İlçelerde Eğitimin Yönetiminde Karşılaşılan Sorunlar Ve Çözüm Önerileri

Öz İl ve ilçelerdeki eğitim yönetimi üzerine ülkemizde henüz bir literatürün oluşmadığı, oldukça sınırlı sayıda çalışma yapıldığı ve eğitim yönetimi üzerine çalışan akademisyenlerin ilgi alanına pek girmediği alan taraması yapıldığında ortaya çıkmaktadır. Bu ihtiyacı gidermeye yönelik olarak Düzce’nin yedi ilçesinde görev yapan, ilçe milli eğitim müdürlerinin bakış açısıyla eğitim sorunları, görevleri süresince nitelikli bir eğitim için yaptıkları çalışmalar, kendilerini geliştirmek için neler yaptıkları ve eğitim yöneticilerinin hangi alanlarda eğitimler alınması halinde daha başarılı olunabileceği ile ilgili görüşlerinin saptanması amaçlanmıştır. Araştırma kapsamında Düzce ilçelerinde görev yapan İlçe Milli Eğitim Müdürlerinin görüşleri alınmıştır. Nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilen bu durum çalışmasında eğitim yöneticilerinden ilçeleri yönetirken karşılaştıkları sorunlar, daha nitelikli bir eğitim yapılabilmesi için yaptıkları çalışmalar, kendilerini geliştirmek için neler yaptıkları ve daha iyi bir eğitim yöneticisi olabilmek için ihtiyaç duydukları seminer/kurs ve eğitimlerin neler olduğu hakkında veri toplamak için görüşme tekniği kullanılmıştır. Elde edilen verileri analiz etmek için içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Ekonomik, insan kaynaklı ve bürokratik kaynaklı problemler ilçe yöneticilerinin karşılaştığı temel sorunlar arasındadır. Bu problemleri çözebilmek ve eğitimin niteliğini yükseltebilmek için eğitim çalışanları, paydaşlar ve diğer kurumlarla iletişim kurulmaya çalışılmaktadır. Mesleki gelişim anlamında ilçe müdürleri genellikle eğitim almayı savunmakta, yüksek lisans devam etme ve hizmet içi eğitimleri arttırma eğilimindedir.

___

Açıkalın, A. (1998). Toplumsal, Kurumsal Ve Teknik Yönleriyle Okul Yöneticiliği. Ankara: Pegem Yayıncılık

Akçadağ, T. (2013). Okul Yöneticilerinin Bakış Açılarıyla Üst Yönetimler: Sorunlar, Çözümler, Beklentiler, Yansımalar. International Journal of Human Sciences, 10(2), 379-399

Altınışık, S. (1998). "Hizmet İçi Eğitime Katılmanın Okul Yöneticilerinin İş Doyumuna Etkisi" VII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Eylül 1998 Cilt Il,Konya: Selçuk Üniversitesi.

Appleby, Robert C. (1991), Modern Business Administration (Fifth Edition), Pitman

Aydın, M. (2005). Eğitim Yönetimi. Ankara: Hatiboğlu

Babadoğan, C ve Selvi, K. (1990). Eksper Kursu İzleme Ve Değerlendirme Araştırması. Ankara: Toprak Mahsulleri Ofisi

Başaran, Đ.E.. (1996). Eğitim Yönetimi. Ankara: Yargıcı Matbaası.

Başaran, İ. E. ve Çınkır, Ş. (2011). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınevi.

Birel Fırat, K. (2012). Eğitimin Politik Temelleri, Kıroğlu K. ve Elma C. (Ed.). Eğitim Bilimine Giriş (217-243). Ankara: Pegem Akademi.

Bozkurt, Ö. ve Ergun, T. (1998), Kamu Yönetimi Sözlüğü, (Fransızca ve İngilizce Karşılıklarıyla) (Ed: Seriye Sezen), TODAİE Yay., Ankara.

Bursalıoğlu, Z. (1991). Eğitim Yönetiminde Teori Ve Uygulama. Ankara: Pegem Yayıncılık

Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı Ve Davranış. Ankara: PEGEM Yayın No:9.

Cafoğlu, Z. (1999). Eğitimde Yeni Değerlere Doğru. Bilig, 9, 147–159.

Çalık, T. (2003). Eğitimde Değişimin Yönetimi: Kavramsal Bir Çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 9(4), 536-557.

Çalık, T., Sezgin, F. ve Çalık, C. (2013) Yönetimde Problem Çözme, Ankara: PEGEM Akademi.

Çelikten, M. (2001). Okul Yöneticilerinin Problem Çözme Becerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 7(3), 297-309.

Çınkır, S. (2010). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Sorunları: Sorun Kaynakları Ve Destek Stratejileri. İlköğretim Online, 9(3), 1027-1036.

Drucker, F. Peter (1996), Gelecek İçin Yönetim, 1990’lar ve Sonrası, (Çev: Fikret Üçcan) Türkiye İş Bankası Yayınları, 4. Baskı.

