (48): 29-37.

Susan E, Gasquoine N (2005). Mothering a hospitalized child: It’s the ‘little things’ that matter. Journal of Child Health Care, 9: 186. http://chc.sagepub.com/cgi/content/abstract/9/ 3/186.

Sönmez S (2002). Pediatrik Yoğun Bakım Ünitesinde Çocuğu Yatan Ailelerin Saptadıkları Gereksinimlerin Hemşireler Tarafından Algılanması. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir.

Tiedeman ME (1997). Anxiety responses of parents during and after the hospitalization of their 5-to 11 year old children. Journal of Pediatric Nursing 12(2): 110-119.

Turan T, Çetinkaya B, Ceylan SS ve ark. (2006). Denizli ili pediatri kliniklerinde refakatçi olarak kalan annelerin hospitalizasyona yönelik tepkileri ve etkileyen faktörler. 50. Mili Pediatri Kongresi Özetleri, Antalya, http://www.millipediatri.- org.tr/bildiriler/HP-16.htm.