Bu çalışma, İstanbul Aydın Üniversitesi birinci sınıf öğrencileri için İngilizce dilbilgisi öğretiminde tümdengelim ya da tümevarım yöntemlerinden hangisinin daha etkili olduğunu belirleme amaçlı yapılan araştırmanın sonuçlarını göstermektedir. Çalışma, düşük seviyede İngilizcesi olan ve her birinde yirmi beş öğrenci bulunan iki farklı sınıfın öğrencileri ile uygulanarak hazırlanmıştır. Bir grupta tümdengelim yaklaşımı ile (önce metin çalışması yapıp ardından alıştırma yaparak) ders işlenirken, diğerinde tümevarım yaklaşımı (önce kuralları verip ardından alıştırma yaparak) uygulanmıştır. Çalışmanın amacı öğrencilerin hangi yaklaşımdan daha çok verim aldığını belirlemektir. Dersten sonra öğrenciler teste tabi tutulmuş ve bir müddet sonra aynı konuların da dâhil olduğu final sınavı olmuşlardır. Sonuçlar, üniversitede İngilizce birinci seviye öğrencilerinin tümevarım yöntemi uygulandığında kısa vadede daha başarılı olduklarını ama uzun vadede iki grubun arasında büyük fark olmadığını göstermektedir. Çalışmada, Literary Survey (Literatür Araştırması) bölümünde tümdengelim ve tümevarım yöntemleri açıklanmıştır ve bu yöntemlerin verimliliğini araştıran kişiler hakkında bilgi verilmiştir. Müteakip başlık altında dil öğreniminde tümdengelim ve tümevarım yaklaşımlarının avantajları ve dezavantajları açıklanmış ve tablo halinde gösterilmiştir. Research (Araştırma) bölümünün alt başlığı olan Aim (Amaç) kısmında araştırmanın amacı verilirken; Subjects (Denekler) kısmında üzerinde araştırma yapılan öğrenciler hakkında bilgi verilmiştir; Outcomes (Elde edilen bilgiler) kısmında her iki grup ile çalışma sonrasında edinilen olumlu ya da olumsuz bilgiler ve Conclusion (Sonuç) kısmında da araştırma sonrasında elde edilen sonuç verilmiştir.

This study presents results from a recent study that aimed to determine either inductive or deductive instruction for grammar teaching for students of refreshment classes at Istanbul Aydın University is more effective. The study was carried out at Istanbul Aydın University with two different classes, both of which have native speakers of twenty-five Turkish students with elementary proficiency in English, and both of which are in refreshment classes with no English background and some of whom are false beginners. One group is instructed by inductive approach (giving the text first, and then introducing the relevant rule), while the other is instructed by deductive (giving the rules first and then practicing on it). The purpose was to find out from which one of the two approaches students would benefit more. After the class, students are given tests and after a period of time they had their final exams. The results indicate that the class instructed by deductive approach is more successful than the other. The results of this study support using deductive instruction to teach grammar in the elementary level university foreign language classes. The research testing materials are appended