Dara tarihi kayıtlarda ilk kez Parth Kralı I. Arsakes’in kurduğu bir kent olarak aktarılmaktadır. Erken Roma Dönemi’nde küçük bir yerleşim olan kent, İmparator Anastasius Dönemi’nde Anastasiopolis adlı bir garnizon olarak kurulduktan sonra Roma için Mesopotamia’da Sasaniler’e karşı ilk savunma ve bu coğrafyadaki son varlık göstergesi olmuştur. 6. yüzyılın en büyük iki imparatorluğu arasında pek çok çekişmeye sahne olmuş kent, Romalılar tarafından kuruluşundan yaklaşık 70 yıl sonra Sasanilerin eline geçmiştir. Kent, kuruluşundan yükselişine kadar iki imparatorluğun güç göstergesinin temsili olmuştur. 6. yüzyıl sonları ile 7. yüzyıl başlarında iki imparatorluk arasında el değiştiren kent, 7. yüzyıl ortalarında yeni bir güç olarak doğan Arapların güneyden yeni filizlenmiş bir dini yaymak ve yeni fetihler gerçekleştirmek arzusu sonucu düşmüştür. Dara eski önemini yitirse de Ortaçağ Dönemi boyunca kısmen stratejik konumunu koruyabilmiştir.