İş sağlığı ve güvenliği açısından inşaat sektörü, çalışma şartları bakımından en riskli sektörlerden biri olup sektör çalışanlarının diğer sektördekilere oranla riski daha fazladır. Çok tehlikeli sınıf kategorisinde bulunan sektör, iş sağlığı ve güvenliği konularında maalesef istenen seviyeye ulaşmamıştır. Bunun nedenlerinin başında iş sağlığı ve güvenliği algısının düşük olması, çalışanların eğitim seviyesinin düşüklüğü, zaman ve maliyet baskısı gibi birçok sebep yatmaktadır. Ayrıca iş sağlığı ve güvenliği denetim mekanizmasına bakıldığında denetimin, Türkiye Cumhuriyeti Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, iç denetimler, yapı denetim firmaları veya müşteri denetimleri sayesinde gerçekleştiği görülmektedir. Ancak yapılan incelemelerde inşaat sektöründe, denetim mekanizmanın iyi işlemediği, bu yüzden yapım esnasında ve yapım sonrasında iş kazaları, göçük gibi olayların sıklıkla görüldüğü tespit edilmiştir. Kısa vadede iş kazaları, maluliyet vb. problemler meydana gelirken, uzun vadede yıpranma, hasar görme, ek maliyetler, depremde yıkılma vb. birçok ciddi riski beraberinde getirmektedir. Bakanlık bünyesinde yeterli personel olmadığından veya farklı sebeplerden dış denetimin yeterli olmadığı açıkça her sektörde görülmektedir. Diğer bakanlıklarda yapıldığı gibi bu görevi başka bir kuruma devretmek denetim mekanizmasını güçlendirecek ve algıyı yükseltmede önemli rol oynayacaktır. Maalesef, güvenlik kültürünün düşük olduğu ülkemizde, hızlı sonuçlar alabilmek denetim mekanizmalarının güçlendirilmesiyle oluşturulabilir. Denetim mekanizmasında en etkin, objektif ve maliyet getirmeyecek kurum yerel yönetimlerdir. Bu makalede, inşaat sektöründe denetim mekanizmasının işleyişi, yaşanan kazalar, ölüm ve iş göremezlikler hakkında istatistiksel bilgiler verilmiş, konu kıyaslamalar ve örneklemeler yöntemiyle değerlendirilmiştir.