Ekşi, H. (2003). Temel İnsanî Değerlerin Kazandırılmasında Bir Yaklaşım: Karakter eğitimi programları. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 79–96

Eraslan, L. ve Babadağ, G. (2015). Eğitimin Hukuki Temelleri. Eğitim Bilimine Giriş

Gaynor, A. K. (2012). Analyzing Problems in Schools and School Systems: A Theoretical Approach, Routledge Press, New Jersey.

Gümüşeli, A.İ., (1996). İstanbul İlindeki İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğretim Liderliği Davranışları. Yayınlanmamış Araştırma Raporu. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi, İstanbul.

Ilgar, L. (2005). Eğitim Yönetimi, Okul Yönetimi, Sınıf Yönetimi, (3. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.

Kaya, A., Çepni, S., & Küçük, M. (2004). Fizik Öğretmenlerinin Laboratuvarlara Yönelik Hizmet İçi İhtiyaçları İçin Bir Program Geliştirme Çalışması. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(1), 41–56.

Kaya, Y. K. (1999). Eğitim Yönetimi: Kuram ve Türkiye’deki Uygulama. Ankara: Bilim Yayınları.

Kayıkçı, K. (2001). Yönetici Yetiştirme Sorunu. Milli Eğitim Dergisi, Mart-Nisan-Mayıs :150

Koçel. T. (1999). İşletme Yöneticiliği, Yönetim ve Organizasyon, Organizasyonlarda Davranış Klasik-Modern-Çağdaş Yaklaşımlar

Küçüker, E. (2010). Türkiye’de Eğitim Planlaması Neyi Hedefliyor. International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 Kasım, Antalya, 153-157.

MEB. (2011). Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname (14 Eylül 2011 tarihli ve 28054 sayılı Resmi Gazete).

MEB. (2012). Millî Eğitim Bakanlığı İl ve İlçe Millî Eğitim Müdürlükleri Yönetmeliği (18 Kasım 2012 tarihli ve 28471 sayılı Remi Gazete).

MEB. (2018). Milli Eğitim Bakanlığı İl ve İlçe Müdürlükleri Yönetmeliği (20 Ekim 2018 tarihli ve 30571 sayılı Resmi Gazete)

MEB. (2018). Milli Eğitim Bakanlığı Personelinin Görevde Yükselme, Unvan Değişikliği ve Yer Değiştirme Suretiyle Atanması Hakkında Yönetmelik (13 Ocak 2018 tarihli ve 30300 sayılı Resmi Gazete)

MEB. (2020). Milli Eğitim Bakanlığı Personelinin Görevde Yükselme, Ünvan Değişikliği ve yer Değiştirme Suretiyle Atanması Hakkında Yönetmelik (18 Temmuz 2020 tarih ve 31189 sayılı Resmi Gazete).

Oğuz, E. (2009). İlköğretim Okul Yöneticilerinin Karar Verme Stilleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(2), 415- 426.

Özdevecioğlu, M. (2009). Pozitif ve Negatif Duygusallığın Çalışanların Performansları Üzerindeki Etkisi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 9 (18), 165-190 .

Resmi Gazete. (1949). 5442 Sayılı İl İdaresi Kanunu (Resmi Gazete 18.6.1949 Sayı: 7236) Erişim tarihi: 18.08.2020 https://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/7236.pdf

Sezgin, F. (2007). Okul Yöneticisi ve Liderlik”. Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. (Edit: Servet Özdemir). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Sezgin, F. (2016). Okul Yöneticisi ve Liderlik, Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi (Ed. Servet Özdemir), Ankara: PEGEM Akademi.

Şişman, M. ve Turan, S. (2004a). Dünyada Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesine İlişkin Başlıca Yönelimler ve Türkiye İçin Çıkarılabilecek Bazı Sonuçlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 13-26.

Şişman, M. ve Turan, S. (2004b). Eğitim ve Okul Yönetimi. Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı. (Edit:Yüksel ÖZDEN). 1. Baskı. Ankara:PegemA Yayıncılık.

Şişman, M., (2004), Öğretim Liderliği, (2. Baskı), Ankara: Pegem Yayıncılık.

Taşdemir, M. (2010). The Effects of The Reap Reading Comprehension Technique On Students’ Success. Socıal Behavıor and Personalıty, 2010, 38(4), 553–560.

Taymaz, H. (2002). Eğitim Sisteminde Teftiş: Kavramlar, İlkeler, Yöntemler. Ankara: Pegem Yayıncılık

Thompson, P. ve Mchugh, D. (1995), Work Organisations: A Critical Introduction, (Second Edition), Macmillan Press, London.

Tortop, N. (1985), Kamu Personel Yönetimi, “S” Yayınları, Ankara.

Üstün, A. ve Bozkurt, E. (2003). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Kendilerini Algılayışlarına Göre Problem Çözme Becerilerini Etkileyen Bazı Mesleki Faktörler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 11 (1), 13-20.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, (5. bs.), Ankara: Seçkin.

Yılmaz, M. (2007). Sınıf Öğretmeni Yetiştirmede Teknoloji Eğitimi, GÜ, Gazi Eğitim Dergisi, Cilt 27,Sayı:1,s:155-167

Yin, R. K. (2003). Case study research: Design and methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.