Üstün ve Özel Yetenekli Öğrencilerin Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusunun İncelenmesi Balıkesir Örneği

Türkiye’nin bilimsel, sosyal, teknolojik ve ekonomik kalkınmasında önemli role üstleneceği düşünülen, üstün ve özel yetenekli öğrencilerin, akademik ortamlarda yaşadıkları olumsuz değerlendirilme korkusu hakkında ön bilgi edinilmesi önem teşkil etmektedir.Bu çalışmada; üstün ve özel yetenekli Bilim Sanat Merkezi öğrencilerinin olumsuz değerlendirilme korkuları incelenmektedir. Araştırmanın evrenini Karesi ilçesinde BİLSEM’de öğrenim gören ortaokul seviyesinde ki 6,7. ve 8. sınıf öğrencilerinden 72 öğrenci araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır.Akademik ortamlarda yaşanılan olumsuz değerlendirilme korkusunun bazı kişisel, eğitsel özelliklere göre incelenmesi amacıyla Alkan (2005) tarafından geliştirilen Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu (AOODK) Ölçeği ve kişisel bilgi formu veri toplama aracı olarak kullanılmıştır.  Bu araştırmanın amacı BİLSEM öğrencilerinin akademik ortamlarda yaşadıkları olumsuz değerlendirilme korkusunun akademik başarıları ile ilişkisini incelemektir.Araştırma verilerinin hesaplanmasında Betimsel İstatistik, İlişkisiz Örneklem t Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizleri kullanılmıştır.Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeği  (AOODK) ve alt boyutlarından alınan puanlarla anne eğitim durumuna göre, kardeş sayısı durumuna göre anlamlı sonuçlara ulaşılmıştır.

___

  • Alkan, V. (2015). Akademik Ortamlarda Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeğinin Geliştirilmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi. APA. (1980). American Psyciatric Association Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (3. Baskı). Washington DC: American Psychiatric Press. Baltacı, R. (2013). Üstün Zekâyı Yeteneğe Dönüştürmek: Gelişimsel Bir Teori Olarak Ayrımsal Üstün Zekâ ve Yetenek Modeli. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, 14, 1-20. Baykoç, D. N. (2012). Üstün Yetenekli Çocuklar E. Nilgün METİN (Editör) Özel Gereksinimli Çocuklar. Ankara: Maya Akademi. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research Methods in Education. London: Routledge Taylor & Francis Group. Çam, S., Sevimli, D., & Yerlikaya, E. (2010). Olumsuz Değerlendirilmekten Korkma Ölçeğine (ODKÖ) İlişkin Bir Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (1), 132-140. Demir, T. (1997). Çocuk ve Ergenlerde Sosyal Fobi: Epidemiyolojik Bir Çalışma (Basılmamış Tıpta Uzmanlık Tezi) İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi. Furmark, T., Tillfors, M., & Everz, P. O. (1999). Social Phobia in The General Population: Prevalence And Sociodemographic Profile. Soc Psych Psych Epid, 34: 416–424. Heckelman, L. R., & Schneier, F. R. (1995). Diagnostic Issues. Heimberg, R. G.,Liebowitz M. R., Hope D. A. ve Schneier, F. R. (Ed.), Social Phobia: Diagnosis,Assessment, And Treatment (s. 3–20). New York, Guilford Press. Heimberg , R. G., Stein, M. B., & Hiripi , E. (2000). Trends İn The Prevalence of Social Phobia in The United States: A Synthetic Cohort Analysis of Changes Over Four Decades. European, 15: 29-37. Heimberg, R. G., Hofmann , S. G., Liebowitz, M. R., Schneier, F. R., Smits, J. J., Stein, M. B., . . . Craske, M. G. (2014). Social Anxiety Disorderİin DSM-V. Depression And Anxiety, 31 (6), 472-479. Karabulut, E. O., & Bahadır, Z. (2013). Ümit Milli Judo Takımının Olumsuz Değerlendirilmekten Korkma ve Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (2), 108-115. Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Kline, R. B. (2011). Principles And Practice of Structural Equation Modeling ( Third Edition). New York: The Gouilford Press. Köydemir , S., & Demir, A. (2007). Psychometric Properties of The Brief Version of The Fear of Negative Evaluation Scale in a Turkish Sample. Psychological Reports, 100(3), 883-893. Mckinney, A. P. (2003). Goal orientation: A Test of Competing Models (Doktora tezi) Available From ProQuest Dissertations and Theses Database. Rodriguez, J. O., Rodriguez , P. A., & Alcazar, R. A. (2006). Sociodemographic and Psychological Features of Social Phobia in Adolescents. Psichothema, 18(2): 207-212. Sak, U. (2009). Üstün Yetenekliler Eğitim Programları. Ankara: Maya Akademi. Scheiner, F. R., Johnson, J., Hornig, C. D., Liebowitz, M. R., & Weissman, M. M. (1992). Social Phobia: Comorbidity and Morbidity in an Epidemiologic Sample.Archieves of General Psychiatry, 49 (4), 282-288. Schreglmann, S. (2016). Türkiye’de Üstün Yetenekli Öğrenciler İle İlgili Yapılan Yükseköğretim Tezlerinin İçerik Analizi (2010–2015). Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 4, 14-26. Seipp, B. (1991). Anxiety and Academic Performance: A Meta-Analysis of Findings Anxiety Research. 4 (1), 27-41. TC. Milli Eğitim Bakanlığı. (2016, 11 04). Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi. 2016. MEB,Tebliğler Dergisi. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/2593_0.html adresinden alınmıştır Topçu, A. A. (2004). Sosyal Fobi Olgularında Aile İçi Yaşantıların İncelenmesi (Basılmamış doktora tezi). İstanbul. Tortop, H. S. (2018). Üstün Zekalılar Eğitiminde Farklılaştırılmış Öğretim Müfredat Farklılaştırma Modelleri. İstanbul: Genç Bilge. Yıldırım, D. S. (2013). Erken Çocukluk Döneminde Özel Eğitim (3. Baskı). Ankara: Maya Akademi.