Yerel Yönetimlerin Engellilere Yönelik Eğitim Faaliyetleri

Yapılan araştırmalar, dünyanın her yerinde engellilerin çok büyük çoğunluğunun toplumun yoksul kesimlerinden geldiğini ve yoksulluk içinde yaşadıklarını göstermektedir. Bu belirleme gelişmiş/endüstrileşmiş ülkeler için de geçerlidir. Kuşkusuz bu gerçek, bizim gibi gelişmekte olan ülkelerde çok daha çarpıcı ve dramatik yönleriyle yaşanmaktadır. Engelli bireylerin sorunları sadece işsizlik ve yoksullukla sınırlı değildir. Bu bireyler, eğitim alanından seyahat konusuna kadar pek çok yerde engellerle karşılaşmaktadırlar. Medeni bir toplumda sosyal adaletin sağlanabilmesi kilit rol oynamaktadır. Yerel yönetimlerin görevi, yerel topluluğun sorunlarına hizmet üretmek olduğuna göre, bu gruplara, hayatlarını kolaylaştıracak ve idame ettirebilecek ortamı sağlamakla ilgili projeler geliştirmesi ve uygulamaya koyması gerekmektedir Bu çalışma, yerel yönetimlerin engelli bireylere yönelik eğitim faaliyetlerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Yerel yönetimlerin, engelliler için sunduğu eğitim hizmetleri ve bu hizmetlerin yeterliliği incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yerel Yönetimler, Engelli Eğitimi, Eğitim Sorunları

Local administrations programs towards the physically disabled people

According to the researches made, it is observed that physically disabled people around the world mostly tend to come from economically lower classes and regions. It is observed that they live in inconvenient conditions. This is seen in well developed and well adjusted countries as well as others. It is no doubt that this factor is more effective in developing countries such as Turkey. The problems disabled people face is not limited with poverty and lack of occupation. Physically disabled people face issues in education and travelling and in many other areas. In a well civilised society, social justice play a great role. Local administrations in every region are responsible for the wellness of its society therefore it is important that they serve in a productive and effective way. Projects and activities related to this should be taken seriously. This study is to investigate the work of local administrations work towards the education care of physically disabled people in the society

Keywords:

Local Governments, Disabled Education, Educational Issues,

PDF

___

Ateş, H. (2009). Sosyal Belediyecilik, Çerçeve Dergisi, 16, 88-95
Başaran, S. (2007). Özürlülerin Toplumsal Bütünleşmesinde Yerel Yönetimlerin Önemi, İstanbul Sosyal Politika Dergisi, 2, 46-52
Burcu, E. (2002). Üniversitede Okuyan Özürlü Öğrencilerin Sorunları, Hacettepe-Beytepe Kampüsü Öğrencileri Örneği, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 19, 1, 85
Dalkıranoğlu, T. ve Çetinel, F. G. (2008). Konaklama İşletmelerinde Kadın Ve Erkek Yöneticilerin Cinsiyet Ayrımcılığına Karşı Tutumlarının Karşılaştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 247
Geray, C. (1994). Yerel Yönetimlerin Eğitim ve Kültür İşlevleri, Çağdaş Yerel Yönetimler, 3, 6, 3-14
Gümüş, D. Ç. (2007), Türkiye’de Özürlüler İçin Ulaşılabilirlik Mevzuatı, Dosya 4- Bülten 46, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi, Ankara
Gündüz, G. S. (2007). Sosyal İçerme Politikalarının Uygulanmasında Kamu İstihdam Kurumlarının Rolü, İSGB, Ankara
Karataş, Kasım (2002). Görme Özürlülerin Eğitimi, Körler Federasyonu Yayını, Ankara
Karataş, Kasım (2011). Engellilerin Toplumla Bütünleşme Sorunları, Bir Sosyal Politika Yaklaşımı, Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 2, 2, 43-55
Özgökçeler, S. (2006). Sosyal Dışlanma Sorunsalı ve Engellilerin Sosyal Politikası Bağlamında Değerlendirilmesi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Sarı, H. Y., Yılmaz, M. ve Kantar, M. (2012). Çocuklarda Kanser Ve Engellilik, Türk Onkoloji Dergisi, 27, 2
Tufan, İ. ve Arun, Ö. (2006). Türkiye Özürlüler Araştırması
, İleri Analiz Raporu, Ankara, TÜBİTAK Yayınları, Ankara.
T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı. (2005). II. Özürlüler şurası : Yerel Yönetimler ve Özürlüler, T.C. Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları, Ankara.
Unesco, (2009). Towards Inclusive Education for Children with Disabilities, A Guideline, Bangkok, UNESCO Publications, s. 4.
Ural, O. (2007). Türkiye’de Yetişkin Eğitimin Bugünkü Durumu ve Geleceği. Muhammet Altıntaş (Ed.), Öğrenen Toplum İçin Yetişkin Eğitimi Sempozyumu Bildirileri 12, İSMEK Yayınları. İstanbul. İNTERNET KAYNAKÇA
Aslan, M. ve Şeker, S., (2011). Engellilere Yönelik Toplumsal Algı ve Dışlanmışlık (Siirt Örneği), Siirt Üniversitesi Sosyal Haklar Uluslararası Sempozyumu, http://www. sosyalhaklar.net/2011/bildiri/aslan-seker.pdf, (05.12.2015)
Dünya Sağlık Örgütü Resmi İnternet Sitesi, Http://Www. Who.İnt/Topics/Disabilities/En/), (05.12.2015)
T.C Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, (2000). Türkiye’de Ruhsal Bozukluğu Olan Kişilere Yönelik Yasal Düzenlemeler, http://www. istanbulsaglik.gov.tr/w/mev/temel_saglik/ruhsal_bozukluk. pdf, (06.12.2015)
Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, Cilt 2, Sayı 2, Kasım 2002, (Çevrimiçi), http://www.sosyalhizmetuzmani.org/ engellitoplum.htm, (06.12.2015)