Kırsalda Beslenme Kültürü (Erzurum İli Örneği)

İnsanlar çok eski çağlardan beri yalnız başlarına değil topluluk oluşturarak yaşarlar. Toplumlarda belli bir yapı birlikteliği söz konusudur. Yaşam tarzının oluşmasında beslenme olayı geniş bir yer tutmaktadır. Beslenme tarzı farklı nedenlerle değişim gösterse bile geleneksel yapısını uzun süre koruyabilmektedir. Çalışmada bitkisel ve hayvansal üretimin yoğun olduğu ilçe ve köyler gayeli olarak seçilmiş ve kullanılan veriler tespit edilen köylerde tesadüfi olarak belirlenen işletmelerden anketlerle (176 anket) elde edilmiştir. Kırsalda (Erzurum ili örneği) beslenme alışkanlıklarını ortaya koymak amacıyla yapılan bu çalışmada beslenme düzeyleri ve beslenmeyi etkileyen faktörler araştırılmış sonuç olarak hedef kitlenin basit ve sağlıksız beslendiği, kültürel değişimle geleneksel yapısından hızla uzaklaştığı tespit edilmiştir. Toplumların geleceği sağlıklı nesillere, sağlıklı nesiller ise sağlıklı beslenme tutum ve alışkanlıklarının sürdürülmesine bağlıdır. Nesillerin bir arada bulunmasını sağlayan değerler korunmalı, eğitim ve yayım çalışmaları ile doğru beslenme alışkanlıkları kazandırılmalıdır

___

  • Anonim, 2005. Süt üret hızlı büyü. http//www.argemar.com/sut.html yeni para/20-26 Mart 2005 Sayı:12.
  • Anonim, 2006. Gıda, su ve beslenme konusunda sık sorulan sorular. II. TC. sağlık bakanlı- ğı Gıda güvenliği daire başkanlığı ISBN: 975-590-181-7 Ekim-2006 Ankara.
  • Anonim, 2009a. TUİK istatistik verileri. http//www.tuik.gov.tr
  • Anonim, 2009b. FAOSTAT istatistik verileri. http//www.fao.org/faostat/
  • Ballara, M. 1992. Women and Literacy. Zed Books Ltd., London.
  • Baysal, A. 1990. Beslenme Kültürümüz. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
  • Baysal, A. 1995. Genel Beslenme. Hacettepe Üni. Beslenme ve Diyetetik Bölümü Hatiboğlu Yay., Ankara.
  • Brown, A. 2000. Understanding Food. Wadsworth Company. USA.
  • Çiçek, A. ve Erkan, O. 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri, Gaziosmanpaşa Üni. Zir. Fak. Yay. No.12 Ders Notları Serisi No.6, Tokat.
  • Demirci, M. 2003. Beslenme. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Gıda Mühen- disliği Bölümü, Rebel Yayıncılık, Tekirdağ .
  • Demirel, N. 1997. Antalya ili Merkez ilçede Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki Kadınların Yiyecek Hazırlama Pişirme ve Saklamaları Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üni. Sos. Bil. Enst.(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara.
  • Kavas, A. 2000. Sağlıklı Yaşam İçin Beslenme. İzmir, Literatür Yayınları.
  • Kesici, C. Soylu, M. ve Bilici, S. 2009. Tam buğday unu. TSE yayınları yıl: 48, Sayı, 568.
  • Smyke, P. 1991. Women and Health. Zed Books Ltd., London.
  • Talas, M., 2006. “Tarihî Süreçte Türk Beslenme Kültürü ve Mehmet Eröz’e Göre Türk Yemekleri”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, Bahar 2006, Sayı:18, Konya, s.273-283
  • Tekeli, T. 1970. Türkiye’de Köy Ekmekleri ve Tekniği, A.Ü. Zir. Fak. Yay. No. 402, An- kara.
  • Telsiz, M. 1994. Evli Kadınların Evlilik Öncesi Evde İş Bölümüyle İlgili Beklentileri ve Mevcut Uygulamanın Karşılaştırmalı Analizi. Kadın Araştırmaları Dergisi 3:83-93.
  • Whitney, E., Rolfes, S. 2002. Understanding Nutrition. Wadsworth Company, USA.