SİYASAL İLETİŞİMİN ETİK KİMLİKLE YENİDEN İNŞASI: İLETİŞİMSEL EYLEM

Antik Yunan'dan günümüze geçen sürede bir arada yaşayan insan topluluklarının her daim bir siyasi niteliği olmuştur. Siyasal alan, yöneten ve yönetilenler arasında iletişimin yoğun oranda yaşandığı bölgedir. Ancak çoğu zaman iktidarı elinde bulunduranlar eylemlerine meşruiyet kazandırma amacıyla siyasal iletişim pratiklerini biçimlendirmektedir. Bu durum siyasal iletişimde etik kaygıların doğmasına yol açmaktadır. Bu çalışma yönetenlerin yönetilenlerle kurduğu siyasal iletişimin, etik bakış açısıyla yeniden biçimlendirilmesi neticesinde siyasal alanın daha etkin ve uzlaşmacı hale geleceği varsayımından hareketle, bu biçimlendirmeye İletişimsel Eylem Kuramı ile bir öneri sunmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal iletişim, etik, kimlik, iletişimsel eylem kuramı

RECONSTRUCTION OF POLITICAL COMMUNICATION WITH ETHICAL IDENTITY: COMMUNICATIVE ACTION

During the period from the Ancient Greek to the present day, the communities living together have always had political character. The political field is an area in which the communication between the rulers and the ruled is intense. But most of the time, those in power shape political communication practices in order to give legitimacy to their actions. This leads to the emergence of ethical concerns in political communication. If re-shaped in terms of the ethical points of view in political communication, the political field will become more efficient and accommodating. The objective of this study is to offer a proposal for this through the Theory of Communicative Action.

Keywords:

Political communication, ethics, identity, theory of communicative action,

PDF

___

Aziz, Aysel (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
Atiker, Erhan (1998). Modernizm ve Kitle Toplumu. Ankara: Vadi Yayınları.
Aristoteles (2004). Retorik (çev. Mehmet H. Doğan). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bongrand, Michael (1992). Politikada Pazarlama. (çev. Fatoş Ersoy). Ankara: İletişim Yayınları.
Coles, Romand (1992). Communicative Action and Dialogical Ethics: Habermas & Foucault. Polity, (25) 1, s. 71-94.
Easton, David (1965). A Systems Analysis of Political Life. New York: John Wiley.
Habermas, Jürgen (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. (çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Iyengar, Shanto-Richard Reeves, (1997). Do The Media Govern? Politicians, Voters and Reporters in America. Electoral Studies. 3(16), s. 429-452.
Kalender, Ahmet (2000). Siyasal İletişim: Seçimler Ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Kitabevi.
Kapani, Münci (1997). Politika Bilimine Giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Karagöz, Emel (2007). Politik İletişime “Ortak İyi” Üzerinden Etik Bir Yaklaşım. (ed. İdil Sayımer ve Pınar Eraslan Yayınoğlu). İstanbul: Beta Basım A.Ş.
Köker, Eser (1998). Politikanın İletişimi, İletişimin Politikası. Ankara: Vadi Yayınları.
Macintyre, Alasdair (2001). Ethik’in Kısa Tarihi-Homerik Çağdan Yirminci Yüzyıla. İstanbul: Paradigma.
Mcnair, Brain (2017). An Introduction To Political Communication. New York: Taylor and Francis.
Mills, Wright (1974). İktidar Seçkinleri. (çev. Ünsal Oskay). Ankara: Bilgi Yayınevi
Nimmo, Dan (1978). Political Communication and Public Opinion in America. New York: Goodyear Pub. Co.
Odabaşı, Yavuz-Mine Oyman (2002). Pazarlama İletişimi Yönetimi. Eskişehir: Mediacat.
Pieper, Annemarie (1999). Etiğe Giriş. İstanbul: Ayrıntı.
Platon (1997). Complete Works. (ed. John. M. Cooper). Indianapolis: Hackett Publishing.
Taylor, Charles (2011). Modernliğin Sıkıntıları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitabevi.
Topuz, Hıfzı (1991). Siyasal Reklamcılık: Dünyadan ve Türkiye’den Örneklerle. İstanbul: Cem Yayınevi.
Wolton, Dominique (1990). Political Communication: The Construction of a Model. European Journal of Communication, (5)1, s. 9-28.

Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi-Cover

ISSN: 2548-0480
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2016
Yayıncı: Amasya Üniversitesi

Arşiv