Motivasyon ile kurumsal bağlılık arasındaki ilişki ve bir uygulama

Bu araştırmada, perakende sektöründe çalışan iş görenlerin, işe yönelik motivasyon ve kurumsal bağlılık düzeylerini belirlemek ve bu değişkenler arası ilişkiyi tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmada, iş motivasyonu ve kurumsal bağlılık arasındaki nedensellik ilişkileri değişkenlerin alt boyutları ile birlikte incelenmiştir. Araştırmada, demografik soruların, motivasyon ölçeği sorularının ve kurumsal bağlılık ölçeği sorularının yer aldığı anket formu kullanılmıştır. Analizler sonucunda motivasyon uygulamaları ile çalışanların kurumsal bağlılıkları arasında anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma bulgularının, sektördeki bilgi birikimine katkı sağlayacağı ve insan kaynakları motivasyon uygulamalarına faydalı bilgiler sunacağı öngörülmektedir.

The relationship between motivation applications and corporate commitment of workers and an application

In this research, it is aimed to determine the level of motivation and corporate commitment of the employees working in retail sector and to determine the relationship between these variables. In this study, causality relationships between job motivation and corporate commitment were studied with the sub-dimensions of variables. In the study, a questionnaire including demographic questions, motivation scale questions and organizational commitment scale questions were used. As a result of the analysis, it was concluded that there is a significant relationship between motivation practices and employees’ corporate commitment. It is predicted that the research findings will contribute to the knowledge in the sector and provide useful information for human resources motivation practices.

___

  • [1] Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 343-361.
  • [2] Allen, N. J., Meyer, J. P. (1990). Organizational Socialization Tactics: A Longitudinal Analysis of Links to Newcomers’ Commitment and Role Orientation. The Academy of Management Journal, 33(4), 847-858.
  • [3] Baysal, A. C., Paksoy, M. (1999). Mesleğe ve Örgüte Bağlılığın Çok Yönlü İncelenmesinde Meyer-Allen Modeli. İ.Ü.İşletme Fakültesi Dergisi, 28(1), 7-15.
  • [4] Budak, G., Budak, G. (2016). İşletme Yönetimi (8. b.). İzmir: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • [5] Çetinel, E. (2008). Örgütsel Güven ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • [6] Çöl, G. (2004). Örgütsel Bağlılık Kavramı ve Benzer Kavramlarla İlişkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(2), 4-11.
  • [7] Dağlı, A., Elçiçek, Z., Han, B. (2018). Örgütsel Bağlılık Ölçeği’nin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68), 1765-1777.
  • [8] Durna, U., Eren, V. (2005). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219.
  • [9] Dündar, S., Özutku, H., Taşpınar, F. (2007). İçsel ve Dışsal Motivasyon Araçlarının İşgörenlerin Motivasyonu Üzerindeki Etkisi: Ampirik Bir İnceleme. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 105-119.
  • [10] Düren, Z. (2000). 2000’li Yıllarda Yönetim. İstanbul: Alfa Basım Yayın.
  • [11] Eren, E. (2010). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi (12. b.). İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • [12] Gibbons, R. (1998). Incentives in Organizations. Journal of Economic Perspective, 115-132.
  • [13] Herscovitch, L., Meyer, J. P. (2002). Commitment to Organizational Change: Extension of a Three-Component Model. Journal of Applied Psychology, 87, 474-487.
  • [14] Keser, A. (2006). Çalışma Yaşamında Motivasyon. İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları.
  • [15] Kılıç, S. (2016). Cronbachs Alpha Reliability Coefficient. Journal of Mood Disorders, 6(1), 8-47.